ILPB4/423-368/12-2/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-368/12-2/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze z m.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 26 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawarciem umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawarciem umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji słodu jęczmiennego w ramach Grupy S. (dalej: Grupa).

W chwili obecnej, Spółka wraz z innymi podmiotami z Grupy, jest w trakcie implementacji kompleksowego systemu zarządzania płynnością finansową polegającego na zawarciu, w ramach Grupy, umowy typu cash poolingu. Zasadniczym celem umowy jest zwiększenie efektywności działalności gospodarczej poszczególnych uczestników systemu poprzez bardziej wydajne zarządzanie środkami pieniężnymi oraz zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

W strukturze cash poolingu nie ma tzw. Pool Leadera. Zbliżoną funkcję, określaną mianem Cash Pool Cooridinator (polegającą na monitorowaniu i zarządzaniu strukturą), pełni inny podmiot z Grupy, z siedzibą na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska.

W ramach struktury cash poolingu, Spółka posiada dwa konta w banku położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Bank PL), prowadzone w PLN i EUR. Jednocześnie, Wnioskodawca założył dwa konta w banku na terytorium Królestwa Niderlandów (dalej: Bank NL), prowadzone odpowiednio w PLN i EUR.

Poszczególne konta podmiotów z Grupy założone w Banku NL stanowią podstawę do funkcjonowania struktury cash poolingu. Rachunki w Banku NL wszystkich spółek z Grupy, poddawane są mechanizmowi konsolidowania na rachunku docelowym. Od tak skonsolidowanego salda, Bank NL oblicza stosowne oprocentowanie. Dodatkowo, struktura cash poolingu zakłada przyznanie Spółce możliwości wykazywania w trakcie dnia salda debetowego (do wysokości przyznanego limitu kredytowego).

System cash poolingu zakłada bilansowanie (tekst jedn.: zerowanie) na koniec każdego dnia roboczego kont uczestników do ustalonego w umowie poziomu (target balance), który został określony odpowiednio jako 0 PLN lub 0 EUR.

W ramach omawianej struktury, każdego roboczego dnia, do ustalonej godziny, Spółka może zlecać dokonanie transakcji i przyjmować przelewy na kontach w Banku PL. Po ustalonej godzinie, Bank PL przesyła do Banku NL informację o saldzie na rachunkach Spółki. W zależności od stanu salda, następuje odpowiednia płatność, tzn. jeżeli:

* konto wykazuje saldo kredytowe - następuje przelew wszystkich środków na odpowiednie konto w Banku NL, tak aby saldo konta wynosiło 0;

* konto wykazuje saldo debetowe - następuje przelew wszystkich środków na odpowiednie konto w Banku PLN, tak aby saldo konta wynosiło 0;

* konto wykazuje saldo 0 - nie następuje transfer środków.

Następnego roboczego dnia, Spółka ponownie ma możliwość dokonywania transakcji z rachunków w banku polskim (niezależnie od salda jakie wystąpiło poprzedniego dnia roboczego).

Omawiana struktura stanowi "rzeczywisty" cash pooling, tzn. w ramach omówionych powyżej transferów pieniężnych następuje rzeczywista płatność środków pomiędzy kontami Spółki w Polsce i Holandii.

Jednocześnie, struktura cash poolingu przewiduje naliczanie odsetek na bazie dziennej, w zależności od stanu kont jego uczestników. Rzeczywista płatność odsetek dokonywana jest jednorazowo w miesięcznym okresie rozliczeniowym. Wysokość odsetek należnych poszczególnym uczestnikom systemu kalkulowana jest przez Bank NL. Dodatkowo, należy zaznaczyć, że Cash Pool Cooridinator przyjął zobowiązanie wobec Banku NL do dokonania zapłaty za wszystkie zobowiązania uczestników cash poolingu, w określonych w umowie sytuacjach.

Ponadto należy podkreślić, że Spółka nie stanowi wobec żadnego z banków podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 oraz art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do transferów środków pieniężnych dokonywanych w ramach systemu cash poolingu znajdują zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji, tj. przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, transfer środków pieniężnych dokonywany w ramach systemu cash poolingu nie podlega regulacjom określonym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na to, że:

* płatności w ramach cash poolingu nie stanowią pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego, o których mowa w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* płatności ewentualnych odsetek dokonywane są na rzecz Banku NL, który nie jest powiązany ze Spółką w sposób, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

1. Uwagi ogólne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Ponadto, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskaniu przychodów nie są również odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Jednocześnie, art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W opinii Spółki, płatności jakie następują w ramach cash poolingu, nie są objęte zakresem art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności nie wyczerpują istotnych znamion umowy pożyczki, ani umowy depozytu nieprawidłowego.

2. Umowa pożyczki.

Zdaniem Spółki, w przypadku cash poolingu nie można uznać, iż mamy do czynienia z pożyczką udzielaną posiadaczowi salda debetowego przez posiadacza salda kredytowego. Uczestnicy omawianej struktury, w tym Spółka, zawierają bowiem wielostronną umowę cash poolingu z Bankiem NL, a nie ze skonkretyzowanymi posiadaczami dodatniego salda. Uczestnicy cash poolingu wyrażają jedynie gotowość chwilowego (na okres pomiędzy zakończeniem jednego dnia roboczego a rozpoczęciem następnego dnia roboczego) przejęcia zobowiązań posiadacza ujemnego wobec banku.

Ponadto, uczestnik cash poolingu mający saldo dodatnie nie wie, czy środki jego zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez który z pozostałych podmiotów uczestniczących w cash poolingu. Tym samym, nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak i jej przedmiot (nie są zatem wypełnione przesłanki uznania dokonywanych transferów za transakcje pożyczki).

Na marginesie można wskazać, że co prawda część podmiotów, które uczestniczą w systemie cash poolingu stanowią dla Spółki podmioty powiązane, niemniej takiego statusu nie posiada Bank NL, który jest podmiotem oferującym usługę cash poolingu. Zatem, nawet gdyby uznać, że struktura cash poolingu związana jest z pożyczkami w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to w niniejszej sprawie nie będą miały zastosowania restrykcje dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji, bowiem to Bank NL przenosi środki finansowe pomiędzy rachunkami różnych podmiotów z Grupy.

3. Umowa depozytu nieprawidłowego.

Zdaniem Spółki, w strukturze cash poolingu nie dochodzi również do transakcji depozytu nieprawidłowego pomiędzy kwalifikowanymi udziałowcami.

Stosownie do art. 845 Kodeksu cywilnego, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Zdaniem Spółki, dokonywane w ramach cash poolingu płatności nie spełniają kryteriów umowy depozytu nieprawidłowego. Przede wszystkim, podmioty uczestniczące w tej strukturze nie przyjmują na siebie obowiązku przechowania pieniędzy i wydania ich w stanie niepogorszonym oraz nie mają prawa dowolnie rozporządzać otrzymanymi środkami (środki pozostają własnością poszczególnych spółek z Grupy i mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie salda debetowego).

Depozyt nieprawidłowy w swej konstrukcji zbliżony jest również do umowy depozytu z elementami pożyczki. Jak wykazano powyżej, w transakcji cash - poolingu brak jest elementów umowy pożyczki (brak zdefiniowanych stron i przedmiotu transakcji), co również przemawia za niemożnością uznania, że w omawianej sytuacji ma miejsce umowa depozytu nieprawidłowego.

4. Pozostałe uwagi.

Dodatkowo wskazać należy, że - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - ograniczenia przewidziane w tych przepisach znajdują zastosowanie, jeżeli wartość zadłużenia podatnika wobec jego kwalifikowanych udziałowców przekroczy określony próg w dniu zapłaty odsetek.

Omawiana struktura cash poolingu zakłada codzienne zerowanie sald. W konsekwencji, ewentualne zadłużenie jakie może powstać po stronie posiadacza salda debetowego w stosunku do posiadacza salda kredytowego ma charakter krótkotrwały (tzn. od momentu zerowania sald do początku następnego dnia roboczego).

Tym samym, z uwagi na to, ze zapłata odsetek następuje w cyklach miesięcznych (pierwszego dnia roboczego kolejnego miesiąca), a jednocześnie ich zapłata dokonywana jest wyłącznie na rzecz Banku NL to nigdy nie może dojść do sytuacji, w której w momencie spłaty odsetek przez Spółkę miałaby ona zadłużenie w stosunku do podmiotu z Grupy z tego tytułu. Nie będą zatem spełnione warunki określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż w chwili zapłaty odsetek, zadłużenie istnieje w stosunku do Banku NL (a nie innych podmiotów z Grupy).

5. Stanowisko organów podatkowych.

Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, że prezentowane przez Nią stanowisko ma swoje potwierdzenie w szeregu indywidualnych interpretacji podatkowych organów podatkowych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, m in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 23 września 2011 r. (sygn. ILPB3/423-286/11-6/JG) oraz z 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-727/08-2/DS),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 21 lipca 2011 r. (sygn. ITPB3/423-213b/11/DK) oraz z 9 marca 2011 r. (sygn. ITPB3/423-717a/10/DK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 8 lutego 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-95/12/SD) oraz z 1 grudnia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1381/11/JD),

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 12 grudnia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-879/11-4/JC) oraz z 4 października 2011 r. (sygn. IPPB5/423-755/11-2/JC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl