ILPB4/423-73/13-4/MC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-73/13-4/MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych i jest jednym z największych dystrybutorów artykułów elektrotechnicznych w Polsce.

W związku z podjęciem decyzji o wdrożeniu nowej strategii marketingowej, wizerunkowej i rynkowej, kierownictwo Spółki podjęło decyzję o wdrożeniu narzędzi informatycznych pozwalających na implementację przyjętej strategii w oparciu o platformę e-commerce.

Celem projektu jest standaryzacja procesów handlowych oraz zmiana sposobu zarządzania na projektowo - procesowe spojrzenie na organizację. W 2010 r. został w Spółce powołany Komitet Sterujący, odpowiedzialny za wdrożenie i zarządzanie strategicznymi projektami, w tym wdrożenie aplikacji do zarządzania łańcuchem dostaw (SCM - Supply Cham Management). Konsekwencją przyjętych założeń i działań, było nabycie od firmy M. licencji "L.". Nabyta licencja jest udostępniona na rynku od 2011 r.

Licencja stanowi niezależny produkt informatyczny, który może funkcjonować samodzielnie lub we współpracy z innymi posiadanymi przez Spółkę aplikacjami informatycznymi. Dla uzyskania oczekiwanych korzyści biznesowych, funkcjonalności nabytej aplikacji są sprzęgane z funkcjonalnością innych aplikacji Spółki. Zamierzeniem Spółki nie jest jednak zbudowanie na bazie nabywanych licencji jednego uniwersalnego systemu informatycznego, ale zintegrowanie funkcjonalności nabytych narzędzi informatycznych dla osiągnięcia założonych celów handlowych i organizacyjnych. Celem strategicznym Spółki jest pozyskanie nowych klientów oraz rynków, stworzenie nowej jakości w handlu artykułami elektrotechnicznymi oraz obniżenie kosztów dotarcia do klienta i jego obsługi. Realizację tych celów ma wspomóc nabyte narzędzie informatyczne, które w swoim założeniu dedykowane jest do standaryzacji procesów biznesowych, czy też zarządzaniu i optymalizacją łańcuchem dostaw.

Dotychczas Spółka wykorzystywała w swojej działalności handlowej system klasy ERP z interfejsem tekstowym. Korzystanie z takiego systemu, chociaż niewątpliwie ułatwiało zarządzanie procesami, uniemożliwiało jednak zarządzanie nimi na wyższym poziomie szczegółowości. Wykorzystanie ww. systemu uniemożliwiało zbieranie danych innych niż księgowo - liczbowe. Opis produktu jest ograniczony (linia o długości znaków maksymalnie 60), niemożliwe jest wykorzystanie zdjęć produktów, opis prowadzonych projektów, ofertowanie jest znacznie ograniczone, podobnie jak zarządzanie certyfikatami i atestami.

Wykorzystywany system nie przewiduje tzw. multikanałowości zarządzania procesami, w tym ich rozbudowę. Zarządzanie pracą przedstawicieli handlowych ograniczone jest wyłącznie do sprawozdawczości sprzedaży, tj. po fakcie sprzedaży. Jest to sprawozdawczość historyczna, która uniemożliwia efektywny nadzór nad działalnością handlową i nie pozwala szybko i sprawnie reagować na zmiany trendów i oczekiwania klienta. Wykorzystywany obecnie system ogranicza również nadzór nad efektywnością handlowców i ich reakcjami na potrzeby rynku.

W konsekwencji, pomimo wykorzystania systemu informatycznego klasy ERP, procesy biznesowe i zarządzanie nimi nie rozwija się w trendzie rynkowym. Stosowanie obecnych rozwiązań powoduje, że biznes technologicznie i procesowo jest w stanie stagnacji, a w niektórych obszarach wręcz uwstecznia proces zarządzania. W konsekwencji, Spółka zdecydowała się na wdrażanie systemów informatycznych, które pozwolą mapować procesy na poszczególnych etapach ich prowadzenia, unowocześniać proces zarządzania, które pozwolą na bieżące raportowanie i śledzenie działań handlowych, jak też umożliwią wdrażanie multikanałowości procesów, w tym zarządzać łańcuchem dostaw, od momentu zaplanowania zakupu towaru, aż po jego dostarczenie do klienta.

Warehouse Management Software.

W celu wsparcia procesu zarządzania magazynem, a w zasadzie nowego procesu logistycznego, Spółka wdrożyła innowacyjne narzędzie informatyczne do zarządzania magazynem i łańcuchem dostaw (Warehouse Management Software) w postaci oprogramowania "L." (dalej: WMS). WMS stanowi zintegrowany pakiet najnowocześniejszych systemów klasy Supply Chain Execution, zaprojektowanych i opracowanych przez firmę M. L. jest wysoce zaawansowanym rozwiązaniem przeznaczonym do obsługi skomplikowanych procesów w logistyce i magazynowaniu. Aplikacja ta służyć będzie zwłaszcza do zarządzania procesami logistycznymi oraz produkcyjno - magazynowymi przedsiębiorstwa.

Wdrażany pakiet L. zawiera też specjalistyczne systemy wspomagające pozostałe sfery działalności przedsiębiorstwa, tj.:

* planowanie i uzupełnianie zapasów,

* zarządzanie i realizacja produkcji oraz

* planowanie i realizacja procedur związanych z bezpieczeństwem i kontrolą jakości.

Wdrożone przez Spółkę narzędzie jest zestawem systemów opartych na technologii "A" i umożliwia zarządzanie procesami logistycznymi w czasie rzeczywistym. Narzędzie to pozwala Spółce optymalizować zapasy i stany magazynowe w całej sieci sprzedaży, a także u dostawców. Pozwala na bieżąco śledzić i dostosowywać wolumen i asortyment zakupów do dokonywanej sprzedaży. W konsekwencji, Spółka osiąga efekt kompletności zamówień i dostaw na czas. Narzędzie pozwala zatem na kompleksowe zarządzenie łańcuchem dostaw i zamówień, ale również magazynem centralnym i magazynami terenowymi. Wdrożony system informatyczny, co prawda najefektywniej sprawdza się jako narzędzie zarządzania usługami logistycznymi, jednak w firmie, której podstawowym profilem działalności jest działalność handlowa, procesy logistyczne stanowią fundamentalny składnik zarządzania procesem działalności operacyjnej. WMS może funkcjonować samodzielnie już w połączeniu z prostą wersją systemu finansowego - księgowego. Optymalny efekt Spółka uzyskała po podłączeniu narzędzia do innych systemów informatycznych funkcjonujących w Spółce, np. klasy CRM, e-commerce, z których WMS może zaciągać niezbędne dane.

Właśnie dla zwiększenia efektywności posiadanej infrastruktury IT, Spółka łączy nabywane i posiadane systemy, w tym aplikację do zarządzania danymi referencyjnymi, w swoistego rodzaju scentralizowaną architekturę aplikacji systemowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu, Spółka jest w stanie rozszerzać możliwości prezentacji oferty, przyspieszyć wprowadzenie nowych produktów, dokładniej przygotowywać plany, jak również przewidywać sytuację na rynku, zarządzać promocjami i cenami oraz polepszać monitoring i współpracę w zakresie całego łańcucha dostaw.

Wdrożenie nabytej licencji odbyło się z udziałem wyspecjalizowanej firmy wdrożeniowej. W ramach wdrożenia, poniesione zostały nakłady na prace informatyczne niezbędne do kompleksowej implementacji licencji. Koszty wdrożenia zwiększyły wartość początkową licencji. Wydatkiem na nabycie ww. nowej technologii, w przypadku Spółki, jest zatem cena zakupu powiększona o koszty wdrożenia MDM. Koszty ponoszone przez Spółkę można podzielić na trzy grupy:

1.

koszty nabycia licencji L.,

2.

koszty wdrożenia, w tym:

* koszty usług świadczonych przez niezależną firmę doradczo - wdrożeniową (w tym zwrot wydatków, których poniesienie jest niezbędne dla przeprowadzenia wdrożenia),

* koszty dedykowanego zespołu Spółki (w tym wynagrodzenia pracowników Spółki zaangażowanych bezpośrednio w pracę nad wdrożeniem poszczególnych systemów),

* koszty świadczenia usług przez konsultanta zewnętrznego w zakresie zarządzania projektem,

* koszty migracji danych (dostosowania systemów źródłowych do poszczególnych aplikacji),

3.

koszty infrastruktury informatycznej stanowiącej integralną część poszczególnych aplikacji (w tym koszty serwerów, switchów i macierzy dyskowych).

Nabyte oprogramowanie jest zdatne do gospodarczego wykorzystania. Nabyta licencja L. została oddana do użytkowania i przyjęta do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (dalej: WNIP). Spółka rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, przyjmując zasady amortyzacji przewidziane w art. 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość licencji jest wyższa niż 3.500 zł.

Przewidywany okres jej używania przekroczy rok. Spółka uzyskała też już opinię niezależnej jednostki badawczej w zakresie innowacyjności wdrażanej aplikacji, sporządzoną przez Uniwersytet (...), będący jednostką naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj. jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pismem uzupełniającym z dnia 13 maja 2013 r. doprecyzowano stan faktyczny wyjaśniając, iż:

1.

fakt, że system informatyczny L. stanowi wiedzę technologiczną, która nie jest stosowana na świecie dłużej niż 5 ostatnich lat, został potwierdzony w opinii wydanej przez Uniwersytet (...),

2.

Uniwersytetu (...) jest jednostką naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj.: jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe,

3.

podpisana pod opinią osoba posiada tytuł naukowy profesora i była Dziekanem i Uniwersytetu (...) w chwili jej wydawania,

4.

nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w II połowie 2012 r.,

5.

wydatki na nabycie i wdrożenie licencji L. zostały przez Spółkę zapłacone w latach 2011 i 2012,

6.

wydatki, o których mowa w pkt 5, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie,

7.

Spółka w roku podatkowym 2012 oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych na nabycie licencji L. wraz z kosztami jej wdrożenia (wydatki przedstawione w pkt 1) i 2) powyżej), w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższa treść zapytania wynika z pisma Spółki z dnia 13 maja 2013 r., stanowiącego uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uzyskaniem pozytywnej opinii wydanej przez jednostkę naukową, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych na nabycie licencji L. wraz z kosztami ich wdrożenia, w wysokości 50% wartości tych wydatków.

Regulacje dotyczące ulgi na nabycie nowych technologii zostały zawarte w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 tej ustawy, "od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii".

Z kolei, w art. 18b ust. 2 ustawodawca wskazał, co należy rozumieć przez nową technologię: "Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki.

Definicję tę uzupełnia art. 18b ust. 2a: "Przez nabycie nowych technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw".

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji, uznać należy, iż istnieje pięć zasadniczych przesłanek warunkujących możliwość objęcia poniesionych przez Spółką wydatków na nabycie nowych technologii:

1.

podatnik nabywa wiedzę technologiczną w drodze umowy o przeniesienie lub o korzystanie z tych praw,

2.

wiedza technologiczna ma postać wartości niematerialnych i prawnych,

3.

nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych, bądź udoskonalonych wyrobów lub usług,

4.

wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat,

5.

podatnik posiada potwierdzającą powyższe opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej.

Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ad. 1.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabyła wskazaną licencję od firmy M. Zatem, zawarta została umowa dotycząca korzystania z praw do tej licencji. Dodatkowo, Spółka poniosła nakłady na jej skonfigurowanie i wdrożenie, zgodnie z założeniami nowej strategii rozwoju. W efekcie, należy uznać, że pierwsza z ww. przesłanek jest spełniona.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się między innymi nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z przytoczonym przepisem, przy zakupie jakichkolwiek praw, decydujące znaczenie ma właściwa kwalifikacja poniesionego wydatku, tj. ustalenie czy zakupione prawa mogą być uznane za wartość niematerialną i prawną.

Zgodnie z powyższą ustawową definicją, podmiot (tu: Spółka) może zarejestrować w ewidencji WNIP składniki majątku, jeżeli spełniają one następujące warunki:

a.

zostały nabyte przez dany podmiot,

b.

należą do jednej z kategorii WNIP wskazanych w punktach 1 - 7 w art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

c.

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania,

d.

przewidywany okres ich używania przekracza rok,

e.

są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością, albo przeznaczone do oddania do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze.

Ad. a)

Zgodnie z przedstawionymi w opisie stanu faktycznego postanowieniami umowy pomiędzy dostawcą licencji WMS a Spółką, uprawnienia do korzystania z nabytej licencji do programu komputerowego przysługują Spółce na warunkach określonych w umowie licencyjnej. W efekcie, należy stwierdzić, że Spółka nabyła od firmy M, licencję na aplikację L.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 2 i art. 66 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej: PrAut), "licencją" jest umowa o korzystaniu z utworu (którym zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 PrAut są także programy komputerowe). W związku z tym, każda sytuacja, w której na mocy umowy jakikolwiek podmiot otrzymuje prawo do wykorzystywania programu komputerowego stanowi dla tego podmiotu uzyskanie (nabycie) licencji.

Ad. b)

Do kategorii praw zaliczanych do WNIP, zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należą:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),

7.

wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know - how).

Jak wskazano w świetle przepisów ustawy PrAut oraz postanowień umowy z dostawcą licencji, Spółka nabyła licencję na użytkowanie wskazanej aplikacji.

Ad. c)

Aplikacja jest kompletna i nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Proces jej wdrożenia został zakończony, a licencja została ujęta w ewidencji księgowej jako odrębna wartość niematerialna i prawna.

Ad. d)

Przewidywany okres wykorzystania technologii wyniesie min. 24 miesiące.

Ad. e)

Aplikacja WMS jest wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością Spółki. Została nabyta w celu usprawnienia oraz podniesienia efektywności działalności handlowej Spółki, w tym procesu zarządzania magazynem i łańcuchem dostaw.

Spółka korzysta z aplikacji w stopniu dostosowanym do Jej indywidualnych potrzeb biznesowych.

W świetle zaprezentowanego stanu oraz na podstawie przytoczonych powyżej przepisów, zdaniem Spółki, poprawnym jest uznanie, iż jest Ona nabywcą innowacyjnej licencji L., która pozwala usprawniać procesy biznesowe.

Ad. 3.

Odnosząc się do kolejnej przesłanki, Spółka podkreśla, iż zgodnie z opisanym stanem, zastosowanie nabytej i wdrażanej aplikacji, pozwoliło Spółce udoskonalić i unowocześnić procesy handlowe.

Sercem aplikacji L. jest bowiem nowoczesny program W. klasy WMS (Warehouse Management System).

Aplikacja stanowi zintegrowany pakiet najnowocześniejszych rozwiązań klasy Supply Chain Execution, zaprojektowanych i opracowanych przez firmę M. Wykorzystując najnowszą technologię kodów kreskowych i terminali radiowych program może obsługiwać prywatne lub publiczne centra dystrybucyjne prowadzone w jednej, bądź w wielu lokalizacjach. Program WMS wspierać będzie wykonywanie wszystkich podstawowych operacji magazynowych.

L. to wysoko zaawansowane rozwiązanie przeznaczone do obsługi nawet najbardziej skomplikowanych procesów w logistyce i magazynowaniu. Wdrożona wersja jest szybsza, łatwiejsza w użyciu, bardziej niezawodna i tańsza w utrzymaniu. W połączeniu z dedykowanymi usługami umożliwi szybsze integracje i wdrożenie oraz zoptymalizowanie działania i niezawodności podczas całego cyklu życia. Wdrażana w Spółce wersja systemu L. miała swoją premierę światową w 2011 r.

Pozwala to stwierdzić, że technologia WMS jest znana i stosowana w świecie nie dłużej niż 5 lat. System WMS oferuje komplet funkcji niezbędnych do śledzenia produktów w łańcuchu dostaw na wszystkich etapach działania centrum logistycznego. Jeśli Klient korzystający z usług centrum zastosuje odpowiednio szczegółową procedurę śledzenia swych produktów w łańcuchu dostaw, system może zapewnić 100% dokładność identyfikacji zwrotów. Operacje składowania towarów mogą być wykonywane na dwa sposoby:

a.

jako operacja wewnętrznego przesunięcia towaru, przy której miejsce docelowe jest określane przez użytkownika, albo

b.

jako operacja automatyczna, przy której miejsce docelowe jest określane przez system w oparciu o kombinację kryteriów wstępnie zdefiniowanych przez użytkownika i dynamicznych.

Poza standardowymi funkcjami kontroli jakości, aplikacja oferuje system, którego zadaniem jest planowanie i kontrola jakości. Zlecenia sprzedaży mogą być wprowadzane do systemu ręcznie lub importowane automatycznie do omawianego modułu z innego systemu informatycznego, np. z systemu ERP Spółki. Przetwarzanie zleceń sprzedażowych będzie ułatwione dzięki modułowi S. Moduł ten pozwoli identyfikować towary w magazynie i przydzielać je do poszczególnych zleceń. Moduł może przetwarzać zamówienia zaległe, dzielić zamówienia na kilka wysyłek, automatycznie przydzielać towary alternatywne, rozbijać zestawy na ich części składowe itd. Aplikacja pozwala nie tylko na projektowanie najlepszego w danym przypadku scenariusza alokowania zapasów, lecz także na projektowanie optymalnych sekwencji kompletacji towarów i uzupełniania zapasów w oparciu o inne kryteria (fizyczne miejsce składowania danych zapasów, warunki opakowania itd.). Zapasy mogą być uzupełniane w dwóch następujących trybach: On time oraz Off time. W procesie pakowania, system może generować specyfikacje towarowe (packing lists) i etykiety wysyłkowe (jeśli są potrzebne). Format i treść tych specyfikacji i etykiet dobiera się do indywidualnych potrzeb danego użytkownika pakietu.

Operacje dotyczące zapasów obejmują generowanie poleceń przeniesienia zapasów i przyporządkowywanie ich do terminali RF oraz modyfikowanie informacji o stanach magazynowych. System WMS zarządzania magazynami należy do platform WMS najlepiej na świecie przystosowanych do adaptacji do indywidualnych potrzeb klientów. Jest w stanie obsłużyć praktycznie każdą potrzebę spotykaną w nowoczesnych centrach dystrybucyjnych. Personel Spółki może konfigurować lokalizacje i obszary składowania, definiować atrybuty asortymentów, zapasów, dokumentów magazynowych, zamówień, klientów i atrybuty dynamiczne, konfigurować procesy logistyczne (przyjmowanie towarów, ich składowanie, kompletacja, uzupełnianie zapasów itd.), wybierać standardowe reguły rotacji zapasów (FIFO / FEFO / LIFO / inne), konfigurować mechanizmy bezpieczeństwa oraz personalizowane interfejsy użytkowników itd.

Wdrożona aplikacja WMS, w szczególności pozwala Spółce:

* usprawnić zarządzania grupami produktów, w tym monitoring numerów seryjnych dla dóbr przychodzących i wychodzących,

* usprawnić obsługę zwrotów: sprawdzenie, sortowanie i uzupełnianie miejsc kompletacji,

* usprawnić przypisywanie miejsc kompletacyjnych oraz tworzenie list kompletacyjnych,

* zarządzać wielokrotnymi zamówieniami klienta z wpływem na kierowanie kompletacją oraz pakowaniem / sprawdzaniem poprawności wysyłki,

* minimalizować liczbę błędów w procesie tworzenia wysyłek, umożliwiającą wyeliminowanie zwrotów, co pozwoliło obniżyć koszt dystrybucji i podniesienie poziomu obsługi klienta,

* na poprawę jakości inwentaryzacji - możliwość monitorowania procesu w czasie rzeczywistym, co wpłynęło na optymalizację procesów związanych ze składowaniem towarów oraz zmniejszenie obciążenia magazynów,

* na automatyzację procesów wewnątrzmagazynowych i dystrybucyjnych, wpływającą na zmniejszenie zależności firmy od "ekspertów", a w efekcie szybkie wdrażanie do efektywnej pracy nowych pracowników po minimalnym szkoleniu,

* na polepszenie wykorzystania przestrzeni składowania w magazynie,

* na pełną obsługę procesu monitoringu i identyfikowalności towarów,

* zapewnienie postępowej obsługi procedur uzupełniania zapasów oraz realizacji zamówień,

* scentralizowanie i realizowanie w czasie rzeczywistym monitorowania i zarządzania centrami dystrybucyjnymi,

* dostarczanie zarządowi Spółki pełnej informacji logistycznej w czasie rzeczywistym,

* możliwość łatwego i szybkiego połączenia poprzez interfejs z innymi systemami informatycznymi Spółki,

* podniesienie jakości procesów i wprowadzenie nowych usług, jak: tworzenie zestawów, przepakowywanie etc.

System zapewni w efekcie szczególne podejście do zarządzania przedsiębiorstwem. Nowoczesne rozwiązania technologiczne dostępne w systemie WMS tworzą z niego unikalny system informatyczny wspomagający wprowadzanie innowacji również w procesy zarządzania przedsiębiorstwem. Zaproponowana nowa technologia zintegrowanego systemu informatycznego WMS charakteryzuje się zastosowaniem jednych z najbardziej innowacyjnych na świecie rozwiązań biznesowych i technologicznych w obszarze systemów zarządzania przedsiębiorstwem. Dzięki dostarczeniu rozbudowanej funkcjonalności biznesowej oraz zastosowaniu szeregu nowatorskich rozwiązań technologicznych z zakresu oprogramowania, takich jak:

* dostarczenie złożonych aplikacji warstwy klienckiej WMS (portal internetowy, aplikacje W., aplikacje urządzeń mobilnych),

* zastosowanie nowoczesnej platformy tworzenia i wdrażania modularnych aplikacji biznesowych,

* zastosowanie - w warstwie przechowywania danych - systemu zarządzania relacyjną bazą danych,

w pełni uzasadnione jest twierdzenie, że opisywana technologia informatyczna jest innowacyjna.

Przy tworzeniu systemu WMS wykorzystano szereg rozwiązań technologicznych, które:

* pozwalają uzyskać zwiększenie wydajności pracy użytkowników systemu,

* dostarczają rozwiązanie informatyczne o wysokiej skalowalności, bezpieczeństwie oraz dostępności,

* pozwalają stworzyć rozwiązanie o czytelnej architekturze, którym się łatwo zarządza, co pozwala zmniejszyć całkowity koszt pozyskania, instalowania, użytkowania i utrzymania systemu (ang. TCO - Total Cost of Ownership),

* pozwalają rozbudować system w przyszłości - według modelu architektury systemu komponentowego zorientowanego na realizację usług (ang. Service Orientem Component Architecture).

Wdrożenie systemu WMS umożliwi udoskonalenie świadczonych usług sprzedaży i dystrybucji. W znacznej mierze oznacza to również nowy sposób funkcjonowania administracyjnego i operacyjnego Spółki, niemożliwy do osiągnięcia bez tego systemu. Dlatego należy stwierdzić, że wdrożenie systemu WMS doprowadzi do przeprowadzenia w Spółce innowacji procesowych i organizacyjnych.

W ocenie Spółki, wskazane powyżej czynniki stanowią, iż dzięki wdrożeniu aplikacji WMS, Spółka uzyska możliwość świadczenia udoskonalonych usług sprzedażowych, co potwierdza również otrzymana przez Spółkę opinia niezależnej jednostki badawczej.

Ad. 4 i 5.

Uzyskana przez Spółkę opinia niezależnej jednostki badawczej potwierdza, że technologia licencji L. nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Podsumowując powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie licencji L. oraz jej wdrożenie, spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące objęcie tych wydatków ulgą na nabycie nowych technologii. Spółce przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków do wysokości 50% od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1.

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo

2.

zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo

3.

otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Odliczenie wskazane w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie - zwiększenie innowacyjności całej gospodarki - przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

I tak, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych - szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych - nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego dokonać należy w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Zaznaczyć należy również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) określa, iż jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

a.

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,

b.

jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),

c.

instytuty badawcze,

d.

międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e.

Polską Akademię Umiejętności,

f.

inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a - e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo - rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Zwraca się również uwagę na przepis art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Ponadto, jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl natomiast art. 16g ust. 1 pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia, zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wobec przytoczonych przepisów, wskazać należy, iż wdrożenie oprogramowania stanowi pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż podmiot uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, jaką jest licencja na program komputerowy, zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem oprogramowania są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowić podstawę do określenia wielkości przysługującego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w związku z podjęciem decyzji o wdrożeniu nowej strategii marketingowej, wizerunkowej i rynkowej, kierownictwo Spółki podjęło decyzję o wdrożeniu narzędzi informatycznych pozwalających na implementację przyjętej strategii w oparciu o platformę e-commerce. Konsekwencją przyjętych założeń i działań, było nabycie licencji "L.", udostępnionej na rynku w roku 2011 r. Fakt, że system informatyczny "L." stanowi wiedzę technologiczną, która nie jest stosowana na świecie dłużej niż 5 ostatnich lat, został potwierdzony w opinii wydanej przez Uniwersytet (...).Uniwersytet (...) jest jednostką naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj.: jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe. Podpisana pod opinią osoba była Dziekanem Uniwersytetu (...) w chwili jej wydawania. Spółka w sposób dokładny opisała również jak przedmiotowy produkt informatyczny umożliwia Jej udoskonalenie świadczonych usług sprzedaży i dystrybucji. Nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w II połowie 2012 r. Wydatki na nabycie i wdrożenie licencji "L." zostały przez Spółkę zapłacone w latach 2011 i 2012. Wydatki te nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie. Spółka w roku podatkowym 2012 oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazać należy, iż wszystkie przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie zostały przez Spółkę spełnione.

W przedmiotowej sprawie znajdzie zatem zastosowanie przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie wskazanej licencji wraz z kosztami jej wdrożenia, które uwzględnione zostały w wartości początkowej oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu w wysokości 50% tych wydatków.

Zgodnie z wcześniej przywołanymi przepisami, Spółka mogła dokonać odliczenia wydatków zapłaconych w latach 2011 i 2012 na nabycie nowej technologii w tym roku podatkowym, w którym system "L." został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, czyli w roku 2012.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych na nabycie licencji L. wraz z kosztami jej wdrożenia w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl