ILPB4/423-80/14-2/ŁM - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłat ustalonych w umowach leasingu operacyjnego samochodów osobowych oraz wydatków wynikających z użytkowania tych samochodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością DAT_Schaub Polska przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania zawartych umów za umowy leasingu - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w tych umowach - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wynikających z użytkowania przedmiotów leasingu - jest prawidłowe,

* wpływu niezrealizowanego prawa do nabycia przedmiotu leasingu na kwalifikację zawartych umów leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania zawartych umów za umowy leasingu,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w tych umowach,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wynikających z użytkowania przedmiotów leasingu,

* wpływu niezrealizowanego prawa do nabycia przedmiotu leasingu na kwalifikację zawartych umów leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (wchodzącej w skład międzynarodowej grupy kapitałowej) będącej jednym z wiodących w Europie i na świecie producentów i dystrybutorów jelit naturalnych i sztucznych.

Specyfika organizacji przedsiębiorstwa (zakłady zlokalizowane przy ubojniach na terenie całego kraju, magazyny towarowe w centralnej Polsce), jak również zakres obowiązków niektórych pracowników, przede wszystkim członków Zarządu, pracowników ds. kontroli jakości produkcji oraz handlowców wymagają częstego przemieszczania się na terenie całego kraju. W związku z tym Spółka musi dysponować samochodami służbowymi.

Spółka zawarła w tym celu z firmami leasingowymi (zwanymi dalej "Leasingodawcami") umowy leasingu operacyjnego (zwane dalej "Umowy Leasingu"), których przedmiotem jest przekazanie przez Leasingodawcę prawa do używania przez Leasingobiorcę wybranych samochodów osobowych w zamian za umówione opłaty leasingowe. Co do zasady Spółka przed podpisaniem każdej umowy dokonuje analizy ofert minimum 3 opcji rozłożenia opłat leasingowych i wybiera opcję najbardziej optymalną z punktu widzenia Spółki.

Z treści każdej z zawartych umów leasingowych wynika, że:

1. Czas trwania umowy leasingowej wynosi 3 lata.

2. Przedmiotem każdej umowy jest samochód osobowy oznaczony co do marki i roku produkcji.

3. Została określona wartość netto i brutto leasingowanego samochodu.

4. Została określona wartość opłaty wstępnej.

5. Została określona ilość rat miesięcznych i wartość raty miesięcznej.

6. Leasingobiorca ma możliwość skorzystania z opcji zakupu po określonej wartości netto wykupu.

7. Suma opłat należnych Leasingodawcy (Finansującemu) za przedmiot leasingu w podstawowym okresie trwania Umowy, tj.:

odpowiada co najmniej wartości początkowej pojazdu określonej przez Leasingodawcę, tj. cenie nabycia pomniejszonej o podatek VAT.

8. Prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu przepisów podatkowych przysługuje Leasingodawcy.

Dodatkowo Leasingodawca złożył Leasingobiorcy pisemne oświadczenie, że w dniu zawarcia Umowy Leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle przedstawionych zdarzeń zaistniałych i przyszłych:

1. Umowy zawarte przez Spółkę stanowią umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Umowy zawarte przez Spółkę są umowami leasingu, o których mowa w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. że wszelkie opłaty ustalone w umowie leasingu i ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią koszt uzyskania przychodów, bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3. Umowy zawarte przez Spółkę są umowami leasingu, o których mowa w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. że wszelkie koszty wynikające z użytkowania przedmiotu leasingu dla celów działalności gospodarczej i ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią koszt uzyskania przychodów, bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

4. Prawo nabycia przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy za cenę określoną w umowie (na podstawie art. 17 ust. 1 określoną jako element składowy w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) może nie zostać zrealizowane przez Leasingobiorcę i pozostanie to bez wpływu na kwalifikację zawartych umów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy treść zawartych umów leasingu spełnia kryteria umowy leasingu o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady kwalifikacji i opodatkowania umowy leasingu zostały uregulowane w rozdziale 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17a pkt 1 tejże ustawy przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której Finansujący oddaje do odpłatnego używania lub używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie Korzystającemu, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle przywołanych przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, samochody osobowe będące przedmiotem Umów Leasingu stanowią środki trwałe podlegające amortyzacji, o których mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, niezależnie od nazwy umowy zawartej przez Wnioskodawcę, skoro dotyczy ona odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie podlegających amortyzacji środków trwałych (samochodów osobowych) jest ona umową leasingu w świetle art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konsekwentnie określenie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy należy dalej oceniać z perspektywy przepisów art. 17b-17I ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Ponieważ zawarte umowy są umowami leasingu i przedmioty leasingu wykorzystywane są dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, wszelkie opłaty leasingowe są kosztami uzyskania przychodu bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 17b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog warunków, które spełnione łącznie decydują o kwalifikacji umowy jako umowy leasingu operacyjnego, w szczególności:

Okres zawarcia umowy a normatywny okres amortyzacji.

Zgodnie z art. 17a pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez pojęcie normatywnego okresu amortyzacji w odniesieniu do środków trwałych rozumie się okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z ich wartością początkową. Wspomniany wykaz przewiduje dla samochodów osobowych stawkę 20%, co w praktyce oznacza normatywny okres amortyzacji na poziomie 60 miesięcy. Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka zawarła Umowy Leasingu na okres 36 miesięcy, tj. okres oznaczony stanowiący 60% normatywnego okresu amortyzacji. W związku z powyższym warunek dotyczący okresu zawarcia umowy w stosunku do normatywnego okresu amortyzacji należy uznać za spełniony.

Suma opłat leasingowych a wartość początkowa środków trwałych.

W odniesieniu do oceny stosunku sumy opłat ustalonych w Umowie Leasingu do wartości początkowej środków trwałych, jak wskazano w stanie faktycznym, łączna wartość netto wszystkich opłat wynikających z Umów Leasingu powiększona o cenę wykupu przewidzianą w opcji zakupu przedmiotu leasingu po jej zakończeniu przez Spółkę będzie przewyższać wartość początkową środka trwałego - przedmiotu Umowy Leasingu, co jest równoznaczne ze spełnieniem kolejnego warunku wynikającego z definicji umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Ponieważ zawarte umowy są umowami leasingu i przedmioty leasingu wykorzystywane są dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, wszelkie koszty eksploatacyjne związane z użytkowaniem przedmiotów leasingu są kosztami uzyskania przychodu bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Prawo nabycia przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy za cenę określoną w umowie (na podstawie art. 17 ust. 1 określoną jako element składowy w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) może nie zostać zrealizowane przez Leasingobiorcę i pozostanie to bez wpływu na kwalifikację zawartych umów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Dla celów zakwalifikowania Umowy Leasingu jako umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wystarczającym jest by opcja zakupu została zapisana w treści Umowy Leasingu, niezależnie od ostatecznej decyzji Wnioskodawcy w zakresie skorzystania z niej po zakończeniu Umowy Leasingu.

Zgodnie z art. 17j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 17a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podstawowym okresem umowy leasingu jest czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Oznacza to, że po upływie okresu, na jaki umowa ta została zawarta, Finansujący może przenieść na Korzystającego własność przedmiotu leasingu, z określonymi tego konsekwencjami dla przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy.

Jednocześnie, jak potwierdził Minister Finansów w indywidualnej interpretacji z dnia 27 września 2012 r. wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB3/423-470/12-2/GW "Brzmienie przepisów wskazuje jednak, że zakup przedmiotu leasingu po jego zakończeniu nie jest obligatoryjny, a stanowi wyłącznie możliwość (opcję) dla stron umowy. Istnienie klauzuli opcji wykupu przedmiotu leasingu w danej umowie (skonkretyzowanego w postaci postanowienia zapisu umownego) nie wpływa na fakultatywny charakter takiej opcji, w tym sensie, że zamieszczenie w treści umowy opcji zakupu przedmiotu leasingu po określonej cenie, pozostaje skuteczne również wówczas, gdy korzystający z tej opcji nie skorzysta. Za taką interpretacją przemawia również fakt, że w przepisie art. 17d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca przewidział sytuację przeniesienia własności przedmiotu leasingu na rzecz osoby trzeciej. Sytuacja taka może mieć miejsce wówczas, gdy pomimo istnienia klauzuli opcji zakupu w umowie leasingu, z uwagi na przyczyny biznesowe bądź chęć wymiany samochodu na nowy, po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu korzystający nie zdecyduje się na nabycie samochodu na własność".

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla celów zakwalifikowania Umowy Leasingu jako umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wystarczającym jest by opcja zakupu została zapisana w treści Umowy Leasingu, niezależnie od ostatecznej decyzji Wnioskodawcy w przedmiocie skorzystania z tego uprawnienia (opcji zakupu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

* uznania zawartych umów za umowy leasingu - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w tych umowach - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wynikających z użytkowania przedmiotów leasingu - jest prawidłowe,

* wpływu niezrealizowanego prawa do nabycia przedmiotu leasingu na kwalifikację zawartych umów leasingu - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Z kolei sposób prowadzenia ewidencji - w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych nienależących do składników majątku podatnika - został szczegółowo określony w art. 16 ust. 5 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem: przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przepis ust. 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.

W myśl art. 17a pkt 1 tejże ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów.

Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy - niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy).

Aby zawarta umowa mogła być uznana dla celów podatkowych za umowę leasingu operacyjnego muszą być spełnione łącznie następujące warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem: opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Stosownie natomiast do art. 17b ust. 2 ustawy: jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 17j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2.

W myśl natomiast art. 17a pkt 2 tejże ustawy: ilekroć w umowie jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nieuległy zmianie.

Z brzmienie powyższego przepisu wynika, że po upływie okresu, na jaki umowa ta została zawarta, Finansujący może przenieść na Korzystającego własność przedmiotu leasingu, z określonymi tego konsekwencjami dla przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowy leasingu operacyjnego z firmami leasingowymi. Zawarte umowy leasingu operacyjnego zawarte zostały na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji rzeczy ruchomych będących przedmiotem umowy (umowy dotyczą samochodów osobowych, których okres amortyzacji zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych wynosi 60 miesięcy, a czas trwania umów wynosi 36 miesięcy) oraz suma ustalonych w umowie opłat (tekst jedn.: wartość raty wstępnej pomniejszona o VAT należny, suma należnych miesięcznych rat leasingowych pomniejszona o należny podatek VAT oraz zaproponowana przez Leasingodawcę cena netto z opcji zbycia (wykupu) przedmiotu leasingu) pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy. Jednocześnie Spółka wskazała, że finansujący nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym określonych w art. 17b ust. 2 ustawy.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przedmiotowe umowy spełniają wszystkie przesłanki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do uznania ich na gruncie podatkowym za umowy leasingu operacyjnego. Na powyższe nie ma wpływu brak nabycia przedmiotu leasingu przez Leasingobiorcę po zakończeniu umowy. Zakup przedmiotu leasingu po jego zakończeniu nie jest bowiem obligatoryjny, a stanowi wyłącznie możliwość (opcję) dla stron umowy. Zamieszczenie w treści umowy leasingu opcji zakupu przedmiotu leasingu po określonej cenie, pozostaje skuteczne również wówczas, gdy korzystający z tej opcji nie skorzysta.

Tym samym, skoro umowy dotyczą samochodów użytkowanych przez Spółkę na podstawie umów leasingu operacyjnego, czyli zapewniają realizację samych umów leasingowych, to - stosownie do art. 16 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów dla samochodów osobowych użytkowanych na podstawie powyższych umów leasingu operacyjnego, a wszelkie opłaty ustalone w umowie leasingu oraz koszty wynikające z użytkowania przedmiotu leasingu będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, bez ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, pod warunkiem ich zgodnego z prawem udokumentowania.

Reasumując - umowy zawarte przez Spółkę stanowią umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ umowy zawarte przez Spółkę spełniają wszystkie warunki o których mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wszelkie opłaty ustalone w umowie leasingu oraz koszty wynikające z użytkowania przedmiotu leasingu stanowią koszty uzyskania przychodów, bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niezrealizowanie prawo do nabycia przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy pozostanie bez wpływu na kwalifikację zawartych umów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.