ILPP1/443-1022/08-4/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1022/08-4/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu: 30 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2008 r. (data wpływu: 8 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 grudnia 2008 r. (data wpływu: 8 stycznia 2009 r.) o uzupełnienie zdarzenia przyszłego i własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma wykonuje usługi instalacyjne określone w dziale 43.22.Z PKD. Obecnie otrzymała propozycję wykonania kompletnej instalacji wodno-kanalizacyjnej i c.o. w dwóch budynkach mieszkalnych wielorodzinnych z częścią biurową, sklepami i garażami podziemnymi z przeważającą częścią mieszkalną. Wraz z umową firma otrzyma kosztorysy i dokumentację projektową. Wartość robót określona jest ryczałtowo za wykonanie kompletnej instalacji wodno-kanalizacyjnej i c.o. w tych budynkach. Nie ma specyfikacji powierzchni budynków, z umowy natomiast nie wynika, jaka jest ich powierzchnia mieszkalna, a jaka użytkowa. W pozwoleniu na budowę, budynek został zakwalifikowany wg PNB jako XIII Budynki mieszkalne wielorodzinne oraz jako XVI Budynki biurowe. Ponieważ w budynku przeważa powierzchnia mieszkalna, kierownik budowy inwestora przekazał informację, że budynek wg PKOB znajduje się w klasie 112.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 30 grudnia 2008 r., Spółka wykonuje roboty określone w PKWiU pod numerem 45 "Roboty budowlane", pozycja szczegółowa 45.3 "Roboty budowlane instalacyjne".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Spółka, jako wykonawca robót powinna we własnym zakresie ustalić wartość swoich robót w podziale na roboty związane z częścią mieszkaniową i użytkową. Na jakiej podstawie to robić i czy ten szacunek będzie wiarygodny. Obawy wynikają z faktu, że często elementy danej instalacji służą zarówno lokalom mieszkalnym jak i użytkowym.

2.

Czy w sytuacji kiedy z umowy wynika, że jest to w przeważającej części budynek mieszkalny (PKOB 112), Spółka może zastosować stawkę 7% VAT do całości robót instalacyjnych wykonywanych na tym obiekcie (zarówno robót w części mieszkaniowej, jak i robót w części użytkowej).

3.

Czy zażądać od inwestora informacji o udziale powierzchni mieszkaniowej w powierzchni całkowitej budynku i na tej podstawie proporcjonalnie do powierzchni mieszkaniowej stosować stawkę VAT 7% dla wartości wykonanych robót instalacyjnych przeliczonych procentowym udziałem powierzchni mieszkalnej w powierzchni ogółem. Czy analogicznie stosować stawkę 22% dla wartości robót instalacyjnych pomnożonych przez procentowy udział powierzchni użytkowej w powierzchni całkowitej.

4.

Jaką podstawę prawną wpisać na fakturze przy stawce 7% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka nie może samodzielnie liczyć wartości wykonywanych robót w podziale na część mieszkalną i użytkową, bo często elementy są wspólne dla tych części i informacja taka byłaby nieprawidłowa.

Ad. 2

Spółka nie może zastosować stawki 7% do całości robót. Należy ustalić ile wynosi część mieszkaniowa i tylko w tym zakresie można zastosować stawkę VAT 7%.

Ad. 3

Należy wyegzekwować od inwestora informację o powierzchni całkowitej budynku wraz z jej podziałem na część mieszkalną i użytkową. Umowa powinna zawierać zapis, że zadanie służyć będzie w...% budownictwu mieszkaniowemu, a w...% usługom. To byłaby podstawa do ustalenia prawidłowej kwoty za wykonane roboty instalacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i zastosowania stawki VAT 7% oraz z usługami opodatkowanymi stawką 22%.

Ad. 4

Na fakturze przy stawce 7% należy powołać się na § 5 ust. 1a wprowadzony rozporządzeniem z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Ponadto, w myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,2) obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Nadmienia się, iż powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. zaczęło obowiązywać od 1 grudnia 2008 r. Zastąpiło ono rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r. przepis § 6 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. zastąpił § 5 ust. 1a rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r., jego treść pozostała jednak niezmieniona.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Przepis art. 2 pkt 12 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto wskazać należy, iż klasyfikacji budynków dokonuje się na podstawie zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.). W dziale objaśnień wstępnych, rozporządzenie wyjaśnia, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Odnosząc powyższe do powołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podkreślić należy, iż wykonywanie robót budowlanych korzystających z 7% stawki podatku VAT, odnosi się do prac wykonywanych w budynkach sklasyfikowanych do działu PKOB 11 oraz wybranych z działu 12.

Wskazać należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zaklasyfikowania danego budynku znajduje się w przepisach powołanego wyżej rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

* obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;

* budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

* budynki mieszkalne - to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,

* budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się m.in. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka wykonuje usługi instalacyjne, zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 45, mieszczące się w pojęciu robót budowlanych.

Obecnie otrzymała propozycję wykonania kompletnej instalacji wodno-kanalizacyjnej i c.o. w dwóch budynkach mieszkalnych wielorodzinnych z częścią biurową, sklepami i garażami podziemnymi z przeważającą częścią mieszkalną. Spółka nie otrzymała specyfikacji powierzchni budynków, z umowy natomiast nie wynika, jaka jest ich powierzchnia mieszkalna, a jaka użytkowa. Ponieważ w budynku przeważa powierzchnia mieszkalna, kierownik budowy inwestora przekazał informację, że budynek wg PKOB znajduje się w klasie 112.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stwierdzić należy, że roboty instalacyjne, związane z obiektem budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, wykonywane wewnątrz tego budynku, opodatkowane są stawką podatku VAT w wysokości 7%. Stawka 7% dotyczy zarówno budynków w całości mieszkalnych, jak i budynków z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi, pod warunkiem, że budynki te zostały zaklasyfikowane w grupie PKOB 11.

Jeżeli jednak podejmowana będzie osobna robota polegająca na remoncie i modernizacji (na podstawie odrębnej umowy), wykonywana w lokalu użytkowym, to do tej roboty powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku tut. Organ stwierdza, że w przypadku, gdy Spółka wykona usługi, których przedmiotem będzie kompletna instalacja wodno-kanalizacyjna i c.o. dotycząca budynku mieszkalnego (sklasyfikowanego w PKOB 11) jako całości, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i lokale użytkowe, usługi te w całości będą opodatkowane preferencyjną 7% stawką podatku VAT.

Nadmienia się, że preferencyjna stawka podatku VAT ma zastosowanie wówczas, gdy roboty budowlane związane są z instalacjami wewnętrznymi, natomiast roboty związane z instalacjami zewnętrznymi (infrastruktura towarzysząca budownictwu) - podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT, tj. 22%.

Podkreślić również należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanych klasyfikacji statystycznych.

Tut. Organ ponadto wyjaśnia, że w związku z udzieleniem odpowiedzi twierdzącej na zadane we wniosku pytanie nr 2, pytania nr 1 i nr 3 stały się bezprzedmiotowe.

Odnośnie natomiast pytania nr 4, informuje się, że udokumentowanie wykonanej usługi powinno nastąpić zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez wystawienie faktury VAT, spełniającej wymogi, o których mowa w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Nadmienia się, iż powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. zaczęło obowiązywać od 1 grudnia 2008 r. Zastąpiło ono rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Ponadto informuje się, że obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r. przepis § 5 ust. 7 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. zastąpił § 9 ust. 7 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r.

Treść przepisu § 5 ust. 7 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. jest następująca:

"W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1.

symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub

2.

przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub

3.

przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie."

Natomiast do 30 listopada 2008 r., zgodnie z § 9 ust. 7 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. przepis ten obowiązywał w brzmieniu: "W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług objętych stawką podatku niższą od określonej w art. 41 ust. 1 ustawy oraz dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu. W tym przypadku należy podać przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę podatku."

Zatem od 1 grudnia 2008 r. w przypadku świadczenia usług objętych stawką niższą niż określona w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, czyli niższą niż 22%, podatnik nie ma obowiązku podawania na fakturze VAT symbolu towaru lub usługi, określonego w klasyfikacjach statystycznych (PKWiU, PKOB) lub przepisu ustawy, na podstawie którego stosuje obniżoną stawkę podatku.

Ponadto stwierdzić należy, iż katalog elementów jakie powinna zawierać wystawiona faktura VAT, określony w § 5 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., jest katalogiem otwartym, a więc wymienia jedynie te elementy, które faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawsze zawierać. W związku z tym, w powołanych przepisach nie ma przeciwwskazań, aby Wnioskodawca wskazał na fakturze symbol towaru lub usługi wg klasyfikacji statystycznych, albo podstawę prawną umożliwiającą stosowanie obniżonej stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl