ILPP1/443-1028/11-4/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1028/11-4/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2011 r. (data wpływu 14 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnego podatku naliczonego z tytułu podnajmu samochodów oraz zakupu paliwa do ich funkcjonowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnego podatku naliczonego z tytułu podnajmu samochodów oraz zakupu paliwa do ich funkcjonowania. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 października 2011 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 10 maja 2011 r. Od miesiąca maja 2011 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek, które w PKD wpisane są pod nr 7711Z.

Kompletując flotę samochodową na potrzeby świadczonych ww. usług, Spółka zawarła kilka umów leasingowych na samochody osobowe i dostawcze. Samochody te będą przeznaczone do wynajmu dla osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych. Okres leasingu ww. samochodów wynosi 24 miesiące.

Spółka zakupuje paliwo do wynajmowanych samochodów, ponieważ zgodnie z umową z klientem, Spółka będzie przekazywać samochody z pełnym zbiornikiem paliwa. Samochody będą wypożyczane na różne okresy - od jednej doby do kilku miesięcy.

W przypadku wzrostu popytu na ten rodzaj działalności, chcąc zbudować bazę stałych klientów - przy ograniczonej ilości leasingowanych samochodów - Spółka będzie podnajmowała samochody od innych firm z tej samej branży. W wielu przypadkach podnajmowane przez Spółkę samochody nie będą własnością wynajmującej firmy, ale będą przedmiotem jej umów leasingowych.

Spółka od tych firm będzie podnajmowała samochody osobowe i dostawcze na różne okresy uzależnione od potrzeb swoich klientów.

Do tych samochodów Spółka również będzie tankowała paliwo.

Podnajmowane od innych firm samochody będą służyły wyłącznie świadczeniu przez Spółkę opodatkowanych usług wynajmu samochodów.

W uzupełnieniu z dnia 10 października 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1.

podnajmowane od innych firm samochody, które są przedmiotem ich umów leasingowych będą samochodami:

a.

osobowymi,

b.

dostawczymi marki "X", które posiadają zaświadczenie potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1, a w dowodzie rejestracyjnym w rubryce - adnotacje urzędowe posiadają wpis "VAT- 1".

2.

dopuszczalna masa całkowita samochodów podnajmowanych od innych firm, o których mowa w pkt 1b nie będzie przekraczała 3,5 tony,

3.

Spółka na podstawie zawartych długoterminowych umów o współpracy, będzie podnajmowała od innych firm samochody określone w pkt 1 na okresy krótkie, tj. jednodniowe lub kilkumiesięczne jak i okresy długie, przekraczające 6 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez inne firmy za podnajem samochodów będących u nich przedmiotem leasingu.

2.

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupionego paliwa do tych podnajmowanych od innych podmiotów gospodarczych samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących:

a.

podnajmu samochodów osobowych od innych podmiotów na różne okresy, tj. od 1 dnia do kilku miesięcy, będących przedmiotem leasingu u wynajmującego,

b.

zakupionego paliwa do podnajmowanych samochodów osobowych, o których mowa w pkt a.

Zainteresowany niniejszą interpretację oparł o:

1.

Podstawową zasadę konstrukcji podatku od towarów i usług, jaką jest zasada neutralności, wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stanowiącym o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

2.

Treść art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Podnajmowane samochody będą oddane przez Spółkę w odpłatne używanie na podstawie umowy wypożyczenia w ramach prowadzenia tego rodzaju działalności Spółki, która będzie trwała dłużej niż 6 miesięcy.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego określone w - art. 3 ust. 6 wyżej powołanej ustawy zmieniającej - nie znajduje zastosowania w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, ponieważ korzystającym i eksploatującym samochód będzie klient Spółki, który będzie użytkował ten wynajęty samochód.

Pojęcie użytkowania nie zostało zdefiniowane na gruncie przepisów ustawy o VAT, dlatego też w celu ustalenia jego znaczenia, należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem użytkować należy rozumieć m.in. korzystać z czegoś: budynku, lokalu; korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek; używać cudzej własności, czerpiąc z niej korzyści, ale mając jednocześnie obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje słownikowe, nie powinno budzić wątpliwości, iż Spółka nie będzie użytkować samochodów osobowych podnajmowanych od innych firm na podstawie zawartych długoterminowych umów współpracy w zakresie podnajmowania dla Spółki samochodów osobowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Na mocy powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem i użytkowaniem samochodów oraz nabyciem paliwa, regulują odpowiednio przepisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy wynika, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań - art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

* samochodów osobowych oraz

* niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z "kratką"), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011 r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).

Tym samym powyższe ograniczenie w odliczaniu dotyczy również nabycia ww. paliwa do napędu pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z "kratką").

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka - będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - prowadzi działalność, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek.

Kompletując flotę samochodową na potrzeby świadczonych ww. usług, Spółka zawarła kilka umów leasingowych na samochody osobowe i dostawcze. Samochody te będą przeznaczone do wynajmu dla osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych. Okres leasingu ww. samochodów wynosi 24 miesiące. Spółka zakupuje również paliwo do wynajmowanych samochodów. Samochody będą wypożyczane na różne okresy - od jednej doby do kilku miesięcy.

W przypadku wzrostu popytu na ten rodzaj działalności, Spółka będzie podnajmowała samochody od innych firm z tej samej branży. W wielu przypadkach podnajmowane przez Spółkę samochody nie będą własnością wynajmującej firmy, ale będą przedmiotem jej umów leasingowych.

Spółka od firm będzie podnajmowała, na różne okresy uzależnione od potrzeb swoich klientów, samochody osobowe i dostawcze marki "X", które posiadają zaświadczenie potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1, a w dowodzie rejestracyjnym w rubryce - adnotacje urzędowe posiadają wpis "VAT- 1". Dopuszczalna masa całkowita podnajmowanych samochodów dostawczych nie będzie przekraczała 3,5 tony. Spółka na podstawie zawartych długoterminowych umów o współpracy, będzie podnajmowała ww. samochody na okresy krótkie, tj. jednodniowe lub kilkumiesięczne, jak i okresy długie, przekraczające 6 miesięcy. Do tych samochodów Spółka również będzie tankowała paliwo.

Podnajmowane od innych firm samochody będą służyły wyłącznie świadczeniu przez Spółkę opodatkowanych usług wynajmu samochodów.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie pojazdów na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż ustawa nie ogranicza kręgu podmiotów, na rzecz których może być dokonana dostawa towarów lub też świadczenie usługi.

Jednakże świadczenie usług - również wypożyczenia - ma miejsce tylko wówczas, gdy czynność ta dokonywana jest na rzecz innych podmiotów gospodarczych lub na rzecz ludności. Świadczenie usług nie występuje natomiast w przypadku czynności wewnątrzzakładowych. Aby zatem mówić o świadczeniu przez Spółkę ww. usługi, transakcja musi dotyczyć dwóch odrębnych podmiotów.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż przepis art. 4 ustawy nowelizującej, stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Zatem zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których przepisy art. 3 ust. 1 ww. ustawy nie dotyczą.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawcy w odniesieniu do podnajmowanych od firm samochodów osobowych oraz samochodów dostawczych marki "X" na podstawie umów długoterminowych, a następnie wypożyczanych i wyłącznie do tego celu przeznaczonych przez okres co najmniej 6 miesięcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących podnajem ww. pojazdów.

Ponadto, Zainteresowany będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych samochodów osobowych wypełniających przesłankę, wskazaną w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej oraz samochodów dostawczych, spełniających wymogi, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej.

Omawiane odliczenie przysługuje Wnioskodawcy na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających to prawo, określonych w art. 88 ustawy.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl