ILPB4/423-48/10-2/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 września 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-48/10-2/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank zakupił w grudniu 2009 r. od firmy X w W. urządzenia typu ProCash (...), tj. dyspensery kasjerskie z zamkniętym obiegiem gotówki (dalej: dyspensery kasjerskie). Transakcja obejmowała zakup zaawansowanego technologicznie urządzenia (ProCash (...)) wraz z integralnym oprogramowaniem sterującym dyspenserem z recyklingiem oraz oprogramowaniem do monitorowania i zarządzania gotówką. Wystawione przez X faktury z tytułu zakupu dyspenserów kasjerskich z oprogramowaniem zostały przez Bank zapłacone w grudniu 2009 r.

W dyspenserach kasjerskich zastosowano innowacyjną technologię tzw. recyclingu, tj. ponownego wykorzystania środków pochodzących z wpłat klientów. Technologia ta umożliwia wypłatę wcześniej wpłaconych (tych samych) banknotów, optymalizację procesu obsługi klienta (zwiększa szybkość i sprawność obsługi), monitorowanie stanu gotówki w oddziałach z jednego dowolnego miejsca na świecie, a co za tym idzie dynamiczne zarządzanie gotówką.

Wdrożenie dyspenserów kasjerskich wymagało zastosowania innowacyjnych technologii oraz oprogramowania w zakresie rozpoznawania i sortowania banknotów. Integralną częścią urządzenia jest zaawansowana "elektronika" zapewniająca poufność i dużą szybkość transmisji danych wyjściowych, informujących o rodzaju i ilości przyjętej gotówki. Całość urządzenia i jego zasobów jest widziana na zewnątrz za pośrednictwem interfejsu komunikacyjnego pracującego w wybranym przez Klienta standardzie.

Należy podkreślić, iż nierozerwalną w sensie technologicznym całość dyspenserów kasjerskich stanowi sprzęt (hardware) oraz oprogramowanie (software).

Przedstawiony powyżej opis zakupionego dyspensera kasjerskiego, fakt zastosowania w nim innowacyjnej technologii oraz nierozerwalność sprzętu i oprogramowania potwierdziła w swojej opinii (...) Akademia Bankowości stanowiąca jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (dalej: Opinia). W powyżej Opinii jednostka naukowa zaznaczyła również, iż pierwsze na świecie produkcyjne wdrożenie recyclingu gotówki (czemu służą zakupione dyspensery kasjerskie) w oddziałach bankowych odbyło się 1 marca 2005 r.

Bank rozpoczął proces instalacji zakupionych dyspenserów kasjerskich w swoich oddziałach w grudniu 2009 r., a zakończył go w lutym 2010 r. i z tą datą przekazał je do eksploatacji. Wszystkie zakupione dyspensery kasjerskie zostały wprowadzone (jako środki trwałe) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w marcu 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zakupem i instalacją dyspenserów kasjerskich Bankowi przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych do wysokości nieprzekraczającej 50% kwoty wydatków poniesionych na zakup dyspenserów kasjerskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo dokonać odliczenia związanego z nabyciem dyspenserów kasjerskich w wysokości nieprzekraczającej 50% kwoty wydatków poniesionych na ich nabycie na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatkiem na nabycie nowych technologii w przypadku Banku jest cena zakupu dyspenserów kasjerskich zawierających oprogramowanie sterujące z recyclingiem oraz oprogramowanie do monitorowania zarządzania gotówką, które są jego integralną częścią. Innowacyjne oprogramowanie zawarte w dyspenserach kasjerskich stanowi niewątpliwie nową technologię w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. W myśl art. 18b ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii ustalonych na podstawie art. 18b ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przez nowe technologie, zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Posiadana przez Bank Opinia wydana przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki potwierdza, iż pierwsze na świecie produkcyjne wdrożenie recyclingu gotówki stosowane w nabytych dyspenserach kasjerskich zostało wdrożone 1 marca 2005 r. Tym samym, w momencie zakupu dyspenserów kasjerskich, ich zainstalowania, jak również wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, technologia użyta w dyspenserach kasjerskich nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż pięć lat.

W wyniku nabycia dyspenserów kasjerskich Bank uzyskał dostęp do najnowocześniejszej innowacyjnej technologii w zakresie recyclingu gotówki (ponownego wykorzystania środków pochodzących z wypłat klientów). Technologia ta znacznie zwiększyła szybkość oraz sprawność usług oferowanych przez Bank, a tym samym udoskonaliła ofertę usługową Banku.

Należy podkreślić, w ślad za stanowiskiem zawartym w Opinii jednostki naukowej, iż nierozerwalną całość nabytej technologii w związku z zakupem dyspenserów kasjerskich stanowi sprzęt oraz oprogramowanie. O innowacyjności rozwiązania przesądza natomiast to drugie, tj. specjalistyczne oprogramowanie w pełni kompatybilne ze sprzętem.

Jak podkreślił sprzedawca dyspenserów kasjerskich firma X w opinii posiadanej przez Bank: "urządzenie typu ProCash (...) lub ProCash (...) samo z siebie nie umożliwia skorzystania ze wszystkich korzyści oferowanych przez zamknięty obieg gotówki. Pełen efekt synergii dający wszystkie korzyści można uzyskać jedynie przy zastosowaniu recyclera wraz ze specjalistycznym modułem komunikacji (...) oraz specjalistycznym oprogramowaniem P (...)". Mając na uwadze powyższe, w zakupionych dyspenserach kasjerskich, na które nieodłącznie składa się sprzęt oraz oprogramowanie, to drugie jest istotniejsze i nadaje całości innowacyjny charakter.

Również funkcjonalna wykładnia art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przemawia za przyznaniem Bankowi, w związku z zakupem dyspenserów kasjerskich, prawa do skorzystania z ulgi podatkowej przewidzianej w tym przepisie. Innowacyjny charakter dyspenserów kasjerskich oraz użyte oprogramowanie odpowiada celowi, jaki ustawodawca zawarł w art. 18b wprowadzając ulgę na nowe technologie. Wynika to z uzasadnienia projektu ustawy z 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, która wprowadziła tzw. ulgę na nowe technologie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (druk nr 3440; sejm IV kadencji - (...)).

W związku z powyższym, zdaniem Banku, ponieważ zakupione dyspensery kasjerskie stanowią innowacyjną technologię, stosowaną na świecie w chwili zakupu nie dłużej niż przez pięć ostatnich lat, co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej, stanowią one nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, Bank ma prawo skorzystać z ulgi na nową technologię w myśl art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy spełnieniu pozostałych warunków przewidzianych w tym przepisie.

Powyższe stanowisko Banku jest tożsame z wyrażonym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 grudnia 2008 r. (nr IBPB3/423-852/08/MO), w której organ potwierdził, iż w analogicznym stanie faktycznym: "przy zakupie dyspensera kasjerskiego, zawierającego oprogramowanie sterujące z recyclingiem oraz oprogramowanie do monitorowania i zarządzania gotówką, przysługuje prawo do odliczenia związanego z nabyciem nowych technologii w wysokości 50% wydatków".

Bank ponadto wskazuje, iż nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani nie występuje również żadna z przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Natomiast z treści art. 18b ust. 2 i 2a ww. ustawy wynika, iż za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), zaś przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Stosownie do brzmienia art. 16b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),

7.

wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, iż aby korzystać z możliwości odliczania wydatków, o których mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych muszą być spełnione warunki określone w tym przepisie. W szczególności podatnik powinien nabyć wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej. Przez wartość niematerialną i prawną rozumie się natomiast enumeratywnie wymienione w art. 16b powołanej ustawy składniki majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, iż Wnioskodawca zakupił w grudniu 2009 r. dyspensery kasjerskie z zamkniętym obiegiem gotówki. W dyspenserach kasjerskich zastosowano innowacyjną technologię tzw. recyclingu, tj. ponownego wykorzystania środków pochodzących z wpłat klientów. Technologia ta umożliwia wypłatę wcześniej wpłaconych banknotów, optymalizację procesu obsługi klienta, monitorowanie stanu gotówki w oddziałach z jednego dowolnego miejsca na świecie, a co za tym idzie dynamiczne zarządzanie gotówką. Wszystkie zakupione dyspensery kasjerskie zostały wprowadzone (jako środki trwałe) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w marcu 2010 r.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż przedmiotowe dyspensery kasjerskie stanowią środki trwałe, o których mowa w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, zakupione dyspensery nie spełniają wymogu, o którym mowa w art. 18b uprawniającego do zastosowania odliczenia w nim określonego.

Reasumując, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia z tytułu nabycia nowych technologii, o którym mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków na nabycie i instalację dyspenserów kasjerskich, w których została wykorzystana nowa technologia w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto należy zauważyć, że powołana przez Spółkę interpretacja indywidualna jest rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnoszącym, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl