ILPB4/423-418/14-4/MC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-418/14-4/MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony 6 listopada 2014 r. o brakującą wpłatę - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą siedzisk biurowych. Aby rozpocząć produkcję danego krzesła biurowego poprzedza ją proces wdrożeniowy. Wnioskodawca podpisuje umowę z Projektantem. Zazwyczaj jest to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w tym zakresie (wzornictwo przemysłowe) posiadająca nr REGON i NIP reprezentowana przez "B" - zwana dalej Projektantem. Przedmiot umowy - "Przedmiotem umowy jest realizacja koncepcji ZESTAWU MODULARNYCH SIEDZISK BIUROWYCH o nazwie "C", ustalenie wysokości i rodzaju płatności zaliczek na sprawowanie opieki nad sporządzeniem narzędzi, jak i realizacja poszczególnych faz rozwojowych oraz ustalenie wysokości i rodzaju płatności opłat licencyjnych na rzecz praw autorskich do powyższej koncepcji. Wymieniona wyżej koncepcja dotyczy następujących elementów: siedziska, ścianki dźwiękochłonnej, stoliki". W dalszej części umowy dotyczącej Prawa własności, Prawa autorskie jest zapis - "Z chwilą zapłacenia przez producenta należności wynikających z realizacji niniejszej umowy przechodzą na niego wszystkie prawa do niniejszego projektu na okres 10 lat, a w szczególności prawa autorskie, prawa do wzoru zdobniczego. Po upływie ww. terminu producentowi przysługuje prawo pierwokupu ww. praw na okres kolejnych 10 lat. Projektantowi przysługuje prawo nazywania się autorem projektu. Propozycje producenta dotyczące wykonawstwa i realizacji projektu nie mają żadnego wpływu na wysokość wynagrodzenia projektanta. Nie uzasadniają ponadto żadnego prawa do współautorstwa".

W punkcie dotyczącym wynagrodzenia cytuję zapis - "1. Strony umowy uzgadniają wynagrodzenie w formie prowizji dla projektanta za przeniesienie wszystkich praw do użytkowania i praw własności. 2. Prowizja jest naliczana od wielkości sprzedaży netto osiągniętej w danym kwartale zestawu meblowego lub jego poszczególnych elementów. 3. Prowizja wynosi...% od sprzedaży netto osiągniętej w danym kwartale zestawu lub jego poszczególnych elementów. 4. Strony umowy uzgadniają, że projektant otrzyma od producenta wynagrodzenie za zrealizowanie i sprawowanie opieki w fazie wdrożenia w wysokości netto... PLN. 5. Prowizja będzie płacona kwartalnie na podane przez projektanta konto bankowe w terminie 7 dni od daty otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT. 6. Producent zobowiązuje się do przekazywania Wykonawcy na piśmie zestawienia ilości sprzedanych mebli oraz wyliczenie prowizji netto, na koniec każdego kwartału w terminie nie dłuższym niż 14 dni od jego zakończenia. Jako data realizacji świadczenia obowiązuje data zlecenia płatności, które zostało wydane przez producenta. Na żądanie projektanta producent ma udokumentować obrót (tekst jedn.: sprzedaż netto) w dniu płatności lub w całym reklamowanym kwartale".

Na bazie zacytowanych punktów umowy Spółka po zakończonym kwartale przekazuje projektantowi ilość i wartość sprzedanych w danym kwartale zestawów "C". Na tej podstawie projektant jako "B" wystawia Spółce fakturę VAT o treści - "A" tantiemy za II kwartał 2014 r." ze stawką VAT 23%.

Od tak wystawionej faktury od wartości netto Spółka jako płatnik potrąca podatek dochodowy od osób fizycznych z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów, do kwoty obowiązujących limitów, tj. 42.764 zł rocznie. Otrzymaną fakturę Spółka rozpoznaje w kup za okres, którego dotyczyła sprzedaż, np. faktura otrzymana w styczniu 2014 i zapłacona również w styczniu 2014, a dotycząca tantiem od sprzedaży za IV kwartał 2013 r. jest kup w 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje kup od tak wystawionej faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymaną fakturę w styczniu 2014 i zapłaconą w styczniu 2014 r., a dotyczącą naliczenia tantiem od sprzedaży za IV kwartał 2013 r. uznaje on za koszty uzyskania przychodu roku 2013 z uwagi na to, że traktuje go jako koszt bezpośredni uzależniony od wielkości sprzedaży danego okresu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie - są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu bądź zachowaniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne zatem muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu lub zabezpieczyć źródło tego przychodu.

Tym samym, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie.

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

W tym miejscu należy nadmienić, że właściwe określenie kosztów uzyskania przychodów, jak również właściwe ustalenie momentu ich poniesienia jest o tyle istotne, że rzutuje na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, której przedmiotem co do zasady jest - jak wynika z art. 7 ust. 1-2 tej ustawy - dochód oznaczający nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulują przepisy art. 15 ust. 4-4e tej ustawy. W świetle wskazanych przepisów data potrącenia kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

I tak, w myśl art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jak stanowi treść art. 15 ust. 4b ww. ustawy: koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1.

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2.

złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4d ww. ustawy: koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wyjaśnił, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika więc, że ustalając moment zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, niezbędne jest rozpoznanie sposobu powiązania kosztów z przychodami. Koszty, które bezpośrednio można przypisać określonemu przychodowi poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, podlegają uwzględnieniu w tym okresie podatkowym, w którym powstał przychód, z zastrzeżeniem ust. 4b i ust. 4c. Natomiast koszty pośrednie powinny być odnoszone w koszty podatkowe w momencie ich poniesienia.

Zatem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami - co do zasady - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 i 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wyjątek od powyższej reguły przewiduje jedynie art. 15 ust. 4c tej ustawy.

Z przestawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą siedzisk biurowych. Aby rozpocząć produkcję danego krzesła biurowego poprzedza ją proces wdrożeniowy. Wnioskodawca podpisuje umowę z Projektantem. W części umowy dotyczącej Prawa własności, Prawa autorskie jest m.in. zapis, że z chwilą zapłacenia przez producenta należności wynikających z realizacji niniejszej umowy przechodzą na niego wszystkie prawa do niniejszego projektu na okres 10 lat, a w szczególności prawa autorskie, prawa do wzoru zdobniczego, Projektantowi przysługuje prawo nazywania się autorem projektu. Strony umowy uzgodniły wynagrodzenie w formie prowizji dla projektanta za przeniesienie wszystkich praw do użytkowania i praw własności. Prowizja jest naliczana od wielkości sprzedaży netto osiągniętej w danym kwartale zestawu meblowego lub jego poszczególnych elementów i określana procentowo od sprzedaży netto osiągniętej w danym kwartale zestawu lub jego poszczególnych elementów. Strony umowy uzgodniły również, że projektant otrzyma od producenta wynagrodzenie za zrealizowanie i sprawowanie opieki w fazie wdrożenia w określonej wysokości netto. Prowizja będzie płacona kwartalnie. Spółka po zakończonym kwartale przekazuje projektantowi ilość i wartość sprzedanych w danym kwartale zestawów mebli, na podstawie której projektant wystawia Spółce fakturę VAT. Otrzymaną fakturę Spółka rozpoznaje w kosztach uzyskania przychodów za okres, którego dotyczyła sprzedaż, np. faktura otrzymana w styczniu 2014 r. i zapłacona również w styczniu 2014, a dotycząca tantiem od sprzedaży za IV kwartał 2013 r. jest kosztem podatkowym w 2013 r.

Odnosząc powyższe unormowania do sytuacji przedstawionej w treści wniosku, należy stwierdzić, że - na mocy art. 15 ust. 4-4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów roku podatkowego 2013:

* poniesione w roku 2013 - są potrącalne w tym roku podatkowym,

* poniesione w roku 2014 do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - są potrącalne w roku podatkowym 2013,

* poniesione w roku 2014 po upływie ww. terminu - są potrącalne w roku podatkowym 2014.

Jeżeli zatem Wnioskodawca poniósł wydatki stanowiące bezpośrednie koszty uzyskania przychodów roku 2013, które na podstawie faktury VAT otrzymanej przed upływem terminu określonego do złożenia zeznania (tu: styczeń 2014) zostały ujęte w księgach rachunkowych 2013 r., są one potrącane w roku podatkowym 2013. Nie ma przy tym znaczenia data otrzymania faktury przez Spółkę. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazuje na dzień poniesienia kosztu jako moment przesądzający o możliwości zaliczenia danego kosztu o charakterze bezpośrednim do kosztów podatkowych danego roku podatkowego.

Reasumując - Spółka prawidłowo rozpoznaje koszty uzyskania przychodów od tak wystawionej faktury VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuje się, że wniosek Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl