ILPB4/423-436/11-4/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W tym samym dniu, Spółka złożyła drugi wniosek o identycznej treści, który został rozpatrzony poprzez wydanie w dniu 17 lutego 2012 r. interpretacji indywidualnej.

Z uwagi na powyższe, Spółka pismem z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) wniosła o wycofanie ww. wniosku.

Pismo to zostało podpisane przez księgową, tj. osobę nieuprawnioną do reprezentowania Spółki, zgodnie z odpisem Krajowego Rejestru Sądowego. W związku z tym, w dniu 14 lutego 2012 r. skierowano do Spółki wezwanie do uzupełnienia - w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania - powyższego pisma o pełnomocnictwo lub podpisy osób upoważnionych do Jej reprezentowania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 lutego 2012 r., a zatem wyznaczony termin uzupełnienia pisma upłynął z dniem 24 lutego 2012 r. i w tym czasie Wnioskodawca nie odpowiedział na ww. wezwanie.

Tym samym, prośbę o wycofanie wniosku należy uznać za prawnie nieskuteczną, co powoduje konieczność merytorycznego jego rozpatrzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca, jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, planuje wraz z czterema osobami fizycznymi zawiązać spółkę komandytowo - akcyjną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie komplementariuszem, osoby fizyczne będą akcjonariuszami tej spółki. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniesie do spółki komandytowo - akcyjnej zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa, związaną z działalnością gospodarczą polegającą na pośrednictwie w obrocie nieruchomościami (środki trwałe, w tym budynek biurowy, w którym działalność jest prowadzona, wyposażenie, wartości niematerialne i prawne, zapasy (zaliczki na dostawy), środki pieniężne po wyłączeniu kwot na wypłatę dywidendy za okres przed utworzeniom spółki komandytowo - akcyjnej, rozliczenia międzyokresowe w części dotyczącej działalności gospodarczej oraz część zobowiązań, w tym kredyt długoterminowy związany z nabyciem budynku) aportem - jako wkład na kapitał zakładowy. Zobowiązania zostaną wniesione w takim zakresie, w jakim pozwolą na to finanse Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wyrażą zgodę wierzyciele.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Według której ustawy należy w księgach spółki komandytowo - akcyjnej kwalifikować koszty podatkowe - według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych czy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w księgach spółki komandytowo - akcyjnej należy kwalifikować koszty podatkowe - według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółką komandytowo - akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Spółka komandytowo - akcyjna jest spółką osobową (art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy), w przeciwieństwie do spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej), którym art. 12 ustawy - Kodeks spółek handlowych przyznaje osobowość prawną. Zatem spółki osobowe nie są osobami prawnymi.

Powyższe oznacza, że z punktu widzenia prawa podatkowego dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym spółka komandytowo - akcyjna jest "przejrzysta" (transparentna) podatkowo, natomiast status podatnika przypisywany jest jej wspólnikom.

Stosownie bowiem do treści art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 147 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Jeżeli komplementariuszem spółki komandytowo - akcyjnej jest spółka kapitałowa, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Zasady wykładni systemowej nakazują więc przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki komandytowo - akcyjnej, w tym Wnioskodawcę, będącego osobą prawną, powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej partycypuje On w zyskach spółki komandytowo - akcyjnej.

Zatem, proporcję, o której mowa w art. 5 powołanej ustawy, ustala się w stosunku do przysługującego wspólnikowi, będącemu osobą prawną, udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowo - akcyjnej, stosownie do postanowień zawartych w statucie spółki, przy czym pod pojęciem udziału należy rozumieć udział w zyskach tej spółki.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz czterema osobami fizycznymi planuje powołać spółkę komandytowo - akcyjną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie komplementariuszem, natomiast osoby fizyczne będą akcjonariuszami tej spółki.

Reasumując, koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane przez Wnioskodawcę (osobę prawną), będącego komplementariuszem spółki komandytowo - akcyjnej, zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, proporcjonalnie do Jego udziałów w zyskach tej spółki.

Końcowo wskazuje się, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Przepisy, o których mowa w tym artykule zawarte są w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.