ILPP1/443-1/07-4/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 września 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1/07-4/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2007 r. (data wpływu 6 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 sierpnia 2007 r. (data wpływu 14 sierpnia 2007 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego - sklep. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej Wnioskodawca wraz z małżonkiem wybudował obiekt budowlany stanowiący współwłasność łączną jako przedmiot małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Podatek od towarów i usług nie był od budynku odliczany. Wybudowany obiekt został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i następnie amortyzowany.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza zlikwidować działalność gospodarczą i zbyć przedsiębiorstwo, z tym, że budynek handlowy (nie podlegający sprzedaży) zamierza wydzierżawić nabywcy przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji zastosowanie mieć będzie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczący zbycia przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Transakcja taka nie jest zatem w ogóle objęta obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług. Wg Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, iż jego firma jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55#185; kodeksu cywilnego jako, że jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym przypadku handlowej. Ponadto w orzecznictwie utrwalona została zasada, że przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Nie oznacza to, iż ze zbywanego przedsiębiorstwa nie można wyłączyć niektórych jego składników. Istotne jest to, by przedsiębiorstwo było dalej zdolne do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyroku Sądu Najwyższego stwierdzono: "jednakże nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55#185; k.c. jeżeli na nabywcę przeszło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności jaką prowadził zbywca".

Odnośnie zamierzonej transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, przyszłe jej strony ustaliły, że z przedmiotu sprzedaży zostanie wyłączony budynek, bowiem nabywcy nie stać na jego nabycie. Strony zamierzają w związku z tym zawrzeć umowę dzierżawy lub najmu tego obiektu.

W opisanej sytuacji nastąpi więc, zdaniem Wnioskodawcy zbycie przedsiębiorstwa, ze skutkami o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)

eksport towarów;

3)

import towarów;

4)

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie natomiast do przepisu art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa" posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)

Na mocy art. 55 1 k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55 2 k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa.

Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Podkreślić jednak należy, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedstawione we wniosku wyłączenie ze sprzedaży przedsiębiorstwa, skutkuje uznaniem zamierzonej czynności za sprzedaż przedsiębiorstwa, w świetle wskazanych powyżej przepisów art. 55 k.c.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeśli warunki wynikające z przepisu art. 55#185; ustawy - Kodeks cywilny zostaną spełnione, zamierzona przez Wnioskodawcę czynność będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl