ILPB4/423-611/14-4/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-611/14-4/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem, które wpłynęło 24 lutego 2015 r. (brak daty jego sporządzenia) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach reorganizacji oraz restrukturyzacji prowadzonej działalności gospodarczej planuje utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która zostanie komplementariuszem w spółce komandytowej.

Jako komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzić będzie sprawy spółki komandytowej, za co otrzymywać będzie od spółki komandytowej wynagrodzenie.

Otrzymywane wynagrodzenie dokumentowane będzie wystawianą fakturą VAT.

Spółka komandytowa prowadzić będzie działalność w zakresie zarządzania majątkiem.

W uzupełnieniu do powyższego opisu Wnioskodawca doprecyzował, że:

1. Planowana restrukturyzacja prowadzonej działalności znajduje się na etapie dopracowywania szczegółów koncepcji. W związku z tym odpowiadając na drugą część pytania Organu należy wskazać, że Wnioskodawca nie zawarł jeszcze umowy spółki. Dokonane zostały jedynie wstępne ustalenia ustne.

2. W związku z brakiem zawarcia umowy spółki (gdyby spółka była zawiązana na dzień wniesienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wniosek złożony zostałby w imieniu spółki, nie zaś wspólnika planującego jej utworzenie, na co przepisy wprost pozwalają), Wnioskodawca planuje, że spółka mająca zostać komplementariuszem w spółce mającej zajmować się zarządzaniem majątkiem planowo będzie nazywała się A. Sp. z o.o. (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki wypłacane komplementariuszowi przez Spółkę komandytową będzie kosztem uzyskania przychodów u spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (komplementariusza).

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.) spółką komandytową jest spółka osobowa, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h).

Spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki (art. 117 k.s.h.). Komplementariusz jest zatem, zgodnie z regułą ogólną wyrażoną w przepisach k.s.h., przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek reprezentowania spółki. Z kolei art. 103 k.s.h. stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zgodnie z art. 39 § 1 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

W sytuacji opisanej w opisie zdarzenia przyszłego, komplementariusz będzie otrzymywał wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki (na co pozwalają przepisy k.s.h.). Wynagrodzenie to będzie dokumentowane wystawianą fakturą VAT.

Z kolei w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (PdopU), a Wnioskodawca jako spółka kapitałowa podlega przepisom tej ustawy - nie ma odpowiednika art. 23 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Mając powyższe na względzie można stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacane będącemu osobą prawną wspólnikowi (komplementariuszowi) za prowadzenie spraw spółki komandytowej stanowi koszt uzyskania przychodu nie tylko pozostałych wspólników spółki, ale również tego właśnie wspólnika (w części określonej w art. 5 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 PdopU). W rezultacie uzyskane przez spółkę komandytową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Jak z kolei stanowi art. 15 ust. 1 PdopU kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 PdopU.

Zatem podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów różnych wydatków, pod warunkiem że:

1.

są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub

2.

są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz

3.

nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 PdopU.

W pełni analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt IBPBI/2/423-686/12/MO, jak również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. akt IBPBI/2/423-531/13/AK z dnia 24 lipca 2013 r.

Podsumowując uznać należy, iż Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należne mu wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki, w takiej proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl