ILPB4/423-486/13-4/DS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-486/13-4/DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 16 grudnia 2013 r.; data wpływu do BKIP w Lesznie 18 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do ulgi na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 11 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do ulgi na nabycie nowych technologii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka od ponad 20 lat oferuje kompleksowe wsparcie rolnictwa oraz gwarantuje najwyższe standardy obsługi gospodarstw rolnych. Zbiór produktów i usług obejmuje m.in.: sprzedaż środków do produkcji rolnej, zwierzęcej, sprzedaż i serwis maszyn rolniczych, usługi finansowe, szkolenia i doradztwo.

Firma w 2008 r. podpisała umowę na nabycie programu komputerowego wspomagającego analizę danych i budżetowanie o nazwie "A", do którego przysługują Spółce autorskie prawa majątkowe.

Dnia 30 kwietnia 2009 r. Spółka zakończyła etap wdrażania i przyjęła program do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz nazwą "A".

Zakup oprogramowania w znacznym stopniu przyczynił się do wdrożenia innowacyjnych procesów oraz rozwiązań, a także udoskonalenia usług.

Spółka otrzymała opinię o innowacyjności wystawioną przez niezależną jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), która zaopiniowała program jako wiedzę technologiczną o innowacyjnym charakterze, która jest stosowana na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat.

Spółka nie prowadziła i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia.

Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowych technologii.

Nie została ogłoszona upadłość Spółki obejmująca likwidację majątku oraz Spółka nie została postawiona w stan likwidacji.

Spółka nie otrzymała zwrotu wydatków na nowe technologie w postaci Systemów IT w jakiejkolwiek formie.

Pismem uzupełniającym z 11 marca 2014 r. doprecyzowano przedstawiony stan faktyczny wyjaśniając, że wdrożenie systemu "A" umożliwiło przeprowadzenie w Spółce innowacji procesowych oraz organizacyjnych, co potwierdza Ekspertyza niezależnej jednostki.

Wdrożenie systemu "A" umożliwiło szybszą wymianę informacji oraz zwiększenie jakości danych wymienianych z kontrahentami (np. rozrachunki). Dzięki temu możliwe było zwiększenie efektywności procesów biznesowych, w których znaczną rolę odgrywali klienci oraz dostawcy.

Dzięki wdrożeniu systemu "A" Spółka była w stanie udoskonalić obsługę kontrahentów. Optymalizacji podlegały m.in. usługi logistyczne i finansowe.

Poprzez analizy dokonane za pośrednictwem systemu "A" Spółka była w stanie dopasować usługi finansowe do poszczególnych rolników oraz modele logistyczne do sezonowości, przez co został skrócony czas dokonania dostaw do klienta.

Wydatki zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2008-2009.

Na wartość początkową systemu "A" składają się wydatki na jego nabycie oraz wdrożenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy okoliczności opisane powyżej uprawniają Spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 50% kwoty wydatków poniesionych na zakup i wdrożenie systemu A, który w momencie wdrożenia był nową technologią w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy program A wdrożony w Spółce spełnia definicję podaną w art. 18b ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli jest to technologia innowacyjna stosowana na świecie nie dłużej niż 5 lat w momencie wdrożenia oraz umożliwia wytworzenie udoskonalonych usług.

Spółka posiada opinię o innowacyjności wystawioną przez niezależną jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), która zaopiniowała program jako wiedzę technologiczną o charakterze innowacyjnym.

Pozostałe warunki podane w art. 18b należy uznać za spełnione.

Spółka stoi na stanowisku, że uprawnia to ją do odliczenia opisanych wydatków od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy: za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy: odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy: podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1.

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo

2.

zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo

3.

otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Odliczenie wskazane w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie zwiększenie innowacyjności całej gospodarki, przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

I tak, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie, uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych - szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych - nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego należy dokonać w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Należy zaznaczyć również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) określa, że: jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

a.

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,

b.

jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),

c.

instytuty badawcze,

d.

międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e. Polską Akademię Umiejętności,

f. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Zwraca się również uwagę na przepis art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala - w przypadku nabycia nowej technologii - na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Ponadto, jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa autorskie oraz licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl natomiast art. 16g ust. 1 pkt 1 tej ustawy: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia - zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy - uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wobec przytoczonych przepisów - kwota należna sprzedającemu program komputerowy, jak również wydatki związane z wdrożeniem oprogramowania są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowić podstawę do określenia wielkości przysługującego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. Spółka podpisała umowę na nabycie programu komputerowego wspomagającego analizę danych i budżetowanie o nazwie "A", do którego przysługują Spółce autorskie prawa majątkowe. Dnia 30 kwietnia 2009 r. Spółka zakończyła etap wdrażania i przyjęła program do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Na wartość początkową systemu "A" składają się wydatki na jego nabycie oraz wdrożenie. Wydatki związane z programem komputerowym zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2008-2009. Zakup oprogramowania w znacznym stopniu przyczynił się do wdrożenia innowacyjnych procesów oraz rozwiązań, a także udoskonalenia usług. Spółka otrzymała opinię o innowacyjności wystawioną przez niezależną jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), która zaopiniowała program jako wiedzę technologiczną o innowacyjnym charakterze, która jest stosowana na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat. Spółka nie prowadziła i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. Ponadto Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowych technologii. Również nie została ogłoszona upadłość Spółki obejmująca likwidację majątku oraz Spółka nie została postawiona w stan likwidacji. Jednocześnie Spółka nie otrzymała zwrotu wydatków na nowe technologie w postaci Systemów IT w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc niniejsze do przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy wskazać, że wszystkie przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie zostały przez Spółkę spełnione.

W niniejszej sprawie znajdzie zatem zastosowanie przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie wskazanego programu komputerowego, które uwzględnione zostały w wartości początkowej oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu, w wysokości 50% tych wydatków.

Zgodnie z wcześniej przywołanymi przepisami Spółka miała prawo dokonać odliczenia wydatków zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w 2008 r. i 2009 r. na nabycie nowej technologii w tym roku podatkowym, w którym program komputerowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, czyli w 2009 r.

Reasumując - okoliczności opisanej sprawy uprawniają Spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 50% kwoty wydatków poniesionych na zakup i wdrożenie systemu A, który w momencie wdrożenia był nową technologią w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl