ILPP1/443-1093/08-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od gminy dotacji dotyczących dofinansowania działalności bieżącej zakładu - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od gminy dotacji dotyczących dofinansowania działalności bieżącej zakładu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Miejski Zakład Komunikacji jest zakładem budżetowym miasta powołanym uchwałą Rady Miejskiej nr (...) z dnia 5 grudnia 1991 r. Zakład nie posiada osobowości prawnej.

Zgodnie ze statutem, przedmiotem działania Zakładu jest zaspokajanie potrzeb mieszkańców miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Przedmiot działania MZK obejmuje zbiorowe przewozy pasażerskie na terenie miasta oraz gmin ościennych, z którymi zostało podpisane międzygminne porozumienie komunalne. Opłaty, zwolnienia i ulgi w opłatach za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego świadczone przez Wnioskodawcę określa Rada Miasta w drodze uchwały (art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej - Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) stanowi, że zakład budżetowy otrzymuje dotację przedmiotową określoną w art. 106 ust. 22 pkt 3 tejże ustawy jako dopłatę do określonych rodzajów wyrobów i usług kalkulowaną według stawek jednostkowych (art. 174 ustawy o finansach publicznych). MZK corocznie otrzymuje dotację przedmiotową określoną przez Radę Miasta w uchwale budżetowej, do wozokilometra wykonywanego w granicach miasta.

Otrzymana dotacja przedmiotowa nie wpływa na poziom ceny biletu oraz nie stanowi dopłaty do cen świadczonej usługi. Ponadto dotacja przekazywana jest corocznie zaliczkowo w ratach wg stopnia wykonania zadań przewozowych i potrzeb Zakładu oraz podlega na koniec roku obrachunkowego rozliczeniu. W sytuacji nie wykonania właściwej liczby kilometrów Zakład ma obowiązek zwrócić dotację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty dotacji przedmiotowej otrzymywane od gminy w okresie od maja 2004 r. do chwili obecnej stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie podlegają opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, który stanowi kwotę należną z tytułu sprzedaży pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) świadczonych usług przez podatnika, pomniejszonych o kwotę należnego podatku.

Opierając się na powyższych przepisach Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie można traktować otrzymanej dotacji przedmiotowej jako mającej bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług w zakresie przewozów pasażerskich. Zmiana taryfy w ciągu roku nie powoduje zmiany stawki jednostkowej wozokilometra, a tym samym kwoty dotacji. Dotacja ta w istocie stanowi dofinansowanie do kosztów działalności zakładu budżetowego, na które składają się, oprócz wydatków ponoszonych bezpośrednio na transport zbiorowy, również wydatki na wynagrodzenia, pochodne wynagrodzeń, wydatki majątkowe oraz inne związane z funkcjonowaniem Zakładu. Ponadto dotacja rozliczana jest na koniec roku według rzeczywistej ilości wykonanych kilometrów, a nie według ilości sprzedanych biletów. Wskazuje to jednocześnie, że nie występuje bezpośredni związek, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT pomiędzy otrzymaną dotacją a konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Tak więc otrzymana dotacja jest w istocie dotacją pokrywającą koszty funkcjonowania Zakładu w zakresie świadczonych usług transportu publicznego, a nie dopłatą do cen biletów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie prowadzi do wniosku, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że otrzymywana przez Wnioskodawcę od gminy dotacja dotyczy ogólnej działalności Zakładu i nie wpływa na cenę biletu, czyli na cenę świadczonej usługi. Oznacza to, iż ma ona charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności Zainteresowanego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w sprawie będącej przedmiotem zapytania otrzymywana od gminy dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.