ILPB4/423-313/10-2/ŁM - Skutki podatkowe w CIT dla obdarowanego i darczyńcy z tytułu przekazania darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania darowizny po stronie darczyńcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania darowizny po stronie darczyńcy i obdarowanego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółdzielnia zamierza przekazać darowizną na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej X: budynek mieszkalny 12 mieszkaniowy o pow. 491,70 m² wraz z kotłownią oraz działką nr 1209/1 o pow. 0.4450 ha aktem notarialnym jako formą wymaganą przez prawo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie opodatkowania darowizny po stronie darczyńcy. Jednocześnie w zakresie opodatkowania darowizny po stronie obdarowanego wydane zostało w dniu 17 lutego 2011 r. postanowienie nr ILPB4/423-313/10-3/ŁM o odmowie wszczęcia postępowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, skłania się On do opinii, że to na obdarowanym ciąży obowiązek podatku, ponieważ to jemu nieodpłatnie przysporzono korzyści, powiększono majątek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż zarówno Wnioskodawca (tj. darczyńca), jak i Spółdzielnia Mieszkaniowa X (obdarowana) są osobami prawnymi, a tym samym, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), są również podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego (globalnego), tj. podatku, który obejmuje swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na to czy mają charakter periodyczny (np. powstają w wyniku działalności gospodarczej), czy też jednorazowo.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Z przytoczonych regulacji wynika, iż przedmiotem opodatkowania jest, co do zasady, dochód, który stanowi różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami jego uzyskania. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie lub innych aktach prawnych zwolnienia i ulgi podatkowe.

W związku z powyższym wskazać należy, iż pierwszą kategorią wpływającą na przedmiot opodatkowania (tj. dochód) są przychody, czyli te wszystkie wartości, które wchodząc do majątku podatnika powiększają jego aktywa. Natomiast drugim, po przychodach, elementem konstrukcyjnym podatku dochodowego od osób prawnych są koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Działania podatnika muszą w związku z powyższym zmierzać w celu uzyskania przychodu, być na ten przychód ukierunkowane. Nie tworzą kosztów działania podejmowane w innym celu niż uzyskanie przychodu. Będą natomiast kosztem wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło przychody także w przyszłości. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Darowizna polega na bezpłatnym świadczeniu na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy (art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)). Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2 ww. ustawy). Musi być jednak bezpłatne, tzn. nie może mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony. Skoro darowizna jest umową, to dochodzi ona do skutku poprzez złożenie dwóch oświadczeń woli. Darczyńca oświadcza, iż zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz drugiej strony umowy, natomiast obdarowany oświadcza, że darowiznę przyjmuje.

Tak skonstruowana umowa darowizny skutkuje po stronie darczyńcy koniecznością wyłączenia z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wartości przekazywanej darowizny.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) zamierza w formie darowizny przekazać innej spółdzielni mieszkaniowej nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym i kotłownią.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca w miesiącu przekazania przedmiotowej darowizny wyliczając dochód podlegający opodatkowaniu, zobowiązany będzie do określenia kwoty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, które winny zostać zmniejszone o wartość darowizny. Jeżeli różnica pomiędzy kwotą przychodów a ustaloną w powyższy sposób kwotą kosztów uzyskania przychodów będzie wartością dodatnią, to będzie równoznaczne z dochodem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tej regulacji, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa (w tym również spółdzielni mieszkaniowych), korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Jak to już zostało wyżej wykazane, wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości przekazanej przez Wnioskodawcę darowizny może spowodować powstanie dochodu stanowiącego przedmiot opodatkowania. W takiej sytuacji wartość tego dochodu (tj. wartość odpowiadająca kwocie wyłączonych kosztów podatkowych) nie będzie mogła podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dochód ten bowiem nie zostanie przeznaczony na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi Wnioskodawcy (przedmiotowa darowizna powiększy dochód obdarowanego), czyli podstawowy warunek zwolnienia nie zostanie spełniony. Wartość przekazanej darowizny również nie będzie podlegała odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, równowartość tego dochodu będzie musiała zostać opodatkowana.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi 19% podstawy opodatkowania.

Reasumując, w przypadku, gdy w wyniku przekazanej przez Wnioskodawcę - w formie darowizny - nieruchomości gruntowej wraz z zabudowaniami powstanie nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania (tj. kosztami podatkowymi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomniejszonymi o wartość przedmiotowej darowizny - art. 16 ust. 1 pkt 14 tej ustawy), to osiągnięty przez Wnioskodawcę dochód stanowić będzie podstawę opodatkowania stawką 19%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.