ILPBP2/443-936/10-3/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania na cele osobiste pracowników zużytych telefonów komórkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania na cele osobiste pracowników zużytych telefonów komórkowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie przewozu osób i bagażu środkami komunikacji miejskiej. W ramach działalności Zainteresowany dokonuje sprzedaży na rzecz osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jak również na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W prowadzonej działalności Wnioskodawcy, pracownicy używają służbowych telefonów komórkowych. Aparaty telefoniczne podlegają okresowej wymianie na nowe w ramach umowy z operatorem telefonii komórkowej, a zużyte telefony są fizycznie likwidowane.

Obecnie, w związku z zainteresowaniem pracowników, Wnioskodawca rozważa możliwość nieodpłatnego przekazywania zużytych aparatów telefonicznych po zakończeniu ich eksploatacji na cele osobiste pracowników, bądź ich sprzedaży na rzecz pracowników po aktualnej cenie rynkowej.

Nadmienia się również, że przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych Spółka, na mocy § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania w kasach rejestrujących obrotu i kwot podatku należnego.

Wyjątek stanowi wyłącznie sprzedaż przewozów okazjonalnych na rzecz osób niepełnosprawnych mikrobusami przystosowanymi do tego celu oraz przewozów uczniów na basen autobusami miejskimi na zlecenie rodziców dzieci, która jest ewidencjonowana każdorazowo za pomocą kas fiskalnych na mocy § 4 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia.

W uzupełnieniu do wniosku poinformowano, iż przy nabyciu służbowych telefonów komórkowych, o których mowa we wniosku, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupu, oraz że Zainteresowany dokonał przysługującego mu odliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania zużytych telefonów komórkowych na cele osobiste swoich pracowników Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego w kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieodpłatnego przekazania zużytych telefonów komórkowych na cele osobiste jego pracowników nie powstanie obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego w kasie rejestrującej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT. Natomiast, w przypadku nieodpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, ustawodawca w art. 29 ust. 10 podstawę opodatkowania określił nie jako obrót, ale jako cenę nabycia towarów lub koszt wytworzenia określone w momencie dostawy tych towarów. Skoro więc w przypadku nieodpłatnego przekazania zużytych telefonów komórkowych na cele osobiste pracowników Spółki obrót jako należna kwota nie powstanie, to zdaniem Spółki, nie ma obowiązku zaewidencjonowania takiego przekazania w kasie rejestrującej.

Wystarczające będzie udokumentowanie powyższej czynności tylko fakturą wewnętrzną VAT, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Natomiast w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy, stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru jednej osobie przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Należy jednocześnie zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W art. 106 ust. 7 ustawy postanowiono, iż w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne, za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy, wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie przewozu osób i bagażu środkami komunikacji miejskiej. W ramach działalności Zainteresowany dokonuje sprzedaży na rzecz osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jak również na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W prowadzonej działalności pracownicy Wnioskodawcy używają służbowych telefonów komórkowych. Aparaty telefoniczne podlegają okresowej wymianie na nowe w ramach umowy z operatorem telefonii komórkowej, a zużyte telefony są fizycznie likwidowane.

Wnioskodawca rozważa możliwość nieodpłatnego przekazywania zużytych aparatów telefonicznych po zakończeniu ich eksploatacji na cele osobiste pracowników.

Przy nabyciu ww. telefonów komórkowych, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach zakupu i Zainteresowany dokonał przysługującego mu odliczenia.

Wnioskodawca wskazał, że przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych Spółka, na mocy § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania w kasach rejestrujących obrotu i kwot podatku należnego. Wyjątek stanowi wyłącznie sprzedaż przewozów okazjonalnych na rzecz osób niepełnosprawnych mikrobusami przystosowanymi do tego celu oraz przewozów uczniów na basen autobusami miejskimi na zlecenie rodziców dzieci, która jest ewidencjonowana każdorazowo za pomocą kas fiskalnych na mocy § 4 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących zakup telefonów komórkowych, czynność nieodpłatnego wydania ww. telefonów pracownikom podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kontekście powyższego, zostały spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania dokonywanego przez Wnioskodawcę nieodpłatnego przekazania wskazanych we wniosku towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów czyli sprzedażą towarów.

Odnosząc się do obowiązku ewidencjonowania nieodpłatnego przekazania na cele osobiste pracowników zużytych telefonów komórkowych wskazać należy, iż stosownie do treści art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis adresowany jest do podatników, którzy dokonują sprzedaży (w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy) na rzecz określonych nabywców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, czyli osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych (art. 2 pkt 19 ustawy). W takiej sytuacji podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego w szczególnej formie, gdyż ewidencja ta musi być prowadzona przy zastosowaniu urządzenia, jakim jest kasa rejestrująca. Przez sprzedaż w myśl powołanego wyżej przepisu, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Również nieodpłatna dostawa towarów na rzecz pracowników (jak wskazano wcześniej), w świetle art. 7 ust. 2 ustawy, stanowi odpłatną dostawę towaru, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797), zwanego dalej rozporządzeniem, postanowiono, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W pozycji 45 tego załącznika, jako zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, zostały wskazane czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Zatem, w przypadku nieodpłatnego przekazania zużytych aparatów telefonicznych po zakończeniu ich eksploatacji na cele osobiste pracowników, która to czynność zrównana jest z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, w przypadku istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego, o braku możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej decyduje, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia charakter przekazywanych towarów.

Natomiast zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie: sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32).

Jeżeli więc Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej towary wymienione w przywołanym § 4 rozporządzenia np. aparaty telefoniczne, to czynności te zgodnie z wyłączeniem zawartym we wskazanym przepisie podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących. Natomiast przekazanie towarów nie wymienionych w § 4 rozporządzenia, nie wymaga obowiązku prowadzenia takiej ewidencji.

Przepis ust. 1 pkt 4-7 nie ma zastosowania do zwolnień z poz. 34 załącznika do rozporządzenia z wyjątkiem sytuacji, w których ma zastosowanie § 3 ust. 6, lub podatnik utracił albo utraci prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu (§ 4 ust. 2 rozporządzenia).

I tak, w pozycji 34 tego załącznika, wymienione zostały następujące czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej - dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Jednakże powyższy przepis nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Mając na uwadze treść przytoczonych powyżej przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania z odpłatną dostawą towarów ze względu na zrealizowanie warunku dotyczącego prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących zakup telefonów komórkowych, oraz że Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego na kasie rejestrującej, czynność nieodpłatnego przekazania ww. towarów pracownikom należy zaewidencjonować na kasie rejestrującej.

Oznacza to, iż stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne przekazanie telefonów komórkowych na cele osobiste pracownikom nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania w kasie rejestrującej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu dokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania na cele osobiste pracowników zużytych telefonów komórkowych.

Natomiast w kwestii dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej należności z tytułu dostawy towarów na rzecz pracownika zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-936/10-4/EN z dnia 24 września 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.