ILPP1/443-1077/14-7/TK

Pisma urzędowe

Status: Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1077/14-7/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, prowadzącego działalność gospodarczą, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu 20 lutego 2015 r.), z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) oraz z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników tworzących Stację paliw za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której zbycie nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników tworzących Stację paliw za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której zbycie nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Wniosek uzupełniono pismami w dniu 20 lutego 2015 r., 23 lutego 2015 r. i w dniu 26 lutego 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz sprostowanie omyłki dotyczącej nazwy Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z czerwca 1998 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest sprzedaż opału i sprzedaż paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw oraz usługi transportowe.

Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych - prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Korzystając z możliwości uzyskania środków finansowych, wybudował Stację paliw. Stacja została oddana do użytkowania w dniu 13 czerwca 2011 r. Budowa stacji finansowana była środkami własnymi, kredytem oraz częściowo środkami Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Sprzedaż paliw w nowo wybudowanej Stacji prowadzona była przez okres trzech lat od chwili oddania Stacji do użytkowania. Prowadzona jest jedna księga podatkowa, jedna wspólna ewidencja dla wszystkich środków trwałych i wspólny dla całej działalności rachunek bankowy.

Wybudowana Stacja paliw objęta jest wspólnością majątkową małżeńską. Działalność gospodarcza w najbliższym czasie nie zostanie zlikwidowana. Wnioskodawca zamierza sprzedać synowi część przedsiębiorstwa (ZPC) pn. "Stacja Paliw". Zbycie nastąpi w grudniu 2014 r., czyli z końcem roku obrachunkowego.

Po dokonaniu zbycia nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą - sprzedaż paliw do pojazdów silnikowych. Wnioskodawca wskazał, że dla celów podatku od towarów i usług, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 55 ze znakiem 1 Kodeksu cywilnego - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotem zbycia będą prawa i składniki majątkowe oraz zobowiązania i należności tworzące - w ocenie Wnioskodawcy - zorganizowaną część przedsiębiorstwa pn. "Stacja Paliw" - będą to:

* drogi wewnętrzne;

* wiata;

* Stacja paliw;

* stacja auto-gaz;

* budynek socjalny;

* grunty zabudowane;

* zbiornik kanalizacyjny;

* wyposażenie (meble, sejf, tablica informacyjna, agregat proszkowy);

* otok świetlny;

* system alarmowy;

* programy komputerowe;

* zespoły komputerowe;

* pracownicy obsługi Stacji;

* towary handlowe;

* kontakty handlowe;

* umowy handlowe (dostawcy i odbiorcy);

* ewidencja środków trwałych, ewidencja wynagrodzeń;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* zobowiązania podatkowe w zakresie podatku VAT i PIT 4;

* zobowiązania wobec ZUS;

* zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości od działalności gospodarczej dotyczącej Stacji paliw;

* zobowiązania wobec kontrahentów;

* gotówka w kasie na dzień zbycia;

* cesje umów na zakup: energii elektrycznej, towarów handlowych (paliw), nadzór nad urządzeniami Stacji paliw, dozoru technicznego.

Nie nastąpi:

* cesja umowy kredytowej - nabywca otrzyma skonsolidowany kredyt na spłatę długu;

* cesja koncesji na sprzedaż paliw płynnych.

Umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W dniu 20 lutego 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Zespół składników materialnych i niematerialnych w ramach Stacji paliw może stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Na zorganizowaną część przedsiębiorstwa składają się:

Nieruchomość zabudowana, składająca się z działki o powierzchni 02131 ha.

Na działce posadowiony jest pawilon handlowo-socjalny oraz budowle - stacja paliw płynnych - moduł tankowania, stacja auto-gaz LPG, utwardzenia i place, drogi wewnętrzne i ogrodzenia, zbiornik kanalizacyjny wraz z siecią kanalizacji deszczowej. Nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej. W strukturze przedsiębiorstwa Stacja paliw jest częścią przedsiębiorstwa wyodrębnioną terytorialnie.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa pn. "Stacja Paliw" wchodzą prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami związanymi wyłącznie ze Stacją paliw, a także prawa i obowiązki wynikające z wszystkich innych umów związanych z tą działalnością. W skład Stacji paliw wchodzą prawa do korzystania ze środków trwałych i ruchomych, tj. meble, sprzęt komputerowy, programy komputerowe, pomieszczenie socjalne.

