ILPB4/423-298/13-3/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 26 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2012 r. dywidendy - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2009 r. dywidendy,

* obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2012 r. dywidendy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2009-2012 Wnioskodawca dwukrotnie dokonał wypłaty dywidendy na rzecz swoich wspólników. Na mocy uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 12 marca 2009 r. wypłacono dywidendę w następujących kwotach:

Z tytułu wypłaconej dywidendy od ww. wspólników pobrano i odprowadzono na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Na mocy uchwały zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 15 lipca 2012 r. wypłacono dywidendę w następujących kwotach:

Podobnie jak w 2009 r. z tytułu wypłaconej dywidendy od ww. wspólników pobrano i odprowadzono na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zarówno w 2009, jak i w 2012 r., czyli latach, w których Wnioskodawca dokonywał wypłaty dywidendy m.in. na rzecz GmbH, przepisy art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przewidziały zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu dywidendy, jeżeli:

Warunkiem zastosowania zwolnienia był w szczególności wymóg posiadania przez spółkę otrzymującą dywidendę udział w kapitale spółki wypłacającej w wysokości nie mniejszej niż 10%. Jednocześnie spółka otrzymująca dochód powinna posiadać wymagany przepisami prawa wskaźnik zaangażowania w kapitale spółki wypłacającej dywidendę nieprzerwanie przez okres dwóch lat, przy czym warunek ten należało uznać za zachowany również wtedy, gdy okres tych dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów w wymaganej przez przepisy wysokości upływał po dniu uzyskania dochodu z dywidendy.

Dodatkowo art. 26 ust. 1c ustawy z dnia 15 lipca 1992 r. (z późniejszymi zmianami) o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnił zastosowanie zwolnienia, o którym mowa powyżej od warunku udokumentowania miejsca siedziby odbiorcy dywidendy, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Ponadto od 2011 r. przepisy wymagają również uzyskania od odbiorcy dywidendy pisemnego oświadczenia, iż nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania (art. 26 ust. 1f ww. ustawy). Przyjmuje się, że oświadczenie powinno zostać złożone przez osoby uprawnione do składania oświadczeń w imieniu odbiorcy dywidendy oraz dotyczyć roku podatkowego, w którym jest dokonywana jej wypłata.

Na podstawie przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że warunki dotyczące wskaźnika zaangażowania kapitałowego oraz dwuletniego okresu posiadania udziałów przez GmbH w kapitale własnym Wnioskodawcy był spełniony zarówno w 2009 r., jak też w 2012 r.

Z tytułu wypłaconej dywidendy w 2009 r. od ww. wspólników pobrano i odprowadzono na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z tytułu wypłaconej dywidendy w 2012 r. od ww. wspólników pobrano i odprowadzono na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W momencie wypłaty dywidendy podatnik nie posiadał certyfikatu rezydencji udziałowców.

Wnioskodawca zaznaczył, że jest córką firmy, której wypłacił dywidendę.

W przypadku wypłaty dywidendy na rzecz osób fizycznych, wobec braku preferencyjnych regulacji ustawowych, należy odwołać się do postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od majątku, dywidendy wypłacone przez spółkę mającą siedzibę w umawiającym się państwie mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.

Jednakże w myśl art. 10 ust. 2 ww. umowy, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w umawiającym się państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidendy ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

Z powołanych przepisów wynika, że w sytuacji wypłaty dywidendy na rzecz osób fizycznych (podmiotów niebędących spółką kapitałową) stawka podatku nie może być wyższa niż 15%.

Należy mieć na uwadze, że w myśl art. 30a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobrania (niezapłacenia) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Gdyby Wnioskodawca miał taki certyfikat rezydencji swoich udziałowców pobrałby podatek 15% a nie 19%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy jeśli podatnik otrzyma certyfikat rezydencji w terminie późniejszym (przed upływem przedawnienia zobowiązania podatkowego) może skorygować deklaracje i wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2012 r. dywidendy. Wniosek Spółki w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2009 r. dywidendy został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 25 października 2013 r. nr ILPB4/423-298/13-2/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że warunki dotyczące wskaźnika zaangażowania kapitałowego oraz dwuletniego okresu posiadania udziałów przez GmbH w kapitale własnym Wnioskodawcy był spełniony zarówno w 2009 r., jak też w 2012 r.

Gdyby w tych latach Wnioskodawca był w posiadaniu certyfikatów rezydencji spółki dominującej, aktualnych na każdy dzień wypłaty, zaś przy wypłacie dywidendy w 2012 r. również pisemnego oświadczenia podatnika o niekorzystaniu ze zwolnienia w podatku dochodowym od całości dochodów, to miałaby prawo zastosowania zwolnienia od zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie dywidendy.

Jednocześnie, pomimo że brak takiego certyfikatu i oświadczenia na dzień wypłaty dywidendy zobowiązał Spółkę do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, w ocenie Spółki należy uznać, że uzyskanie ich w późniejszym terminie nie powinno pozbawić prawa do złożenia we właściwym organie podatkowym korekty deklaracji oraz wystąpienia o stwierdzenie nadpłaty podatku (w myśl art. 75 Ordynacji podatkowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaconej w 2012 r. dywidendy uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidendy oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Przepis art. 22 ust. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, że: zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia (art. 22 ust. 4b ww. ustawy).

Ponadto, stosownie do art. 22 ust. 4d tejże ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

własności,

1. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

W myśl art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przepisy ust. 4-4d stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy (...).

Jak stanowi art. 22b ww. ustawy: zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Należy także zwrócić uwagę na treść art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym: osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W świetle natomiast art. 26 ust. 1c ww. ustawy: osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

W myśl art. 26 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub w art. 22 ust. 4 pkt 4.

Cytowane przepisy art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych wyrażonej w art. 22 ust. 1 oraz pobierania podatku z tego tytułu przez podmiot dokonujący wypłaty zgodnie z art. 26 ust. 1 tej ustawy.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że wszystkie wskazane powyżej warunki muszą zostać spełnione łącznie, aby istniała możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu (dochodu) zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawca w 2012 r. wypłacił swoim wspólnikom dywidendę. Jednym z podmiotów uzyskujących przychody z dywidendy była spółka niemiecka (GmbH) wymieniona pod pozycją nr 11 w załączniku nr 4 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka niemiecka posiadała 60% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Ponadto na moment wypłaty dywidendy dwuletni okres posiadania udziałów przez spółkę niemiecką również był spełniony. Wnioskodawca wskazał jednak, że na moment wypłaty dywidendy nie posiadał certyfikatu rezydencji niemieckiej spółki oraz jej pisemnego oświadczenia o niekorzystaniu ze zwolnienia w podatku dochodowym od całości dochodów.

Wobec takiego stanu sprawy należy wskazać, że certyfikat rezydencji oraz oświadczenie o niekorzystaniu ze zwolnienia stanowią dokumenty niezbędne, aby płatnik - podmiot dokonujący wypłaty dywidendy (tu: Wnioskodawca) mógł zastosować zwolnienie z opodatkowania tego dochodu podatkiem u źródła na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Wnioskodawca - wobec braku certyfikatu rezydencji spółki niemieckiej i jej oświadczenia o niekorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania - postąpił prawidłowo pobierając i odprowadzając od wypłaconej w 2012 r. dywidendy zryczałtowany podatek dochodowy.

Odnośnie natomiast do uprawnienia Wnioskodawcy do korekty deklaracji oraz wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty należy wskazać, że zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej: jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W myśl art. 75 § 2 pkt 2 lit. b ww. ustawy: uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli:

Stosownie do art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej: w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 lit. a i b, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Należy zauważyć, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika jako pośrednika między podatnikiem a organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika polegają na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności. Zatem mają one charakter czynności materialno-technicznych. Płatnik przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasł. Płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdyż na skutek wtórnych błędów zadeklarował on i wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej. W opisanej sytuacji nadpłata powstała na skutek pobrania przez płatnika (tu: Wnioskodawcę) podatku u źródła - zgodnie z art. 22 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - gdyż nie dysponował stosownym certyfikatem rezydencji oraz oświadczeniem w celu zastosowania zwolnienia.

W takim przypadku nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Po stronie płatnika (tu: Wnioskodawcy) nie powstała nadpłata, wobec czego nie jest on uprawniony do skorygowania deklaracji i wystąpienia z żądaniem stwierdzenia nadpłaty.

Reasumując, w opisanej sytuacji uprawnienie do korekty deklaracji oraz wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty nie przysługuje Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.