ILPP1/443-1000/11-5/NS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1000/11-5/NS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu składników majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu składników majątku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz dowód uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. Sp. K. (dalej: "Zbywca") prowadziła działalność w zakresie dystrybucji chemikaliów przemysłowych i detergentów oraz maszyn czyszczących. Zbywca zawarł w dniu 24 listopada 2010 r. z "B" Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca") umowę sprzedaży określonych składników majątku. Przedmiotem umowy sprzedaży było nabycie aktywów i pasywów Zbywcy. Na mocy umowy na Wnioskodawcę została przeniesiona własność następujących składników majątku Zbywcy:

1.

Wartości niematerialne i prawne (głównie oprogramowania),

2.

Maszyny i urządzenia,

3.

Samochody,

4.

Inne środki trwałe (m.in. wyposażenie - szafy, półki itp.),

5.

Część należności,

6.

Pożyczka oraz część zobowiązań (w tym część zobowiązań handlowych).

Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i dystrybucji towarów należących dotychczas do Zbywcy. Na mocy umowy nastąpiło przeniesienie umów współpracy handlowej z kontrahentami Zbywcy. Ponadto nastąpił transfer do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pracowników Zbywcy w trybie przewidzianym w art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

W umowie sprzedaży Zbywca zobowiązał się do zaprzestania używania nazwy "A" oraz do udzielenia wszelkiej pomocy niezbędnej do przeniesienia na Wnioskodawcę praw do użytkowania domeny internetowej.

W związku z zawartą transakcją następujące składniki majątkowe nie zostały przeniesione na Wnioskodawcę:

1.

Nieruchomości, w tym budynki w budowie,

2.

Pojazdy użytkowane na podstawie umów leasingu,

3.

Należności z tytułu podatku VAT,

4.

Zobowiązania publicznoprawne i podatkowe (VAT, ZUS, PIT),

5.

Gotówka,

6.

Część zobowiązań handlowych,

7.

Niektóre umowy rachunków bankowych.

Budynki i grunt należące do Zbywcy są obecnie na podstawie umowy dzierżawy użytkowane przez Wnioskodawcę. Z uwagi na fakt, iż własność nieruchomości nie została zbyta przez Zbywcę, przedmiotem transakcji nie były również umowy związane z tymi nieruchomościami m.in. umowa o wywóz nieczystości czy umowa na świadczenie usług telekomunikacyjnych. Faktury związane z powyższymi umowami są wystawiane na Zbywcę, który następnie dokonuje ich refakturowania na Wnioskodawcę. Dzierżawienie nieruchomości jest obecnie jedyną działalnością prowadzoną przez Zbywcę.

Po dokonaniu transakcji, Wnioskodawca dokonał pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z powyższą sprzedażą. Ponadto, Wnioskodawca, dla potrzeb amortyzacji przyjął wartość początkową nabytych składników majątku na poziomie ich ceny nabycia.

Z pisma z dnia 26 września 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż majątek zakupiony przez Wnioskodawcę wykorzystywany jest wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z przedmiotową transakcją.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: "ustawa VAT", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis ten określa zatem podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wskazuje, iż aby podatnik mógł dokonać odliczenia VAT naliczonego w cenie nabywanych dóbr i usług, muszą one służyć działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż, jak wskazał w opisie stanu faktycznego, nabyte przez niego składniki majątku są wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej. Wnioskodawca dokonuje bowiem obecnie na własny rachunek sprzedaży i dystrybucji towarów należących dotychczas do Zbywcy, przy wykorzystaniu nabytych na mocy umowy sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Czynności te będą podlegały opodatkowaniu VAT, gdyż nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca wskazana w art. 88 ustawy VAT.

Z kolei w myśl art. 86 ust. 2 ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego co do zasady stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z zastrzeżeniem kolejnych ustępów powołanego przepisu.

Jednocześnie, przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy VAT wskazują terminy, w jakich podatnik może skorzystać z uprawnienia do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zgodnie bowiem z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1, prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy VAT).

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych powyżej przepisów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługiwało mu prawo do dokonania odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem składników majątku Zbywcy na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Informuje się, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. powołany wyżej przepis na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) otrzymał brzmienie: "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług".

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Zbywca, prowadzący działalność w zakresie dystrybucji chemikaliów przemysłowych i detergentów oraz maszyn czyszczących, zawarł w dniu 24 listopada 2010 r. z Wnioskodawcą umowę sprzedaży określonych składników majątku. Przedmiotem umowy sprzedaży było nabycie aktywów i pasywów Zbywcy. Na mocy umowy na Wnioskodawcę została przeniesiona własność następujących składników majątku Zbywcy:

1.

Wartości niematerialne i prawne (głównie oprogramowania),

2.

Maszyny i urządzenia,

3.

Samochody,

4.

Inne środki trwałe (m.in. wyposażenie - szafy, półki itp.),

5.

Część należności,

6.

Pożyczka oraz część zobowiązań (w tym część zobowiązań handlowych).

Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i dystrybucji towarów należących dotychczas do Zbywcy. Na mocy umowy nastąpiło przeniesienie umów współpracy handlowej z kontrahentami Zbywcy. Ponadto nastąpił transfer do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pracowników Zbywcy w trybie przewidzianym w art. 231 ustawy - Kodeks pracy. W związku z zawartą transakcją następujące składniki majątkowe nie zostały przeniesione na Wnioskodawcę:

1.

Nieruchomości, w tym budynki w budowie,

2.

Pojazdy użytkowane na podstawie umów leasingu,

3.

Należności z tytułu podatku VAT,

4.

Zobowiązania publicznoprawne i podatkowe (VAT, ZUS, PIT),

5.

Gotówka,

6.

Część zobowiązań handlowych,

7.

Niektóre umowy rachunków bankowych.

Budynki i grunt należące do Zbywcy są obecnie na podstawie umowy dzierżawy użytkowane przez Wnioskodawcę. Z uwagi na fakt, iż własność nieruchomości nie została zbyta przez Zbywcę, przedmiotem transakcji nie były również umowy związane z tymi nieruchomościami m.in. umowa o wywóz nieczystości czy umowa na świadczenie usług telekomunikacyjnych. Faktury związane z powyższymi umowami są wystawiane na Zbywcę, który następnie dokonuje ich refakturowania na Wnioskodawcę. Dzierżawienie nieruchomości jest obecnie jedyną działalnością prowadzoną przez Zbywcę. Po dokonaniu transakcji, Wnioskodawca dokonał pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z powyższą sprzedażą. Ponadto Zainteresowany wskazał, iż majątek zakupiony przez niego wykorzystywany jest wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie zostaną spełnione obydwa wskazane warunki, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a zakupiony majątek jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania przez Zainteresowanego czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem składników majątku Zbywcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu składników majątku. Natomiast kwestia dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu składników majątkowych została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2011 r. nr ILPP1/443-1000/11-4/NS.

Ponadto, kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl