ILPP1/443-1070/13-5/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu i tramwaju) (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu i tramwaju) (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz określenie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (jak określono w piśmie z dnia 12 lutego 2014 r.).

Sp. z o.o. (zwany dalej: Spółką) świadczy czasami nieodpłatnie m.in. usługi reklamowe na pojazdach komunikacji miejskiej, umieszcza wewnątrz pojazdów nieodpłatnie afisze reklamowe i informacyjne różnych instytucji zewnętrznych oraz wynajmuje nieodpłatnie autobus z kierowcą lub tramwaj z motorniczym.

W celu udokumentowania świadczenia nieodpłatnie ww. usług Spółka wystawia faktury wewnętrzne. Dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT Spółka dokonuje na podstawie dokumentu: faktur wewnętrznych.

Spółka zamierza od dnia 1 stycznia 2014 r. kontynuować dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT dokonywanie na podstawie dokumentu faktury wewnętrznej.

Z pisma z dnia 12 lutego 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Nieodpłatne świadczenia (m.in. usługi reklamowe, afisze, wynajem autobusu i tramwaju) są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

2. Ww. nieodpłatne czynności nie są wykonywane na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może od dnia 1 stycznia 2014 r. stosować dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT od nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu, wynajmu tramwaju) dokumenty w postaci faktur wewnętrznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może od dnia 1 stycznia 2014 r. pomimo likwidacji faktur wewnętrznych dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT od nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu z kierowcą lub wynajmu tramwaju z motorniczym) wystawiać dokumenty zwane fakturą wewnętrzną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony podatnik nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 7 ustawy - obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. - w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z powołanego przepisu wynikało zatem, że do dnia 31 grudnia 2013 r. faktura wewnętrzna mogła być wystawiona, ale nie było takiego obowiązku. Tym samym czynności wymienione w powołanym przepisie mogły być dokumentowane fakturami wewnętrznymi bądź innymi dowodami, które te czynności by odzwierciedlały.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy czasami nieodpłatnie m.in. usługi reklamowe na pojazdach komunikacji miejskiej, umieszcza wewnątrz pojazdów nieodpłatnie afisze reklamowe i informacyjne różnych instytucji zewnętrznych oraz wynajmuje nieodpłatnie autobus z kierowcą lub tramwaj z motorniczym. W celu udokumentowania świadczenia nieodpłatnie ww. usług Spółka wystawia faktury wewnętrzne. Dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT Spółka dokonuje na podstawie dokumentu: faktur wewnętrznych. Spółka zamierza od dnia 1 stycznia 2014 r. kontynuować dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT dokonywanie na podstawie dokumentu faktury wewnętrznej. Nieodpłatne świadczenia (m.in. usługi reklamowe, afisze, wynajem autobusu i tramwaju) są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ww. nieodpłatne czynności nie są wykonywane na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości stosowania od dnia 1 stycznia 2014 r. dla celów ewidencyjnych samonaliczania podatku VAT od nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu, wynajmu tramwaju) dokumentów w postaci faktur wewnętrznych.

Należy zauważyć, że zmiany w przepisach dotyczących faktur wewnętrznych wynikają z faktu, że właściwe regulacje prawa unijnego nie przewidują możliwości wymagania przez państwa członkowskie wystawiania tego rodzaju faktur. Faktura wewnętrzna nie była dokumentem wprowadzanym do obiegu, była dokumentem jedynie pomocniczym, w którym podatnik zawierał przeliczenia wyrażonych w walutach obcych kwot podatku, stawki podatku i inne informacje niezbędne do dokonywania zapisów w ewidencji i deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym transakcje, w odniesieniu do których istniała do dnia 31 grudnia 2013 r. możliwość wystawiania faktur wewnętrznych, od dnia 1 stycznia 2014 r. mogą być rozliczane w podatku VAT także na podstawie innych dokumentów. W przypadku czynności wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy taką podstawą może być odpowiedni dokument wewnętrzny wystawiany przez podatnika. Brak jest przy tym przeszkód, aby taki dokument zawierał wszystkie dane, które w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. zawierała faktura wewnętrzna.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że - jak wskazał Wnioskodawca - nieodpłatne świadczenia (m.in. usługi reklamowe na pojazdach komunikacji miejskiej, umieszczanie wewnątrz pojazdów nieodpłatnie afiszy reklamowych i informacyjnych różnych instytucji zewnętrznych, wynajem nieodpłatny autobusu z kierowcą lub tramwaju z motorniczym) są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz nie są wykonywane na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, nie mogą być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W konsekwencji w analizowanej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym nie ma konieczności wystawienia faktury wewnętrznej, ani innego dokumentu, który by potwierdzał dane świadczenie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro nieodpłatne świadczenia (m.in. usługi reklamowe na pojazdach komunikacji miejskiej, umieszczanie wewnątrz pojazdów nieodpłatnie afiszy reklamowych i informacyjnych różnych instytucji zewnętrznych, wynajem nieodpłatny autobusu z kierowcą lub tramwaju z motorniczym) są związane - jak twierdzi Wnioskodawca - z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i nie mogą być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie należy dokumentować ww. czynności fakturą wewnętrzną ani żadnym innym dokumentem dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu dokumentowania nieodpłatnych świadczeń (m.in. usług reklamowych, afiszy, wynajmu autobusu i tramwaju) (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania zakładowej organizacji związkowej pomieszczeń i urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania ich działalności (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia ww. usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz sposobu i terminu dokumentowania wskazanych wyżej czynności (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2014 r. nr ILPP1/443-1070/13-4/AWa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.