ILPP1/443-107/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych. Dnia 12 kwietnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od roku 1997 Wnioskodawczyni jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które prowadzi wraz z mężem. Gospodarstwo to Zainteresowana otrzymała w darowiźnie od rodziców, ostatnią część w roku 2008. Przedmiotowe gospodarstwo jest jedynym źródłem dochodu. Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym, nie rozlicza się jednak z podatku od towarów i usług, bowiem dostaje zwrot w formie zryczałtowanej od kupujących wystawiających Wnioskodawczyni faktury RR. Zainteresowana postanowiła sprzedać niewielką część gospodarstwa o powierzchni 0,50 ha i stara się o wydanie przez Gminę warunków zabudowy na 5 budynków mieszkalnych. Na podstawie tych uzgodnień Zainteresowana geodezyjnie wydzieli 5 działek, każda o powierzchni około 10 arów.

Dnia 12 kwietnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż działki przeznaczone do sprzedaży są częścią gospodarstwa rolnego i Wnioskodawczyni prowadzi na nich działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy (od 3 lat na tych działkach jest utrzymywany ugór zielony - wysiewane są rośliny na przeoranie: gorczyca, facelia). Wnioskodawczyni nie udostępniała osobom trzecim nieruchomości w żaden sposób (najem, dzierżawa, użyczenie). Ponadto Zainteresowana nie będzie uzbrajać działek w media natomiast dostęp do drogi gminnej jest bezpośredni. Przedmiotowa nieruchomość według studium przeznaczona jest pod zabudowę. Jak wyjaśniła Wnioskodawczyni, na wszystkie działki będą wydane warunki zabudowy, na podstawie których nastąpi podział geodezyjny (prawdopodobnie latem 2010 r.). Po upływie 2 lat warunki zabudowy stracą ważność. Jeśli do tego czasu Zainteresowana nie znajdzie nabywcy, nie będzie występować o nowe warunki zabudowy. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej dostaw nieruchomości gruntowych ani rolnych, ani pod zabudowę. Przedmiotowe działki stanowią odrębną własność Zainteresowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadkach sprzedaży działek Wnioskodawczyni będzie obowiązana odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż nie jest płatnikiem podatku VAT - a gospodarstwo jest jedynym źródłem utrzymania - jest zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Wskazać należy, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku VAT jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, pkt 19, pkt 20 i pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług:

* przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych;

* przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

* przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Należy wskazać, iż definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze. Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zaznacza się, iż rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jeśli więc przedmiotem dostawy są grunty niezabudowane mające charakter budowlany lub przeznaczone pod zabudowę, ich dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, podatnicy dokonujący dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów nie mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni od roku 1997 jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które prowadzi wraz z mężem. Gospodarstwo to Zainteresowana otrzymała w darowiźnie od rodziców, ostatnią część w roku 2008. Zainteresowana jest rolnikiem ryczałtowym i otrzymuje zryczałtowany zwrot podatku VAT od kupujących produkty rolne. Nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać niewielką (0,50 ha) część gospodarstwa rolnego, na którym prowadzi działalność rolniczą. Wnioskodawczyni stara się o wydanie przez Gminę warunków zabudowy na 5 budynków mieszkalnych. Na podstawie tych uzgodnień Zainteresowana geodezyjnie wydzieli 5 działek, każda o powierzchni około 10 arów. Wnioskodawczyni nie udostępniała osobom trzecim nieruchomości (najem, dzierżawa, użyczenie). Przedmiotowa nieruchomość według studium przeznaczona jest pod zabudowę. Zainteresowana nie dokonywała wcześniej dostaw nieruchomości gruntowych ani rolnych, ani pod zabudowę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawczyni dostawę przedmiotowych działek winna opodatkować podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawczyni jako rolnik ryczałtowy jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. To z kolei przesądza o statusie podatnika określonego w art. 15 ust. 1 ustawy. Jak wyjaśniono wcześniej Zainteresowana dokonując dostawy działek wydzielonych z nieruchomości uprzednio wykorzystywanych w działalności rolniczej dokonuje de facto zbycia majątku należącego do przedsiębiorstwa rolnego, a nie do majątku osobistego. Uwzględniając ponadto regulacje art. 2 pkt 6 ustawy oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 uznać należy, iż sprzedaż (dostawa) działek (towarów) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedaż przedmiotowych działek nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zwolnienie to nie dotyczy nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę. W konsekwencji dostawa działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej, tj. 22%.

Reasumując, Wnioskodawczyni w związku z dostawą 5 działek będzie zobowiązana odprowadzić podatek VAT w stawce określonej w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. 22%. Obowiązek taki wiąże się z faktem, iż Zainteresowana w związku z opisaną transakcją wystąpi jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz podatnik dokonujący dostawy majątku nie należącego do majątku osobistego Sprzedającego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.