ILPB4/4510-1-615/15-2/DS - CIT w zakresie odliczenia strat z działalności gospodarczej nieobjętej zwolnieniem strefowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia strat z działalności gospodarczej nieobjętej zwolnieniem strefowym - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia strat z działalności gospodarczej nieobjętej zwolnieniem strefowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej "SSE").

Spółka posiada zezwolenie z 2007 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydane na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Zgodnie z treścią Zezwolenia zostało ono wydane Spółce na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE związanych ze sprzętem oświetleniowym i lampami elektrycznymi (PKD-2740Z Produkcja elektrycznego sprzętu oświetleniowego).

Spółka na terenie strefy realizuje zarówno produkcję oraz sprzedaż elektrycznego sprzętu oświetleniowego objętego Zezwoleniem strefowym, jak również realizuje w niewielkim zakresie sprzedaż systemów oświetleniowych traktowanych jako działalność nieobjętą Zezwoleniem strefowym.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej "ustawa") Spółka rozpoznaje przychody uzyskane ze sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy i wymienionych w Zezwoleniu jako tzw. przychody strefowe, korzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast przychody i koszty uzyskania tych przychodów dotyczące działalności nieobjęte Zezwoleniem strefowym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (zwane dalej jako działalność pozastrefowa).

Łączne przychody z działalności strefowej i pozastrefowej za 2014 r. wyniosły 113,9 mln zł i zostały wykazane w zeznaniu CIT-8 (wersja 21) w części D.1. w wierszu 30.

Łączne koszty uzyskania przychodów dotyczące działalności strefowej i pozastrefowej wyniosły 112,0 mln zł i zostały wykazane w zeznaniu CIT-8 w części D.2. w wierszu 34.

Łączny dochód ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP zarówno z działalności strefowej, jak i działalności nieobjętej zwolnieniem strefowym wyniósł 1,9 mln zł i został wykazany w CIT-8 w części D.3. w wierszu 35 i 38.

Jednocześnie zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej ustaliła przychody i koszty oraz dochód z działalności objętej Zezwoleniem strefowym jako dochód wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy w wysokości 3,1 mln zł i wykazała go w załączniku do zeznania CIT-8/O w części B.1. w wierszu 11, a następnie w zeznaniu CIT-8 w części E.1. w wierszu 40 i 43. Obniżając dochód z całokształtu działalności wykazany w wierszu 38 w kwocie 1,9 mln zł o kwotę dochodu wolnego wykazaną w wierszu 43 w wysokości 3,1 mln zł. Spółka wykazała w części E.2. zeznania CIT-8 w wierszu 45 stratę w kwocie 1,2 mln zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowym jest wykazanie w zeznaniu CIT-8 w części E.2. - Podstawa opodatkowania/Strata w wierszu 45 straty w kwocie 1,2 mln zł, jeżeli Spółka z działalności strefowej objętej zwolnieniem oraz działalności nieobjętej zwolnieniem strefowym osiągnęła łącznie dochód, który był niższy od dochodu osiągniętego z działalności strefowej objętej zwolnieniem podatkowym.

2. Czy o wysokość tej straty można obniżyć dochód osiągnięty z działalności nieobjętej zwolnieniem strefowym, w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia rocznie nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Stosownie natomiast do ust. 2 ww. artykułu dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W opinii Spółki powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, że dotyczy on sumy wszelkich przychodów osiągniętych przez podatnika oraz wszelkich kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym. Przepis ten dotyczy zatem zarówno przychodów podlegających opodatkowaniu, niepodlegających opodatkowaniu, a także zwolnionych z opodatkowania oraz analogicznie kosztów uzyskania tych wszystkich przychodów (w tym kosztów uzyskania przychodów wolnych od podatku). Dochód oraz odpowiednio strata, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, stanowi zatem dochód (albo stratę) na całokształcie działalności podatnika (opodatkowanej, niepodlegającej opodatkowaniu, zwolnionej).

Obowiązek wyodrębnienia wyniku na działalności zwolnionej z opodatkowania od wyniku na działalności opodatkowanej wynika z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz z ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

* kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienione w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Powyższy przepis oznacza, że dla celów kalkulacji dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie uwzględnia się przychodów zwolnionych z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów uzyskanych ze źródeł wolnych od podatku dochodowego od osób prawnych, w tym kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością zwolnioną prowadzoną na terenie SSE. Przepis ten nie ma zatem zastosowania do kalkulacji wysokości dochodu zwolnionego od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, lecz wyłącznie do ustalania podstawy opodatkowania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dochodu nieobjętego zwolnieniem). Dopełnieniem ww. przepisu jest art. 7 ust. 4 u.p.d.o.p., zgodnie z którym przy ustalaniu straty z działalności opodatkowanej nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku i kosztów uzyskania tychże przychodów.

Ustalony formularz zeznania o wysokości dochodu (poniesionej straty) CIT-8 (w wersji 21) w części D. Ustalenie dochodu/straty nakazuje podanie całości przychodów osiągniętych w danym roku (część D.1.) oraz w części D.2. całości kosztów uzyskania przychodów podanych w części D.1., natomiast nie przewiduje wyodrębniania przychodów podlegających opodatkowaniu oraz kosztów uzyskania tych przychodów.

Z konstrukcji tego zeznania wynika, że wielkość dochodu do opodatkowania ustalana jest jako różnica pomiędzy całością przychodów pomniejszonych o koszty uzyskania tych przychodów a kwotą dochodu wolnego od podatku, który jest wykazywany w części E.1. i wynika z załącznika do zeznania CIT-8/O. Tak więc, zdaniem Spółki, wykazanie straty podatkowej w wierszu 45 CIT-8, w przypadku gdy łączny dochód jest niższy od dochodu wolnego od podatku jest prawidłowe.

Jeżeli na działalności podlegającej opodatkowaniu Spółka zanotowała w 2014 r. stratę podatkową, to zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy może o wielkość tej straty obniżyć dochód osiągnięty z działalności opodatkowanej (działalności nieobjętej zezwoleniem strefowym) w najbliższych kolejno następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia nie może przekraczać rocznie 50% kwoty tej straty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.