ILPB4/423-431/13-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych dofinansowanych dotacją - jest prawidłowe,

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 października 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych dofinansowanych dotacją,

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się m.in. dostawą Internetu, telewizji i połączeń telekomunikacyjnych do odbiorców biznesowych i indywidualnych. Dzięki własnej, światłowodowej i radioliniowej sieci następuje transmisja danych. Spółka w zależności od zainteresowań i potrzeb klientów stawia szafy serwerowe i szafy dystrybucyjne, od których odprowadzane są kable światłowodowe bezpośrednio do Klienta. Po podpisaniu umowy z konkretnym abonentem, instalowane będą natynkowe kable przyłącza abonenckiego, doprowadzające sygnał telewizyjny, telefoniczny i/lub internetowy od skrzynki abonenckiej do urządzenia abonenckiego w lokalu.

Spółka zamierza postawić szafę serwerową wraz z siecią światłowodową. W wynajętym pomieszczeniu zostanie postawiona szafa serwerowa wraz z urządzeniami aktywnymi (m.in. rutery, przełączniki, serwery zarządzania), od której będzie odprowadzona infrastruktura w postaci kabli światłowodowych. Montowana infrastruktura będzie umieszczona w już istniejących kanałach technicznych (kanalizacja kablowa dzierżawiona np. od S.A.) lub bezpośrednio w budynkach w rynienkach przymocowanych do ścian. Sieć ta nie jest funkcjonalnie związana z budynkiem lub dzierżawionymi kanalizacjami i zdemontowanie jej może nastąpić w każdej chwili, bez jakiegokolwiek naruszania konstrukcji.

Spółka na to przedsięwzięcie otrzymała dotację w wysokości 70% z "unijnego" programu: Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka projekt 8. Oś Priorytetowa: Społeczeństwo informacyjne - zwiększanie innowacyjności gospodarki Działanie 8.4 Zapewnienie dostępu do Internetu na etapie "ostatniej mili".

Spółka zamierza dokonać od ww. urządzeń jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16k ust. 7-I3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka po montażu szafy serwerowej wraz z infrastrukturą światłowodową przyjmie ją do ewidencji środków trwałych. Do ewidencji środków trwałych zostaną przyjęte m.in.: szafa serwerowa z siecią w postaci kabli światłowodowych, bądź to we własnych rurach osłonowych, bądź w dzierżawionej kanalizacji technicznej, dochodzące bezpośrednio do klienta Ww. środek trwały zostanie zaliczony do rodzaju 491 Klasyfikacji Środków Trwałych. Pod symbolem "491" w KŚT znajdują się zespoły komputerowe, które obejmują: maszyny i urządzenia do wprowadzania, przetwarzania, przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektroniczne, określane jako komputery, minikomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość.

Spółka w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 4a pkt 10, art. 16k ust. 7-12 ustawy z 15 lutego 1992 r. jest małym podatnikiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych dofinansowanych dotacją zgodnie z art. 16k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania lub dowolnym następnym miesiącu tego roku podatkowego.

2. Czy można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jedynie od części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją a została sfinansowana ze środków własnych (30%).

(przykład: jeżeli wartość środka trwałego wynosi 100.000 zł, to jednorazowy odpis amortyzacyjny będący kosztem uzyskania przychodów wynosi 30.000 zł, a amortyzacja nie będąca kosztem uzyskania przychodów - wynosi 70.000 zł, tj. równowartość dotacji)

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego środka trwałego zakupionego częściowo z dotacji zgodnie z art. 16k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania lub dowolnym następnym miesiącu tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z generalną regułą określoną w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16 m tej ustawy, z uwzględnieniem art. 16 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 16k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zakupione i zamontowane szafy serwerowe wraz z cała infrastrukturą zostaną zaliczone do rodzaju 491 Klasyfikacji Środków Trwałych. Pod symbolem "491" w KŚT znajdują się zespoły komputerowe, które obejmują: maszyny i urządzenia do wprowadzania, przetwarzania, przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektroniczne, określane jako komputery, minikomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, Spółka uważa, że jako "mały podatnik" może w 2012 r. dokonać jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do rodzaju 491 Klasyfikacji Środków Trwałych, na zasadach określonych w art. 16k ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do wysokości określonego w przepisach limitu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Tak można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jedynie od części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją a została sfinansowana ze środków własnych (30%).

(przykład: jeżeli wartość środka trwałego wynosi 100.000 zł, to jednorazowy odpis amortyzacyjny będący kosztem uzyskania przychodów wynosi 30.000 zł, a amortyzacja nie będąca kosztem uzyskania przychodów - wynosi 70.000 zł, tj. równowartość dotacji).

Z uwagi na fakt, iż zakup przedmiotowych środków trwałych będzie częściowo sfinansowany z dotacji, to w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Nie są więc kosztem odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych, na nabycie których wydatki zwrócono podatnikowi.

W związku z powyższym, odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która została sfinansowana tą dotacją, nie będą stanowiły dla Spółki kosztów uzyskania przychodów.

Otrzymanie dotacji stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup środka trwałego i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka uważa, że prawo do jednorazowej amortyzacji będzie przysługiwało jej jedynie od tej części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją.

(zgodnie z przykładem - jeżeli wartość środka trwałego wynosi 100.000 zł, to jednorazowy odpis amortyzacyjny będący kosztem uzyskania przychodu w ramach limitu (art. 16k ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) będzie wynosił 30.000 zł (tylko ta część pokryta ze środków własnych). Pozostała kwota, tj. 70.000,00 zł, pokryta z dotacji nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów).

Skoro więc pomoc stanowiąca zwrot wydatków poniesionych na zakup środków trwałych powoduje, że w tej części, w jakiej zostaje otrzymana, nie dokonuje się amortyzacji - jej otrzymanie nie obciąży przysługującego limitu określonego w art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, w myśl przepisu art. 16k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwość skorzystania przez podatnika z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego stanowi pomoc de minimis. W związku z tym, pomoc ta powinna dotyczyć tylko tej kwoty, która zostaje zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z przykładem 30.000,00 zł - 30% wartości pokrytej ze środków własnych).

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka uważa, że limit odpisów amortyzacyjnych, jaki będzie jeszcze przysługiwał Wnioskodawcy do wykorzystania w 2013 r., to limit odpisów, o którym mowa w art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli stanowiący równowartość kwoty 50.000 euro (205.000 zł), pomniejszony o dokonane w okresie w roku 2013 r. jednorazowe odpisy amortyzacyjne, jednakże tylko w tej części, w której nie zostały one pokryte otrzymaną pomocą finansową (tekst jedn.: 30.000.00 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych dofinansowanych dotacją - jest prawidłowe,

* jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy: kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 tej ustawy: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* być nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

* być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16I i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Istotnym jest zatem, aby podatnik wybraną metodę stosował do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Na metodę amortyzacji podatnik musi się zdecydować przed rozpoczęciem odpisów amortyzacyjnych i nie może jej potem zmienić.

Przepis art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że: odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 16k ust. 7 ww. ustawy: podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Z treści tej regulacji wynika, że możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji przysługuje:

* podatnikom rozpoczynającym działalność, z wyjątkiem utworzonych w sposób określony w art. 16k ust. 11 powołanej ustawy, w ich pierwszym roku podatkowym, oraz

* małym podatnikom, czyli - w myśl art. 4a pkt 10 tej ustawy - podatnikom, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro, przy czym przeliczenia tej wyrażonej w euro kwoty dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Z zastosowaniem tej szczególnej metody, mogą być amortyzowane środki trwałe zaliczone do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, niebędące samochodami osobowymi, w roku podatkowym, w którym zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że jednorazowy odpis amortyzacyjny dokonywany jest od wartości początkowej środka trwałego. Przy czym, jego wartość początkową ustala się jako wydatki na nabycie/wytworzenie środka trwałego bez pomniejszania o dotację.

Stosownie natomiast do art. 16k ust. 8 tej ustawy: podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 16i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Z powyższej regulacji wynika, że amortyzując dany środek trwały podatnik może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego już w miesiącu wprowadzenia tego środka do ewidencji bądź też dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Łączna wartość odpisów amortyzacyjnych dokonanych z wykorzystaniem omawianej metody nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro.

Ponadto, jak stanowi art. 16k ust. 9 omawianej ustawy: przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3 500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.

Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis (art. 16k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 16k ust. 11 omawianej ustawy: przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni:

Stosownie do art. 16k ust. 12 ww. ustawy: przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 7 i ust. 11 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadząc działalność gospodarczą zamierza postawić w wynajętym pomieszczeniu szafę serwerową wraz z urządzeniami aktywnymi, od której będzie odprowadzona infrastruktura w postaci kabli światłowodowych. Montowana infrastruktura będzie umieszczona w dzierżawionych kanałach technicznych lub bezpośrednio w rynienkach budynku przymocowanych do ścian. Sieć ta nie jest funkcjonalnie związana z budynkiem lub dzierżawionymi kanalizacjami i zdemontowanie jej może nastąpić w każdej chwili, bez jakiegokolwiek naruszania konstrukcji. Na to przedsięwzięcie Spółka otrzymała dotację w wysokości 70% ze środków pomocowych Unii Europejskiej. Natomiast pozostała wartość środka trwałego (tekst jedn.: 30%) została sfinansowana ze środków własnych Spółki. Wnioskodawca po montażu szafy serwerowej wraz z infrastrukturą światłowodową przyjmie ją do ewidencji środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ww. środek trwały zostanie zaliczony do rodzaju 491 Klasyfikacji Środków Trwałych. Ponadto, Spółka - w rozumieniu art. 4a pkt 10, art. 16k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest małym podatnikiem.

Mając na względzie przytoczone regulacje prawne, należy stwierdzić, że Spółce - jako "małemu podatnikowi" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w przypadku środka trwałego dofinansowanego częściowo dotacją, który zostanie zaliczony do rodzaju 491 Klasyfikacji Środków Trwałych - służy prawo dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej tego środka trwałego w danym okresie rozliczeniowym, po jego przyjęciu środka trwałego do używania.

Z uwagi na fakt, że zakup niniejszego środka trwałego będzie częściowo sfinansowany z dotacji, należy wskazać na treść art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Regulacja ta nakazuje wyłączać z kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w tej części ich wartości początkowej, która odpowiada wydatkom, które zostały odliczone od podstawy opodatkowania lub zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Otrzymanie dotacji stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup/wytworzenie środka trwałego i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która została sfinansowana dotacją, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Spółka ustala wartość początkową środka trwałego (tekst jedn.: szafy serwerowej wraz z infrastrukturą światłowodową) na podstawie poniesionych wydatków na nabycie powiększonych o koszty montażu oraz wpisuje ten środek do stosownej ewidencji. Następnie od tak ustalonej wartości początkowej dokonuje jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Zatem, w sytuacji, gdy nie dojdzie od przekroczenia równowartości kwoty 50 000 euro, jednorazowy odpis amortyzacyjny będzie równy wartości początkowej. Dopiero kolejnym krokiem jest określenie tej części jednorazowego odpisu amortyzacyjnego wskazanego środka trwałego, który stanowi koszt podatkowy z uwagi na poniesienie przez Spółkę wydatków z własnych środków finansowych.

Tym samym, fakt otrzymania przez Spółkę dotacji pozostaje bez wpływu na jednorazowy odpis amortyzacyjny. Wynika to z faktu, że odpisy amortyzacyjne ustalane są na podstawie art. 16a-16 m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast o tym, czy dany odpis amortyzacyjny lub jego część stanowi koszt podatkowy jest inną kwestią i regulują ją przepisy art. 16 ust. 1 (m.in. pkt 48 tej ustawy).

Zatem, w niniejszym przypadku mamy do czynienia z dwoma odrębnymi zdarzeniami, tj. pierwsze z nich to dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, natomiast drugie to jego zaliczenie do kosztów podatkowych w części odpowiadającej wydatkom poniesionym przez Spółkę oraz wyłączenie z tych kosztów w części odpowiadającej kwocie otrzymanej dotacji.

Jednocześnie należy wyraźnie podkreślić, że jednorazowy odpis amortyzacyjny dotyczy całej wartości początkowej. Tym samym do limitu, o którym mowa w art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zaliczyć cały odpis amortyzacyjny (w przykładzie Spółki - 100.000 zł).

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od całkowitej wartości początkowej środka trwałego dofinansowanego dotacją - zgodnie z art. 16k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania lub dowolnym następnym miesiącu tego roku podatkowego. Tym samym, sfinansowanie środka trwałego dotacją pozostaje bez wpływu na możliwość zastosowania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.