ILPP1/443-1/09-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2008 r. (data wpływu 22 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Pismem z dnia 16 grudnia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP 25 lutego 2009 r.) uzupełniono wniosek w zakresie podpisu oraz doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1997 wspólnie z matką i bratem (w udziałach po 1/3) nabył grunt o pow. 1,02 ha o przeznaczeniu rolnym. Współwłaściciele planują podział gruntu na 20 działek i ich sprzedaż nabywcom indywidualnym. Obecnie działka ma przeznaczenie rolne, ale istnieją plany przeznaczenia tego terenu pod budownictwo jednorodzinne. Czynność nie będzie wchodziła w zakres prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej.

Sprzedaż działek może odbyć się w przeciągu obecnie nieznanego czasu np. na przestrzeni 1 roku lub 5 lat.

W uzupełnieniu zdarzenia przyszłego Zainteresowany poinformował, że nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, a na przedmiotowym gruncie nie była prowadzona działalność rolnicza ani inna działalność gospodarcza.

Przedmiotowego gruntu nie wydzierżawiał, a zakupił go w celu budowy na nim własnego domu.

Obecnie nie ma planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowego gruntu, a wg Uchwały Rady Miejskiej z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy przedmiotowy grunt to gleby rolne nieżyzne.

Wg decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 4 lipca 2008 r. ustalenia dla przedmiotowego terenu to zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, szeregowa oraz urządzenia infrastruktury technicznej.

Zainteresowany wskazał, że planowana sprzedaż jest jedyną dostawą działek i nie była dokonywana przez niego sprzedaż nieruchomości w przeszłości oraz nie zamierza w przyszłości dokonywać dostaw nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT planowana działalność nie kwalifikuje się jako działalność gospodarcza, ponieważ nie nabył on gruntu w celach inwestycyjnych lecz jako majątek osobisty (teren o przeznaczeniu rolnym), bez zamiaru odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok) ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Z analizy powyższych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że sprzedaż nieruchomości dokonana jednorazowo, lecz z zamiarem wykonywania jej wielokrotnie jest dostawą w rozumieniu tej ustawy, a osoba fizyczna dokonująca tej dostawy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza dokonywać sprzedaży działek budowlanych, które mają być wydzielone z nieruchomości gruntowej nabytej wspólnie z matką i bratem w roku 1997. Zakres i skala planowanego przez Wnioskodawcę przedsięwzięcia (planowane podzielenie gruntu i sprzedaż 20 w tym celu wydzielonych działek) oraz podjęte przez sprzedawcę działania w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntu byłoby niecelowe i nieekonomiczne.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Jednak dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, sprzedaż działek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej w wysokości 22%.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży przedmiotowych działek w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.