ILPB4/423-30/11-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) nabyła w roku 2010 udziały w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentujące 100% kapitału zakładowego tej spółki. Wnioskodawca nabył udziały w spółce w drodze zawarcia szeregu umów kupna, od dotychczasowych wspólników nabywanej spółki.

W związku z planowaną i prowadzoną transakcją nabycia udziałów, Wnioskodawca korzystał z usług doradczych, świadczonych przez zewnętrznych usługodawców.

Nabywane przez Wnioskodawcę w związku z inwestycją usługi polegały na:

* wypracowaniu strategii negocjacyjnej, uwzględniającej analizę podejścia sprzedających do transakcji, ich zachowania i procedury decyzyjne,

* opracowaniu optymalnej struktury transakcji, co do możliwych do uzyskania warunków,

* identyfikacji zaistniałych i prognozowanych problemów w trakcie trwania procesu inwestycji,

* wsparciu w identyfikacji i monitoring procesów decyzyjnych po stronie sprzedających,

* współpracy w przygotowaniu umów nabycia udziałów spółki i innych umów, jakie mogą być wymagane w transakcji,

* koordynacji działań zmierzających do zawarcia i rozliczenia transakcji, w tym do zarejestrowania w stosownym rejestrze zmian własnościowych,

* wycenie przedsiębiorstwa spółki, której udziały stanowiły przedmiot transakcji oraz poszczególnych wybranych składników tego przedsiębiorstwa,

* ogólnym doradztwie gospodarczym w procesie inwestycyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie usług wskazanych w opisie stanu faktycznego mogą zostać potrącone jako podatkowy koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z nabyciem usług wskazanych w opisie stanu faktycznego, mogą zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia jako koszty pośrednie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższa definicja podatkowych kosztów uzyskania przychodów opiera się zatem na dwóch kryteriach, których spełnienie pozwala podatnikowi zakwalifikować dany wydatek, jako podatkowy koszt uzyskania przychodów, uwzględniany przy ustalaniu kwoty dochodu, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z tymi kryteriami, dany wydatek może zostać zaliczony jako podatkowy koszt uzyskania przychodów, jeżeli:

* został poniesiony przez podatnika w celu uzyskania przychodów (związek danego kosztu z przychodami),

* nie jest to wydatek wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na liście wydatków nie uznawanych za koszt podatkowy.

W niniejszej sprawie zagadnieniem wymagającym analizy jest ocena drugiej z przedstawionych przesłanek zaliczenia danego wydatku do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, tj. brak wskazania danego wydatku jako kosztu niestanowiącego podatkowego kosztu uzyskania przychodów na gruncie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym zakresie należy zauważyć, co następuje:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie (...) udziałów albo akcji w spółce; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów.

Odnosząc treść tej regulacji do rozważanych wydatków, należy rozstrzygnąć, jakie rodzaje wydatków są "wydatkami na nabycie" udziałów. W tym zakresie zdążyła już utrwalić się jednolita linia interpretacji, zgodnie z którą za wydatki na nabycie lub objęcie udziałów należy uznawać wydatki bezpośrednio związane z nabyciem tych udziałów lub akcji. Chodzi tutaj o koszty bezpośrednio warunkujące nabycie, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie udziałów lub akcji. Jako tego typu koszty wymienia się: cenę udziałów lub akcji, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego i temu podobne koszty (zob. interpretacja Ministerstwa Finansów z dnia 12 marca 2001 r. PB4-BA-8214-486-94/01, publ. w S. Podat. 2001/8/39, wyrok Naczelnego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2006 r. II FSK 229/05, Przegląd Orz. Podat. 2007/2/32 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2006 r. II FSK 508/05, Jur. Podat. 2007/1/86).

Przedstawione w opisie stanu faktycznego wydatki nie należą do wydatków bezpośrednio warunkujących możliwość nabycia udziałów. To wydatki na nabycie usług doradczych, pośrednio związanych z samą transakcją. Zarówno usługi wyceny majątku spółki, których udziały były nabywane, jak i pozostałe usługi doradztwa jakkolwiek mają związek z kupnem udziałów, jednak ich poniesienie bądź nie, nie rozstrzyga o tym, czy udziały mogły zostać prawidłowo nabyte (w przeciwieństwie do takich na przykład wydatków jak zapłata określonej ceny, bez której nie jest możliwe zawarcie umowy kupna udziałów). Nabycie rozważanych usług stanowi jak najbardziej racjonalne działanie w procesie działalności gospodarczej. Wydatki na ocenę wartości przedsiębiorstwa nabywanej spółki i jego poszczególnych składników stanowiły podstawę przede wszystkim oceny i podjęcia decyzji co do przyszłej transakcji nabycia udziałów, jak i określenia ceny transakcyjnej. Dalsze wydatki na usługi doradcze miały na celu zapewnienie optymalnego postępowania w samym procesie zawierania transakcji. Jakkolwiek więc są to wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym zabezpieczenia źródła przychodów), tak nie są to wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

A zatem wydatki te, jako poniesione w celu uzyskania przychodów i nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Odnośnie momentu potrącenia tych kosztów należy zauważyć, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatkowe koszty uzyskania przychodów dzieli się na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz pozostałe koszty (tzw. koszty pośrednie).

Rozważane wydatki, jakkolwiek nie budzące wątpliwości co do ich związku z działalnością Wnioskodawcy i przychodami, nie należą do kosztów bezpośrednich, albowiem nie są one przyporządkowane i powiązane bezpośrednio z określonymi wpływami. Stąd należy je zakwalifikować do kosztów pośrednich, w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę, że koszty te nie dotyczą okresu przekraczającego roku podatkowego, to na podstawie wyżej przywołanego art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają one potrąceniu w dacie ich poniesienia (za jaką uważa się dzień, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych Wnioskodawcy, na podstawie otrzymanych od wykonawców faktur VAT).

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, wśród których należy wymienić m.in. interpretacje: Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2006 r. ZD/406-281/CIT/05, Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 12 lutego 2007 r. PO2/423-12/07/12154 oraz z dnia 22 stycznia 2007 r. PO2/423-5/07/4949.

A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, rozpatrywane koszty stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów, potrącane w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej błędnie wskazał na przepis " art. 16 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych". Biorąc pod uwagę, iż powyższy przepis w ww. ustawie jest skreślony oraz że powołany przepis odnosił się do możliwości ujęcia konkretnych wydatków w kosztach uzyskania przychodów, uznano, że jest to oczywista omyłka i przyjęto, że intencją Wnioskodawcy było powołanie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.