ILPB4/423-370/11-2/MC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki akcyjnej wydatków związanych z udostępnieniem agentom i zleceniobiorcom składników majątku wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-370/11-2/MC Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki akcyjnej wydatków związanych z udostępnieniem agentom i zleceniobiorcom składników majątku wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu 6 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zajmująca się handlem hurtowym i detalicznym artykułami spożywczymi zawiera umowy z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą, których przedmiotem jest zobowiązanie Agenta / Zleceniobiorcy do stałego i odpłatnego świadczenia na rzecz Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki itp.

W celu realizacji usług, Spółka powierza Agentowi / Zleceniobiorcy niezbędne do ich wykonania składniki majątkowe, takie jak: zespół komputerowy, pomieszczenie, telefon komórkowy. Agent / Zleceniobiorca ma prawo wykorzystywać powierzone składniki wyłącznie w celu świadczenia usług względem Spółki, nie może wykorzystywać ich do świadczenia usług na rzecz innych podmiotów, do celów osobistych, ani udostępniać w jakikolwiek sposób osobom trzecim.

W obecnym, jak i przeszłym stanie faktycznym Spółka obciąża Agentów / Zleceniobiorców kosztami ponoszonymi w związku z zakupem przekazywanych składników majątkowych i usług: koszty amortyzacji, ubezpieczenia, koszty najmu pomieszczeń, koszty usług telekomunikacyjnych itp. Z kolei, wskutek tych obciążeń, u Agentów / Zleceniobiorców wzrasta koszt wytworzenia usług na rzecz Spółki, co poprzez odwrotne obciążenie znajduje odzwierciedlenie w zwiększonych kosztach, jakie Spółka ponosi za zrealizowane na Jej rzecz usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może odstąpić od obciążania Agentów / Zleceniobiorców z tytułu używania przez nich składników majątku Spółki w celu wykonania usług na rzecz Spółki, a jednocześnie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z tymi składnikami majątkowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo, iż samo przekazanie składników majątku nie spowoduje konieczności zapłaty wynagrodzenia, nie wystąpi sytuacja oddania środków trwałych do nieodpłatnego używania, przez co art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania. Pojęcie "nieodpłatny" w znaczeniu słownikowym oznacza "nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci, bezpłatny".

Natomiast znaczenie w języku prawniczym pojęcia (nieodpłatnego) użyczenia określone jest w art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Tak więc istotą umowy użyczenia jest oddanie rzeczy do bezpłatnego używania, gdzie "bezpłatność" dotyczy wszystkich elementów umowy.

W przypadku Spółki, przekazanie składników jej majątku do używania Agentom / Zleceniobiorcom, ma charakter świadczenia wzajemnego, mimo, że samo przekazanie nie powoduje konieczności żądania zapłaty, ale powoduje żądanie w zamian wykonania usług zgodnie z umową.

Również pozostałe koszty ponoszone przez Spółkę: koszty najmu pomieszczeń, koszty telekomunikacyjne, koszty energii itp., zdaniem Spółki, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka uzyska wymierną korzyść w postaci przychodów z podstawowej działalności gospodarczej, będących efektem świadczonych usług przez Agentów / Zleceniobiorców.

Zważywszy na powyższe, w świetle art. 15 ust. 1 oraz mając na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może odstąpić od obciążania Agentów / Zleceniobiorców ponoszonymi przez Spółkę kosztami dotyczącymi przekazywanych składników majątku do używania, a jednocześnie zaliczać te koszty do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż Spółka może dowolnie kształtować warunki umów cywilnoprawnych. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast wyłącznie oceniają ich skutki prawnopodatkowe.

Wobec powyższego, przyjęto za element opisu zdarzenia przyszłego, iż Spółka odstąpi od obciążania Agentów / Zleceniobiorców z tytułu używania przez nich składników majątku Spółki w celu wykonania usług na Jej rzecz.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1 - 3 środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

* stanowią własność lub współwłasność podatnika,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Analizując przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, należy mieć również na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Nieodpłatnym jest świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązku wzajemnego świadczenia na rzecz dającego.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że udostępnienie Agentom / Zleceniobiorcom składników majątku (zespołu komputerowego, pomieszczenia, telefonu komórkowego) wyłącznie w celu świadczenia usług względem Spółki, bez pobierania opłat za korzystanie z nich, nie będzie miało charakteru nieodpłatnego świadczenia.

Przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą jest bowiem zobowiązanie Agenta / Zleceniobiorcy do stałego i odpłatnego świadczenia na rzecz Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki itp.

W świetle powyższego, udostępnienie Agentom / Zleceniobiorcom składników majątku, stanowiących własność Spółki, bez pobierania opłat za korzystanie z nich, nie będzie stanowiło czynności, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Brak zatem podstaw do zastosowania normy wyrażonej w tym przepisie i wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przekazywanych składników majątku.

Również pozostałe wydatki (koszty: najmu pomieszczeń, telekomunikacyjne, energii), mające związek z przychodami, które Spółka uzyska wskutek świadczonych przez Agentów / Zleceniobiorców usług, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Wobec tak opisanego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż wydatki, które Spółka poniesie w przypadku odstąpienia od obciążania Agentów / Zleceniobiorców z tytułu używania przez nich składników majątku Spółki w celu wykonania usług na Jej rzecz, zaliczyć należy do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w sytuacji, gdy Spółka przestanie obciążać Agentów / Zleceniobiorców z tytułu używania przez nich składników Jej majątku, będzie mogła zaliczyć wydatki związane z tymi składnikami majątkowymi do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl