ILPP1/443-1042/14-2/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka A). Spółka A posiada nieruchomość, na której obecnie budowany jest budynek. Spółka A dokonuje obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki związane z budową budynku.

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki jawnej z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka B), której wspólnikami byliby Spółka A oraz Wnioskodawca. Spółka A jako wspólnik Spółki B wniesie jako wkład do tej Spółki swoje całe przedsiębiorstwo - przedsiębiorstwo w rozumieniu z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121; dalej: Kodeks cywilny).

Spółka B będzie wykonywać tylko i wyłącznie czynności opodatkowane, i nie będzie wykonywać czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Nie można wykluczyć, że Spółka A zostanie zlikwidowana, tj. po przeprowadzenia procesu likwidacji. W wyniku likwidacji Spółki A cały jej majątek, tj. udziały w Spółce B przypadną wspólnikom Spółki A, tj. jedynemu jej wspólnikowi, czyli Wnioskodawcy. W wyniku otrzymania udziałów w Spółce B Wnioskodawca stanie się jedynym wspólnikiem tej Spółki.

Z uwagi na fakt, że nie jest możliwe istnienie jednoosobowej spółki jawnej, Spółka B w związku ze zlikwidowaniem Spółki A zostanie "automatycznie" rozwiązana - brak możliwości kontynuowania jej bytu prawnego na skutek istnienia tylko wspólnika Spółki posiadającego wszystkie udziały tej Spółki jawnej.

Wnioskodawca przejmie przedsiębiorstwo Spółki B jako osoba fizyczna prowadząca już działalność gospodarczą na swoje imię i nazwisko. Wnioskodawca otrzymując przedsiębiorstwo będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nadto Wnioskodawca po otrzymaniu przedsiębiorstwa Spółki B będzie kontynuował, m.in. wykorzystując w tym celu przedsiębiorstwo Spółki B, prowadzenie działalności gospodarczej. Działalność ta będzie polegać na wykonywaniu czynności wyłącznie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności Wnioskodawca nie będzie wykonywać czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Niniejszy wniosek Wnioskodawca składa w imieniu Spółki jawnej, która ma zostać zawiązana, to jest Spółki B. Dotychczas zawarto ustne porozumienie o zawiązaniu Spółki jawnej. Planuje się, że Spółka ta będzie działać pod firmą: B spółka jawna. Planuje się również, że siedziba Spółki będzie znajdować się pod adresem: (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka B, w związku z jej rozwiązaniem i przeniesieniem własności składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo Spółki B na Wnioskodawcę, będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 91 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka B, w związku z jej rozwiązaniem i przeniesieniem własności składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo Spółki B na Wnioskodawcę, nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 91 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy o VAT).

W świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z rozwiązaniem Spółki B, składniki majątkowe stanowiące jej przedsiębiorstwo otrzyma Wnioskodawca. Na potrzeby VAT należy zatem uznać, że Wnioskodawca będzie nabywcą przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Wspomniany przepis nakłada na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia, w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Jeżeli jednak majątek (przedsiębiorstwo) będący przedmiotem zbycia, będzie przez Spółkę B wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz majątek ten będzie również u nabywcy, tj. Wnioskodawcy, wykorzystywany do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych (co będzie miało miejsce zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego) i nie dokona On zmiany przeznaczenia przejętego majątku, to wówczas obowiązek korekty w zakresie podatku naliczonego, stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT nie wystąpi.

Spółka B, w związku z jej rozwiązaniem i przeniesieniem własności składników majątkowych stanowiących uprzednio przedsiębiorstwo prowadzone pod firmą Spółki A na Wnioskodawcę, nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym. Obowiązek ewentualnej korekty przejmie bowiem Wnioskodawca jako osoba kontynuująca prowadzenie przedsiębiorstwa Spółki B.

Powyższe stanowisko potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2011 r. (sygn. IPPP2/443-20/11-2/KOM) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2012 r. (sygn. IPPP1/443-588/12-2/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwo", należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Jak stanowi art. 551 ustawy - Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego wynika, że ww. przepis wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis ust. 2 omawianego artykułu stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do treści art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na postawie art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części

przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka A). Spółka A posiada nieruchomość, na której obecnie budowany jest budynek. Spółka A dokonuje obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki związane z budową budynku. Wnioskodawca planuje utworzenie spółki jawnej z siedzibą w Polsce (Spółka B), której wspólnikami byliby Spółka A oraz Wnioskodawca. Spółka A jako wspólnik Spółki B wniesie jako wkład do tej Spółki swoje całe przedsiębiorstwo - przedsiębiorstwo w rozumieniu z art. 551 ustawy - Kodeks cywilny. Spółka B będzie wykonywać tylko i wyłącznie czynności opodatkowane i nie będzie wykonywać czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Nie można wykluczyć, że Spółka A zostanie zlikwidowana, tj. po przeprowadzenia procesu likwidacji. W wyniku likwidacji Spółki A cały jej majątek, tj. udziały w Spółce B przypadną wspólnikom Spółki A, tj. jedynemu jej wspólnikowi, czyli Wnioskodawcy. W wyniku otrzymania udziałów w Spółce B Wnioskodawca stanie się jedynym wspólnikiem tej Spółki.

Z uwagi na fakt, że nie jest możliwe istnienie jednoosobowej spółki jawnej, Spółka B w związku ze zlikwidowaniem Spółki A zostanie "automatycznie" rozwiązana - brak możliwości kontynuowania jej bytu prawnego na skutek istnienia tylko wspólnika Spółki posiadającego wszystkie udziały tej Spółki jawnej. Wnioskodawca przejmie przedsiębiorstwo Spółki B jako osoba fizyczna prowadząca już działalność gospodarczą na swoje imię i nazwisko. Wnioskodawca otrzymując przedsiębiorstwo będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nadto Wnioskodawca po otrzymaniu przedsiębiorstwa Spółki B będzie kontynuował, m.in. wykorzystując w tym celu przedsiębiorstwo Spółki B, prowadzenie działalności gospodarczej. Działalność ta będzie polegać na wykonywaniu czynności wyłącznie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności Wnioskodawca nie będzie wykonywać czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. Wniosek Zainteresowany składa w imieniu Spółki jawnej, która ma zostać zawiązana, to jest Spółki B.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółka B, w związku z jej rozwiązaniem i przeniesieniem własności składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo Spółki B na Wnioskodawcę, będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 91 ustawy.

Odnosząc zatem brzmienie powołanych powyżej przepisów do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro przedmiotem wniesienia przez Spółkę A jako wkładu do Spółki B będzie - jak wskazał Zainteresowany - przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny, to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Do dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego, odliczonego uprzednio przez Spółkę A, zgodnie z przepisem art. 91 ust. 9 ustawy - na zasadzie wyjątku, zobowiązana będzie Spółka B jako nabywca przedsiębiorstwa Spółki A. Należy jednakże zauważyć, że w sytuacji, gdy - jak wskazał Zainteresowany - Spółka B, którą Wnioskodawca planuje utworzyć, będzie wykonywała tylko i wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, i wykorzystywała do tych czynności przedmioty wniesione przez Spółkę A, również Spółka B nie będzie zobowiązana do dokonania ww. korekty podatku naliczonego.

Jednakże, jak wynika z treści wniosku, Spółka A (będąca wspólnikiem Spółki B) - po wniesieniu wkładu do Spółki B w postaci całego swojego przedsiębiorstwa - zostanie zlikwidowana po przeprowadzeniu procesu likwidacji. W wyniku likwidacji Spółki A cały jej majątek w postaci udziałów w Spółce B przypadnie jedynemu (pozostałemu) wspólnikowi Spółki A, czyli Wnioskodawcy (w wyniku otrzymania tych udziałów w Spółce B Zainteresowany stanie się jedynym wspólnikiem Spółki B). Jak wskazał Wnioskodawca, na skutek istnienia tylko jednego wspólnika Spółki B, który posiada wszystkie udziały tej Spółki jawnej, Spółka B zostanie automatycznie rozwiązana. W konsekwencji Wnioskodawca przejmie przedsiębiorstwo Spółki B.

Należy wskazać, że w związku z rozwiązaniem Spółki B i przeniesieniem na Wnioskodawcę własności składników majątkowych (stanowiących - jak wskazał sam Zainteresowany - przedsiębiorstwo), Spółka ta nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku. Natomiast ewentualny obowiązek dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z budową budynku ciążyć będzie na nabywcy tego przedsiębiorstwa, czyli na Wnioskodawcy, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Podsumowując, Spółka B, w związku z jej rozwiązaniem i przeniesieniem na Wnioskodawcę własności składników majątkowych, stanowiących przedsiębiorstwo Spółki B (jak wynika z treści wniosku - przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny), nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Spółkę A na budowę budynku, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym. W konsekwencji do dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego, odliczonego uprzednio przez Spółkę A, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, zobowiązany będzie Wnioskodawca. Należy jednak zauważyć, że w sytuacji, gdy jak wskazał Zainteresowany, będzie On wykonywał wyłącznie czynności opodatkowane, również Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Należy zaznaczyć, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu prawa cywilnego, a fakt ten przyjęto jako element zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy zbywane w ramach tej czynności składniki stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu przytoczonych przepisów Kodeksu cywilnego.

Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.