Zespół składników wchodzący w skład Stacji paliw pozwala na prowadzenie działalności jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Pracownicy Stacji paliw zajmują pomieszczenia przyporządkowane wyłącznie do prowadzenia tej działalności. Wykonują pracę polegającą na obsłudze Stacji paliw (sprzedaż paliwa). Wiedza i doświadczenie pracowników pozwalają na sprawne funkcjonowanie Stacji.

Ewidencja podatkowa - podatkowa księga przychodów i rozchodów - pozwala na ustalenie przychodów oraz kosztów ich uzyskania związanych ze Stacją paliw.

Stacja paliw nie posiada oddzielnej księgi podatkowej, jednak jest w stanie wyodrębnić przychody i koszty związane ze sprzedażą paliw.

Przez ostatni rok 2014 prowadzona była tylko sprzedaż paliw oraz sporadyczna sprzedaż środków trwałych.

Stacja paliw jest samodzielna finansowo. Wszelkiego rodzaju zobowiązania dotyczące Stacji paliw regulowane są z wpływów ze sprzedaży paliwa oraz kredytu hipotecznego zaciągniętego na budowę tej Stacji.

Wydzielenia składników oraz oszacowania wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokona rzeczoznawca majątkowy.

Wnioskodawca, dokona zbycia następującej dokumentacji wchodzącej w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa:

* dokumentacja techniczna będąca podstawą do ustalenia wartości zbywanego majątku trwałego i ruchomego;

* dokumenty potwierdzające przyjęcie środków trwałych do użytkowania (OT);

* ewidencja środków trwałych;

* tabela amortyzacyjna środków trwałych;

* dokumenty potwierdzające nabycie zbywanych środków trwałych;

* zestawienie składników majątkowych z podaniem ich wartości rynkowych;

* zestawienie składników majątkowych - inwentaryzacja zapasów;

* dokumenty potwierdzające nabycie paliw;

* dokumenty potwierdzające poniesione koszty;

* zestawienie zobowiązań związanych z prowadzeniem Stacji paliw;

* podatkowa księga przychodów i rozchodów;

* umowa o kredyt hipoteczny;

* akta osobowe pracowników.

Wymieniony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostający ze sobą we wzajemnych relacjach, przy udziale czynnika ludzkiego będzie zdolny do realizacji określonych zadań gospodarczych pod względem organizacyjnym i finansowym.

Wnioskodawca wskazał, że w zakresie skutków podatkowych zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 17 lutego 2015 r.):

Czy wyodrębniona, jak opisano w stanie sprawy i uzupełnieniu do wniosku część działalności gospodarczej pn. Stacja paliw, spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, kryterium decydującym o tym, czy dany zespół składników majątkowych i praw stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest aspekt funkcjonalny. Zainteresowany wskazał, że ważne jest, aby wydzielona część przedsiębiorstwa była na tyle spójnym elementem, aby zdolna była do kontynuowania zadań gospodarczych, dla których została stworzona. Stacja paliw jest wyodrębnioną w strukturze organizacyjnej firmy jednostką gospodarczą. Ma potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Nie posiada oddzielnej ewidencji finansowej, działa w ramach jednego podmiotu.

Nabywca przejmie majątek, a także wszelkie zobowiązania i należności związane z wydzielonym majątkiem oraz cesję umów. Nabywca będzie kontynuował działalność zbywcy.

Wydzielenie i ustalenie stanu zobowiązań i należności oraz majątku trwałego i ruchomego oraz towarów handlowych przypadający na zbywany majątek nastąpi poprzez inwentaryzację.

Będzie wyodrębniony inwentarz składników majątkowych (w tym należności i zobowiązania).

Ostateczne rozliczenie podatkowe Stacji paliw nastąpi we wspólnej podatkowej księdze przychodów za dany rok obrotowy.

Fakt, że nabywca zachowa własną nazwę, nie wywiera - zdaniem Wnioskodawcy - wpływu na omawianą transakcję, gdyż nie zachodzi zbycie całego przedsiębiorstwa, o którym jest mowa w art. 55 ze znakiem 1 Kodeksu cywilnego.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcję należy uznać za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Zainteresowanego, przyjmując że mamy do czynienia ze zbyciem ZCP, nabywca staje się beneficjentem praw i obowiązków zbywającego. Nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Oznacza to, że następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania (naliczenie i odliczenie) VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem. Na podstawie art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, nabywca ZCP, jako następca zbywającego jest zobowiązany do korekty (stanowi o tym art. 91 ust. 9). Regulacja ta, zdaniem Wnioskodawcy nie nakłada na nabywcę ZCP odrębnego obowiązku dokonania korekty, a jedynie zakłada kontynuację korekty, gdy obowiązek taki ciążył na zbywcy (wyrok NSA z dnia 28 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1660/10, orzeczenie prawomocne).

W konsekwencji podatnik, który nabył ZCP i nadal je prowadzi, będzie dokonywał korekty podatku naliczonego tylko w zakresie, w jakim korekta ta byłaby dokonywana przez zbywającego.

Obowiązek dokonania korekty VAT w zakresie podatku naliczonego pojawia się po stronie nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jedynie w sytuacji, gdy nabyte przez niego składniki majątku nie będą w całości wykorzystane do działalności opodatkowanej VAT, lecz będą służyć również działalności zwolnionej od VAT lub VAT niepodlegającej. Wnioskodawca uważa, że do skorygowania uprzednio odliczonego podatku (w razie zaistnienia sytuacji określonej w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT) zobowiązany będzie nabywca, tym samym zbywca, nie będzie miał obowiązku dokonania jednorazowej korekty za cały pozostały okres korekty w związku z czynnością zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Korekty wieloletnie do których był zobowiązany zbywca będą kontynuowane przez nabywcę.

Ponieważ transakcja zbycia ZCP pozostaje poza zakresem ustawy o VAT, dokumentem potwierdzającym zbycie będzie umowa kupna w formie aktu notarialnego.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 17 lutego 2015 r.), w sytuacji opisanej we wniosku i uzupełnieniu do wniosku, zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) związanych z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym transakcja zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest sprzedaż opału i sprzedaż paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw oraz usługi transportowe.

Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych - prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Korzystając z możliwości uzyskania środków finansowych, wybudował Stację paliw. Stacja została oddana do użytkowania w dniu 13 czerwca 2011 r. Budowa Stacji finansowana była środkami własnymi, kredytem oraz częściowo środkami Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Po dokonaniu zbycia nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą - sprzedaż paliw do pojazdów silnikowych. Przedmiotem zbycia będą prawa i składniki majątkowe oraz zobowiązania i należności tworzące - w ocenie Wnioskodawcy - zorganizowaną część przedsiębiorstwa pn. "Stacja Paliw" - będą to:

* drogi wewnętrzne;

* wiata;

* stacja paliw;

* stacja auto-gaz;

* budynek socjalny;

* grunty zabudowane;

* zbiornik kanalizacyjny;

* wyposażenie (meble, sejf, tablica informacyjna, agregat proszkowy);

* otok świetlny;

* system alarmowy;

* programy komputerowe;

* zespoły komputerowe;

* pracownicy obsługi Stacji;

* towary handlowe;

* kontakty handlowe;

* umowy handlowe (dostawcy i odbiorcy);

* ewidencja środków trwałych, ewidencja wynagrodzeń;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* zobowiązania podatkowe w zakresie podatku VAT i PIT 4;

* zobowiązania wobec ZUS;

* zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości od działalności gospodarczej dotyczącej Stacji paliw;

* zobowiązania wobec kontrahentów;

* gotówka w kasie na dzień zbycia;

* cesje umów na zakup: energii elektrycznej, towarów handlowych (paliw), nadzór nad urządzeniami Stacji paliw, dozoru technicznego.

Nie nastąpi:

* cesja umowy kredytowej - nabywca otrzyma skonsolidowany kredyt na spłatę długu;

* cesja koncesji na sprzedaż paliw płynnych.

Umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Ponadto, z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że zespół składników materialnych i niematerialnych w ramach Stacji paliw może stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Na zorganizowaną część przedsiębiorstwa składają się:

Nieruchomość zabudowana, składająca się z działki nr 1220 o powierzchni 02131 ha. Na działce posadowiony jest pawilon handlowo-socjalny oraz budowle - stacja paliw płynnych - moduł tankowania, stacja auto-gaz LPG, utwardzenia i place, drogi wewnętrzne i ogrodzenia, zbiornik kanalizacyjny wraz z siecią kanalizacji deszczowej. Nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej. W strukturze przedsiębiorstwa Stacja paliw jest częścią przedsiębiorstwa wyodrębnioną terytorialnie.