ILPP1/443-1055/08-4/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia - data na wniosku 7 listopada 2008 r. (data wpływu 6 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.) oraz pismem z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono w dniu 20 stycznia 2009 r. i w dniu 29 stycznia 2009 r. o opis zdarzenia przyszłego oraz o ilość zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym, w najbliższym czasie ma zamiar dokonać podziału gruntu rolnego (działka nr 2 (...)) zakupionego w roku 1994, a więc pochodzącego z majątku osobistego na działki budowlane (decyzja o warunkach zabudowy). Okoliczni rolnicy gminy L, odsprzedając działki budowlane nie doliczają do ich ceny 22% podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że jest od roku 2003 podatnikiem VAT na zasadach ogólnych. Przedmiotowy grunt został nabyty wraz z żoną ze środków osobistych w roku 1994. Wnioskodawca wraz z małżonką uprawiał grunt samodzielnie, nie sprzedawał zebranego z niego zboża, przeznaczał je na potrzeby własne w gospodarstwie. Słaba klasa ziemi (V) i susze w ostatnich latach spowodowały, że koszty uprawy i zbioru zboża były większe niż wartość plonu. Trudna sytuacja w gospodarstwie spowodowana suszami, nieopłacalnością i niskimi plonami zmusiła Wnioskodawcę do szukania innych źródeł dochodu, w celu ratowania się przed bankructwem. Część gruntu działki o numerze 2 (...) została podzielona na 6 działek budowlanych, z czego 3 działki budowlane zostały sprzedane w roku 2008. W przyszłości Wnioskodawca chce podzielić więcej działek budowlanych i za te pieniądze ma zamiar kupić grunt rolny lepszej klasy do prowadzonego gospodarstwa rolnego. W związku z doliczaniem podatku VAT do ceny działek Wnioskodawca jest niekonkurencyjny wobec tych, którzy nie płacą podatku od towarów i usług, a są rolnikami i sprzedają duże ilości działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany uiszczać 22% podatku VAT od sprzedaży działek.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie prowadząc działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, a będąc rolnikiem od sprzedaży działek budowlanych nie ma obowiązku odprowadzania podatku VAT, bowiem podatnikami podatku VAT są osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany wskazał na potwierdzenie swojego stanowiska następujące wyroki:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Ponadto, wskazać należy, że definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze. Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego stanu wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. Ponadto, jest podatnikiem podatku VAT od roku 2003. W roku 1994 nabył działkę nr 2 (...) i jest rolnikiem indywidualnym, który wraz z małżonką uprawiał grunt samodzielnie, nie sprzedawał zebranego z niego zboża, przeznaczał je na potrzeby własne w gospodarstwie. Słaba klasa ziemi (V) i susze w ostatnich latach spowodowały, że koszty uprawy i zbioru zboża były większe niż wartość plonu. Trudna sytuacja w gospodarstwie spowodowana suszami, nieopłacalnością i niskimi plonami zmusiła Wnioskodawcę do szukania innych źródeł dochodu, w celu ratowania się przed bankructwem. Część gruntu działki o numerze 2 (...) została podzielona na 6 działek budowlanych (decyzja o warunkach zabudowy), z czego 3 działki budowlane zostały sprzedane w roku 2008. W przyszłości Wnioskodawca chce wydzielić więcej działek budowlanych i za te pieniądze ma zamiar kupić grunt rolny lepszej klasy do prowadzonego gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym, tut. Organ wskazuje, że zakres i skala przedsięwzięcia (dokonana sprzedaż 3 działek, planowana dalsza sprzedaż) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (podział gruntu na 6 działek z decyzją o warunkach zabudowy oraz planowany dalszy podział) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Konsekwencją analizy dokonanej powyżej jest stwierdzenie, iż transakcja sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z gruntu budowlanego, ma związek z działalnością gospodarczą, albowiem Wnioskodawca ma zamiar dokonywać ww. czynności w sposób częstotliwy.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym sprzedaż niezabudowanych działek, przez zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ustawa oraz przepisy wykonawcze przewidują obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje jednakże wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę.

W związku z faktem, że przedmiotem sprzedaży będą grunty przeznaczone pod zabudowę i w sprawie nie będzie miało zastosowania zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, dostawa gruntów podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Reasumując, dostawa opisanych we wniosku działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 22% stawki podatku.

Odnosząc się do powołanych przez Stronę wyroków: NSA - I FPS 3/07; WSA - III SA/Wa 716/08, 705/08, 443/08, 113/08, 446/08, 605/08, 551/08, 153/08, 1070/08; I SA/Ol 70/08, I SA/Wr 1541/07, I SA/Po 819/07, III SA/GL 161/08, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie stanowią powszechnie wiążących wykładni prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.