ILPB4/423-397/11-3/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 27 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest hiszpańską spółką. Konsorcjum, którego liderem jest Spółka, wygrało w Polsce przetarg na opracowanie studium wykonalności linii "Y", czyli linii K (...) (dalej Kxx). Przetarg organizowała P (...) (zwana dalej Zamawiającym). Projekt będzie finansowany z Programu Operacyjnego "Infrastruktura i Środowisko 2007 - 2013", z wykorzystaniem środków z Funduszu Spójności i z budżetu państwa. Przewidywany czas trwania projektu to 27 miesięcy. Istotą projektu jest świadczenie usług doradczych dotyczących koncepcji i analiz (ekonomicznych, środowiskowych, społecznych, gospodarczych, technicznych, prawnych, organizacyjnych) związanych z przyszłą realizacją tego projektu. Głównym celem przygotowania studium wykonalności jest dostarczenie Zamawiającemu oraz podmiotom finansującym przedsięwzięcie podstaw do podjęcia finansowych i rzeczowych decyzji dotyczących budowy linii. Studium będzie kluczowym dokumentem dla realizacji całego przedsięwzięcia. Ma ono pozwolić na wybranie wariantu przebiegu linii Kxx, przeprowadzenie procedury oceny oddziaływania na środowisko oraz określenie możliwości finansowania i formuły prawno - organizacyjnej przedsięwzięcia. Na podstawie przygotowanej przez konsorcjum koncepcji oraz przedstawionych analiz, Zamawiający podejmie decyzje o realizacji przedsięwzięcia i ewentualnym rozpisaniu przetargu na dostarczenie projektu budowlanego, wykonawczego oraz na budowę Kxx w Polsce.

Główna część projektu, za realizację której odpowiada Spółka jest zasadniczo wykonywana na terytorium Hiszpanii. Kluczowa część projektu, czyli koncepcje, analizy oraz raporty z wykonania prac przesyłane do Zamawiającego, przygotowane są w Hiszpanii i tłumaczone na język polski. Wykonanie prac koordynuje i nadzoruje ośmiu koordynatorów odpowiedzialnych za wykonanie projektu. Sześciu z nich przebywa na stałe w Hiszpanii i tam wykonuje swoje zadania. Pozostała część personelu, w przypadkach uzasadnionych koniecznością wykonania działań na miejscu, przyjeżdża do Polski, gdzie przebywa okresowo.

Spółka posiada w Polsce oddział zarejestrowany pod nazwą "A" SA Oddział w Polsce (zwany dalej oddziałem). Siedzibą oddziału jest W. Na potrzeby oddziału została wynajęta powierzchnia biurowa. Oddział nie dysponuje specjalistycznym sprzętem służącym do wykonywania zadań, które są przedmiotem działalności Spółki. Oddział nie zatrudnia żadnych pracowników. Na czele oddziału stoi dyrektor zatrudniony w Hiszpanii. Dyrektor oddziału, zaangażowany w wykonanie projektu, przebywa w biurze wynajętym przez jednego z podwykonawców. Oddział został utworzony z myślą o tym, aby brać ewentualny udział w organizowanych na terytorium Polski przetargach, czy też pozyskiwać potencjalne zlecenia.

Z uwagi na szeroki zakres prowadzonych analiz oraz ich specjalistyczny zakres, Spółka wykonuje część odpowiadającą analizom technicznym i jako lider konsorcjum zajmuje się koordynacją pozostałych prac podzleconych firmom mającym siedzibę zarówno w Polsce, jak i w Hiszpanii. Obsługę administracyjną projektu dla Spółki zapewnia jeden z Jej polskich podwykonawców. Podwykonawca ten zatrudnił w szczególności tłumaczy, sekretarki pracujących przy projekcie, wynajął biuro, w którym przebywają te osoby, koordynuje pracami związanymi z podwykonawcami. Koszty z tym związane są refakturowane na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy oddział Spółki przedstawiony w stanie faktycznym należy traktować jako zakład, o którym mowa w art. 5 polsko - hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 1979 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 polsko - hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej uupo)"zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi".

Z powyższego przepisu wynika, że Spółka z siedzibą w Hiszpanii podlega w Polsce opodatkowaniu, jeżeli posiada w naszym kraju zakład w rozumieniu uupo.

Definicję legalną zakładu na potrzeby uupo zawiera art. 5. Stanowi on:

Interpretując przepisy zawarte w uupo należy mieć na względzie tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku uchwalonej przez Komitet Spraw Podatkowych OECD z 1963 r. (z późniejszymi zmianami) stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do niej. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Przez zakład zgodnie z uupo rozumie się stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa. Z regulacji tej wynika, że dana działalność zasadniczo doprowadza do powstania zakładu w Polsce, gdy spełnione są łącznie następujące pozytywne przesłanki:

* istnieje placówka w Polsce,

* ma ona stały charakter,

* jest wykorzystywana w celu prowadzenia działalności zagranicznego przedsiębiorstwa.

Pojęcie stałej placówki nie zostało wprawdzie zdefiniowane, jednak uznaje się za nią każde miejsce regularnie wykorzystywane przez dany podmiot do wykonywania działalności. Placówką taką może być w szczególności wynajęte biuro. Z tego, że placówka musi być stała, wynika, że zakład może istnieć tylko wtedy, gdy placówka nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego. Placówka ta musi w końcu służyć prowadzeniu działalności gospodarczej przez zagranicznego przedsiębiorcę. Zdaniem Wnioskodawcy, oddział Spółki nie służy prowadzeniu działalności gospodarczej przez tą spółkę, ponieważ nie został on wyposażony w niezbędne zasoby ludzkie i techniczne. W przypadku realizacji projektu Kxx działalność Spółki jest wykonywana w Hiszpanii, a nie przez znajdującą się w Polsce placówkę, tym samym placówka ta nie stanowi zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego, o którym mowa w uupo.

Jak wskazano wyżej, oddział Spółki przedstawiony w stanie faktycznym nie spełnia wszystkich pozytywnych przesłanek warunkujących uznanie go za zakład w rozumieniu przepisów uupo. Wnioskodawca chciałby jednak dodatkowo zwrócić uwagę, że obok przesłanek pozytywnych w art. 5 uupo wskazano również przesłanki negatywne, których wystąpienie wyłącza możliwość uznania danej działalności za zakład. Są to wyjątki, zgodnie z którymi pomimo istnienia stałej placówki, nie będziemy mieli do czynienia z zakładem. Jednym z nich (art. 5 ust. 3 lit. e) uupo) jest sytuacja, gdy stała placówka jest utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie w celu reklamy, dostarczenia informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze dla przedsiębiorstwa. W przepisie tym jest mowa wprost o działalności z zakresu reklamy i pozyskiwania informacji, a z taką działalnością mamy do czynienia w omawianym przypadku (oddział zajmuje się reklamowaniem Spółki, pozyskiwaniem dla Niej klientów oraz informacji o potencjalnych ofertach). Istotne jest, żeby ta działalność miała charakter działalności pomocniczej lub przygotowawczej. We wspomnianym już Komentarzu do modelowej konwencji OECD, wskazano następujące reguły interpretacyjne, dotyczące cech działalności przygotowawczej i pomocniczej:

* działalność ta nie może stanowić istotnej i znaczącej części działalności przedsiębiorstwa jako całości,

* nie powinien istnieć znaczący związek między działalnością prowadzoną przez zakład a dochodami, jakie uzyskuje przedsiębiorstwo,

* cel zakładu nie powinien być identyczny z celem przedsiębiorstwa,

* zakład powstaje już w momencie, kiedy przedsiębiorstwo opracowuje działalność, dla której zakład będzie wykorzystywany w sposób trwały,

* działalność ta musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność oddziału ma właśnie cechy czynności przygotowawczych i pomocniczych. Jak wskazano działalność oddziału skupia się ponadto na poszukiwaniu kontrahentów dla Spółki. Działalność promocyjno - reklamowa oddziału stanowi bardzo niewielką część działalności Spółki, która realizuje projekty na całym świecie. Usługi promocyjno - reklamowe oddział świadczy wyłącznie na rzecz Spółki.

W związku z powyższym, należy uznać, że w omawianej sytuacji mamy do czynienia z wykonywaniem przez oddział wyłącznie czynności przygotowawczych i pomocniczych. Zastosowanie znajdzie zatem art. 5 ust. 3 lit. e) uupo, czyli przepis wyłączający uznanie stałej placówki za zakład.

Podsumowując przedstawione stanowisko, należy stwierdzić, że polski oddział Spółki nie jest zakładem w rozumieniu art. 5 uupo. Oddział nie spełnia pozytywnej definicji zakładu, ponieważ nie służy on wykonywaniu działalności gospodarczej przez zagranicznego przedsiębiorcę, a jedynie działaniom reklamowo - promocyjnym. Natomiast została w analizowanym stanie faktycznym spełniona negatywna przesłanka, która wyłącza ewentualną możliwość uznania oddziału za zakład. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 3 lit. e) uupo, oddział zajmujący się reklamą, pozyskiwaniem informacji oraz inną działalnością o charakterze pomocniczym i przygotowawczym nie jest zakładem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pojęcie to oznacza:

W przedmiotowej sprawie zastosowanie ma umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127)

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko - hiszpańskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Definicja zakładu zawarta w art. 5 ust. 1 umowy polsko - hiszpańskiej, stanowi iż określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

Stosownie do treści art. 5 ust. 2 ww. umowy, określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

Jednakże od ogólnej zasady istnienia zakładu, istnieje szereg wyłączeń.

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy polsko - hiszpańskiej, określenie "zakład" nie będzie uważane za obejmujące:

Tak więc art. 5 ust. 3 umowy polsko - hiszpańskiej, wylicza różne rodzaje działalności, które stanowią wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w art. 5 ust. 1 (nie stanowią one zakładu w rozumieniu umowy, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki). Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco.

Pomocnym w interpretacji zapisów umowy może być też tekst Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., iż działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.

Zasady prowadzenia w Polsce działalności przez przedsiębiorców zagranicznych określa ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Status cywilno - prawny oddziału zagranicznej osoby prawnej w Polsce normuje przepis art. 85 powołanej ustawy. Zgodnie z ww. przepisem, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, oddział stanowi wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż hiszpańska Spółka, będąca liderem konsorcjum, wygrała w Polsce przetarg na opracowanie studium wykonalności linii K (...). Projekt będzie finansowany ze środków Funduszu Spójności i budżetu państwa. Czas trwania projektu ustalono na 27 miesięcy. Istotą projektu jest świadczenie różnego rodzaju usług doradczych dotyczących koncepcji i analiz związanych z realizacją projektu. Na podstawie przygotowanej koncepcji oraz przedstawionych analiz, Zamawiający podejmie decyzje o realizacji przedsięwzięcia.

Główna część projektu jest zasadniczo wykonywana na terytorium Hiszpanii. Wykonanie prac koordynuje i nadzoruje ośmiu koordynatorów. Sześciu z nich przebywa na stałe w Hiszpanii i tam wykonuje swoje zadania. Pozostała część personelu, w przypadkach uzasadnionych koniecznością wykonania działań na miejscu, przyjeżdża do Polski, gdzie przebywa okresowo.

Spółka zarejestrowała w Polsce oddział, na potrzeby którego została wynajęta powierzchnia biurowa. Oddział nie dysponuje specjalistycznym sprzętem służącym do wykonywania zadań, nie zatrudnia również żadnych pracowników. Na czele oddziału stoi dyrektor zatrudniony w Hiszpanii. Dyrektor oddziału przebywa w biurze wynajętym przez jednego z podwykonawców. Oddział został utworzony z myślą o tym, aby brać ewentualny udział w organizowanych na terytorium Polski przetargach, czy też pozyskiwać potencjalne zlecenia.

Odnosząc powyższe do zacytowanych regulacji umowy polsko - hiszpańskiej, wskazać należy, iż z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 tej umowy wynika, iż dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki, tj.:

* istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

* stały charakter takiej placówki,

* wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Istnienie placówki (pierwsza przesłanka) to przede wszystkim fizyczne istnienie rzeczy (bądź pojedyncza rzecz) traktowane jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które obejmuje w szczególności pomieszczenia lub ich części, wyposażenie lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa. Wyjątkowo z istnieniem placówki możemy mieć do czynienia również wtedy, gdy z uwagi na charakter prowadzonej działalności istnienie jakichkolwiek pomieszczeń nie stanowi warunku jej prowadzenia. Placówka może więc istnieć poprzez władanie pewną przestrzenią, niezależnie od tego, czy przedsiębiorstwo włada nią niepodzielnie, czy wspólnie z innymi osobami. Stąd może wynikać abstrakcyjny charakter zakładu. Przesłankę tę należy uznać za spełnioną, gdyż oddział wynajmuje powierzchnie biurową, w której przebywa dyrektor oddziału.

Placówka powinna posiadać atrybut stałości (druga przesłanka), którą to stałość należy rozumieć jako jej więź z określonym punktem, miejscem lub nawet obszarem geograficznym. Jednakże nawet krótkoterminowe lecz regularne prowadzenie działalności przez placówkę przez długi okres wyczerpuje przesłankę stałego charakteru tej placówki. Ponadto nie wyklucza stałego charakteru placówki występowanie cyklicznych przerw mieszczących się w zwykłym toku działalności, np. ze względu na sezonowość działalności. Z uwagi na fakt, iż czas trwania projektu, w którym uczestniczyć będzie oddział, ustalono na 27 miesięcy można mówić o stałym charakterze oddziału. Ponadto o stałości tej placówki świadczy fakt wpisania oddziału wraz z adresem jego siedziby w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Przez stałą placówkę powinna być prowadzona wyłącznie lub częściowo działalność przedsiębiorstwa (trzecia przesłanka).

Z uwagi na fakt, iż polsko - hiszpańska umowa unikaniu podwójnego opodatkowania nie zawiera definicji działalności przedsiębiorstwa należy stosować definicje wynikające z wewnętrznego prawa materialnego.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Przenosząc tę definicję na grunt umowy polsko - hiszpańskiej, należy stwierdzić, iż działalność przedsiębiorstwa może stanowić wszelka działalność zarobkowa niebędącą użytkowaniem majątku nieruchomego w rozumieniu art. 6 umowy lub wykonywaniem wolnego zawodu w rozumieniu art. 14 umowy.

W stanie faktycznym wskazano, iż Spółka hiszpańska jest liderem konsorcjum, które wygrało w Polsce przetarg na opracowanie studium wykonalności linii K (...). Z uwagi na szeroki zakres analiz, część prac podzlecono zarówno firmom polskim, jak i hiszpańskim. Spółka hiszpańska jako lider konsorcjum zajmuje się koordynacją tych prac. Obsługę administracyjną projektu zajmuje się jeden z polskich podwykonawców. Podwykonawca ten zatrudnił w szczególności tłumaczy, sekretarki pracujących przy projekcie, wynajął biuro, w którym przebywają te osoby, koordynuje pracami związanymi z podwykonawcami. Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, iż oddział prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski.

Reasumując, oddział Spółki stanowi zakład, o którym mowa w art. 5 polsko - hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.