ILPP1/443-1092/08-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1092/08-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu: 20 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży działki budowlanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży działki budowlanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 10 lipca 2008 r. nabył aktem notarialnym niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę gruntu o powierzchni 0,4940 ha, która weszła w skład majątku osobistego. Działka została zakupiona przez Zainteresowanego na potrzeby własne, celem budowy domu jednorodzinnego i bez zamiaru jej dalszej odsprzedaży. Zakup przedmiotowej nieruchomości sfinansowany został w całości ze środków pochodzących z pożyczki hipotecznej, której zabezpieczeniem jest hipoteka na nieruchomości (dom jednorodzinny), będącej własnością rodziców Wnioskodawcy i stanowiącej aktualne miejsce zamieszkania Zainteresowanego i jego rodziców. Po konsultacjach z wieloma inwestorami, projektantem oraz analizach dostępnych projektów budowlanych Zainteresowany stwierdził, iż powierzchnia 0,4940 ha nabytego gruntu jest za duża na jego potrzeby.

Decyzją z dnia 19 września 2008 r. Burmistrza Miasta, zatwierdzony został podział przedmiotowej nieruchomości na 2 działki o powierzchni 0,2644 ha i 0,2296 ha.

W związku z wysokimi kosztami pożyczki hipotecznej oraz koniecznością jej szybkiej spłaty Wnioskodawca rozważa zbycie jednej z wydzielonych działek. Środki pozyskane za sprzedaży umożliwią wcześniejszą spłatę części zobowiązania finansowego w stosunku do banku. Zainteresowany rozważa również zaciągnięcie korzystniejszego kredytu hipotecznego w stosunku do pożyczki na realizację na drugiej działce inwestycji budowy domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż jednej działki budowlanej, stanowiącej majątek osobisty, gdy grunt nie został nabyty w celu jego zbycia, jest objęta zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki budowlanej realizowana przez osobę fizyczną, stanowiącej jej majątek osobisty, gdy grunt nie został nabyty w celu jego zbycia nie jest objęta zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, iż niezbędnym warunkiem do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Jeśli dana czynność wykonywana jest poza zakresem działań producenta, handlowca (...), to zgodnie z przedstawionymi powyżej przepisami, z tytułu wykonywania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT, bez względu na to czy czynność te wykonuje jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Ważne jest, iż w przypadku działalności w zakresie handlu, zamiar dalszej odsprzedaży ujawniony musi być w momencie nabycia towaru. Pod pojęciem "handel" rozumie się bowiem dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Z powyższego wynika, iż pojecie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym wykonywanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. W związku z powyższym, sprzedaż gruntu stanowiącego majątek osobisty, gdy nie został on nabyty w celu jego zbycia nie będzie objęty zakresem ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie powyższych zapisów stwierdzić należy, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami - w świetle art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza wg ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści przytoczonych definicji wynika, że aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać nawet jednorazową czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy i zarobkowy. W takim przypadku dostawa towarów, która odbywa się w sposób zamierzony i powtarzalny o stałym, zorganizowanym charakterze może zostać uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15.

Okoliczności faktyczne sprawy przedstawione we wniosku wskazują, iż Wnioskodawca dokonał zakupu niezabudowanej nieruchomości. W momencie zakupu przedmiotowego gruntu zamiarem Zainteresowanego było jego wykorzystanie dla własnych celów mieszkaniowych - budowa domu jednorodzinnego. Jednak zaistniałe okoliczności - wysokie koszty pożyczki hipotecznej, zbyt duża powierzchna działki jak na potrzeby Wnioskodawcy - spowodowały podział zakupionej nieruchomości na dwie mniejsze działki, celem sprzedaży jednej z nich.

W omawianej sytuacji nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy. Nic bowiem nie wskazuje na to, aby dokonując dostawy jednej działki działał on w charakterze handlowca. Tym bardziej, że nieruchomość została nabyta w celu budowy na niej domu jednorodzinnego Zainteresowanego. Nie można więc stwierdzić, że grunt został zakupiony w celu jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, jeżeli przedmiotowa działka nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani w działalności rolniczej, ani pozarolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz służyła zaspokajaniu potrzeb osobistych, a intencją Strony w momencie zakupu działek nie był zamiar ich dalszej odsprzedaży, to sprzedaż jednej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl