ILPP1/443-1044/09-7/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu: 4 września 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 29 października 2009 r. (data wpływu: 5 listopada 2009 r.), 16 listopada 2009 r. (data wpływu: 16 listopada 2009 r.), z dnia 20 listopada 2009 r. (data wpływu: 20 listopada 2009 r.) oraz z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu: 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu uznania Stacji (...) jako oddzielnego podmiotu w tym podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu uznania Stacji (...) jako oddzielnego podmiotu w tym podatku. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 29 października 2009 r., 16 listopada 2009 r., 20 listopada 2009 r. oraz 23 listopada 2009 r. o wskazanie jakiego podatku dotyczy złożony wniosek, doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, pełnomocnictwo oraz nr rachunku bankowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Stacja (...) Konwentu (...) powstała w roku 1996. Od roku 2004 została zarejestrowania jako organizacja pożytku publicznego pod nr KRS (...). w Sądzie została zarejestrowana pod numerem NIP Konwentu. Środki finansowe w ramach 1% przez te lata były przekazywane bez problemu. Jednak w roku 2008 Urząd Skarbowy uznał, że środki zostaną przekazane, jeżeli Stacja będzie miała oddzielny NIP.

Organ podatkowy w ramach interpretacji uznał, ze Stacja powinna mieć oddzielny NIP.

W celu otrzymania środków został nadany Stacji oddzielny NIP.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 20 listopada 2009 r. Wnioskodawca oświadczył, że Stacja (...) Konwentu (...) wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu. Jest to wypożyczanie sprzętu rehabilitacyjnego, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 30 czerwca 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Od kiedy Stacja (...) powinna być traktowana jako odrębny podmiot w zakresie składania deklaracji podatkowej podatku VAT, od daty nadania NIP, czy od daty zarejestrowania w Sądzie.

Zdaniem Wnioskodawcy, deklaracja podatkowa VAT powinna być składana od daty nadania NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnikami na mocy art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:

* wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy,

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Stacja (...) Konwentu (...) powstała w roku 1996. Od roku 2004 została zarejestrowania jako organizacja pożytku publicznego pod numerem NIP Konwentu. w roku 2008 został nadany Stacji oddzielny NIP. Ponadto Stacja prowadzi wypożyczanie sprzętu rehabilitacyjnego, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 30 czerwca 2006 r.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada status podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że przepisy dotyczące organizacji pozarządowych nie zabraniają prowadzenia działalności gospodarczej, jedynie ograniczają ją do rozmiarów służących realizacji celów statutowych.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W myśl art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Ponadto, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133 w myśl art. 99 ust. 1 ustawy. Powyższego przepisu nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 (art. 99 ust. 7).

Jak stanowi art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości - art. 99 ust. 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Kwota limitu 10.000 euro, o której mowa w powołanym wyżej przepisie na dany rok podatkowy przeliczana jest na złote polskie według kursu średniego ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedniego w zaokrągleniu do 100 zł i ogłaszana przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia w terminie do dnia 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy (art. 113 ust. 14 pkt 1 ustawy o VAT), kształtowała się następująco:

* rok 2006 - 39.200 zł (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1949),

* rok 2007 - 39.700 zł (Dz. U. z 2006 r. Nr 243, poz. 1759).

Natomiast w latach 2008-2009, stosownie do cyt. art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego był zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczyła, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8. Przepis art. 113 ust. 9 ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) otrzymał od dnia 1 stycznia 2009 r. brzmienie:

"Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.".

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Wypożyczanie sprzętu rehabilitacyjnego nie zostało wymienione w załączniku nr 4, zawierającym wykaz usług zwolnionych od podatku, jak również w przepisach wykonawczych do ustawy, w związku z tym nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że Stacja (...) stała się odrębnym podmiotem w zakresie składania deklaracji podatkowej w podatku VAT z momentem zarejestrowania w Sądzie.

Natomiast odnośnie kwestii obowiązku składania przez Stację deklaracji podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż obowiązek ten powstał (bądź powstanie) w momencie przekroczenia kwoty sprzedaży opodatkowanej, uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W konsekwencji utraty zwolnienia na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczenie usług, prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy oraz składania deklaracji podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.