ILPB4/423-271/13-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach podatkowych w sytuacji, gdy:

* "dochód SKA" jest wyższy niż 100.000 zł - jest prawidłowe,

* "dochód SKA" jest niższy niż 100.000 zł - jest prawidłowe,

* SKA osiąga "stratę" - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach podatkowych w sytuacji, gdy:

* "dochód SKA" jest wyższy niż 100.000 zł,

* "dochód SKA" jest niższy niż 100.000 zł,

* SKA osiąga "stratę".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej (SKA), mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Treść statutu Spółki, w części dotyczącej udziału w zyskach, jest następująca:

"Jeżeli zysk Spółki wykazany w sprawozdaniu finansowym Spółki, jest równy bądź niższy od kwoty 100 000 zł, komplementariusz ma prawo do 50% udziału w zysku, zaś pozostałe 50% przypada akcjonariuszom Spółki w stosunku do liczby posiadanych przez nich akcji. Jeżeli zysk Spółki, wykazany w sprawozdaniu finansowym Spółki przekracza kwotę 100 000 zł, komplementariuszowi przysługuje udział w zysku wynoszący kwotę 50 000 zł, pozostała zaś część zysku przypada akcjonariuszom Spółki proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich akcji. Prawo do udziału w zysku nie przysługuje komplementariuszowi uprawnionemu do prowadzenia spraw Spółki w części odpowiadającej należnemu w danym roku obrotowym wynagrodzeniu z tytułu prowadzenia spółki".

Dla rozliczenia podatku dochodowego związanego z działalnością SKA, konieczne jest odpowiednie ustalenie udziału komplementariusza w przychodach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz kosztach uzyskania przychodów, dokonane z uwzględnieniem przytoczonego wyżej zapisu statutowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób ustalić udział komplementariusza w przychodach i kosztach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych powstałych w ramach działalności SKA, jeżeli "dochód SKA", obliczony jako różnica pomiędzy całkowitą kwotą tych przychodów i kosztów, jest wyższy niż 100.000 zł.

2. W jaki sposób ustalić udział komplementariusza w przychodach i kosztach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych powstałych w ramach działalności SKA, jeżeli "dochód SKA", obliczony jako różnica pomiędzy całkowitą kwotą tych przychodów i kosztów, jest niższy niż 100.000 zł.

3. W jaki sposób ustalić udział komplementariusza w przychodach i kosztach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych powstałych w ramach działalności SKA, jeżeli różnica pomiędzy całkowitą kwotą tych przychodów i kosztów, jest wartością ujemną określaną dalej jako "strata SKA".

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody ze spółki osobowej "łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału)".

Zasadę tą stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Według Wnioskodawcy, przytoczone przepisy należy rozumieć w ten sposób, że dla ustalenia proporcji podziału przychodów i kosztów podatkowych, należy zastosować takie same reguły jakie - zgodnie ze statutem - przyjmowane są do celów ustalenia udziału w zysku lub stracie przypadającego poszczególnym wspólnikom. W przypadku gdy statut spółki określa udziały w zysku lub stracie wyłącznie procentowo, wówczas taki sam stosunek procentowy należy odnieść do przychodów i kosztów podatkowych.

W stanie faktycznym, którego dotyczy wniosek udział wspólników w zysku został jednak ustalony w sposób mieszany - procentowo-kwotowy. Dlatego ustalając udział wspólników w przychodach i kosztach podatkowych niezbędne jest zastosowanie reguł ustalonych w statucie, polegające na odpowiednim odniesieniu ich do łącznej wartości przychodów i kosztów wykazanych w spółce i podlegających podziałowi. Jeżeli więc reguła ustalona w statucie odwołuje się do wysokości zysku wykazanego w sprawozdaniu finansowym, to w ramach rozliczenia podatkowego konieczne jest odniesienie tej samej reguły do "dochodu SKA" (i odpowiednio "straty SKA"), obliczonego jako różnica przychodów i kosztów podatkowych, powstałych w ramach działalności prowadzonej przez spółkę. Taki "dochód" (lub strata") nie jest oczywiście dochodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz stanowi niezbędny element rachunku podatkowego, dlatego w niniejszym wniosku Spółka posługuje się ujętym w cudzysłów sformułowaniem "dochód SKA" (lub "strata SKA"), którego znaczenie zostało wyjaśnione w poprzednim zdaniu.

W związku z tym, sposób określenia udziału wspólników SKA w przychodach i kosztach podatkowych jest uzależniony od tego, czy "dochód SKA" (lub "strata SKA") przekracza 100.000 zł. Tak ustalony udział komplementariusza jest proporcjonalny do przysługującego mu prawa do udziału w zysku w takim znaczeniu, że tak właśnie przebiegałby podział zysku spółki, gdyby jej przychody i koszty wykazane w sprawozdaniu finansowym wyniosły tyle, ile wynoszą przychody i koszty podatkowe.

Okoliczność, iż udział przypadający na komplementariusza podlega dodatkowo zmniejszeniu o przysługujące mu wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, nie ma znaczenia dla opisanego rozliczenia, ponieważ to postanowienie statutu Spółki odnosi się wyłącznie do sposobu rozliczania wspólników, neutralnego na gruncie podatku dochodowego.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań, będących przedmiotem niniejszego wniosku, jest następujące.

Pytanie 1.

Jeżeli "dochód SKA" jest wyższy niż 100.000 zł, wówczas udział komplementariusza wynosi 50.000 zł. W takim przypadku konieczne jest obliczenie procentowego wskaźnika udziału komplementariusza w "dochodzie SKA" i zastosowanie tego wskaźnika do ustalenia kwoty przychodów i kosztów przypadających na komplementariusza.

Przykład: "dochód SKA" wynosi 250.000 zł, z czego nie więcej niż 50.000 zł może przypaść komplementariuszowi. Udział komplementariusza w "dochodzie SKA" wynosi zatem 50.000 zł, czyli 20%. Udział komplementariusza w przychodach i kosztach podatkowych wynosi więc w tym przypadku 20%.

Pytanie 2.

Jeżeli "dochód SKA" jest niższy niż 100.000 zł, wówczas udział komplementariusza wynosi 50%.

Przykład: "dochód SKA" wynosi 80.000 zł, z czego nie więcej niż 40.000 zł (50%) może przypaść komplementariuszowi. Udział komplementariusza w "dochodzie SKA" wynosi zatem 50%, więc jego udział w przychodach i kosztach podatkowych wynosi także 50%.

Pytanie 3.

Jeżeli różnica pomiędzy wykazaną w spółce kwotą przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz kwotą kosztów uzyskania przychodów, jest wartością ujemną określaną dalej jako "strata SKA", wówczas należy odpowiednio zastosować reguły dotyczące dochodu opisane w stanowisku Wnioskodawcy odnośnie pytania 1 i 2, tj.:

Końcowo Wnioskodawca wyjaśnia, że zaproponowane powyżej rozumienie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przynosi racjonalny skutek, w postaci wykazania po stronie każdego ze wspólników przychodów oraz kosztów podatkowych odpowiadających ich rzeczywistemu udziałowi w korzyściach i ryzykach związanych z działalnością SKA.

Przyjęcie odmiennej wykładni przedmiotowych przepisów prowadziłoby natomiast do konsekwencji nieakceptowalnych z punktu widzenia podstawowych zasad systemu podatkowego.

Na przykład, gdyby uznać, że w analizowanym stanie faktycznym o udziale komplementariusza w przychodach i kosztach podatkowych decyduje wyłącznie wskaźnik procentowy ustalony na podstawie danych wykazanych w sprawozdaniu finansowym, wówczas dochodziłoby do drastycznej i całkowicie nieracjonalnej rozbieżności pomiędzy faktycznie przypadającym na komplementariusza udziałem w zysku lub stracie oraz udziałem w przychodach i kosztach podatkowych powstałych w ramach działalności prowadzonej przez spółkę.

Rozbieżności takie wynikałyby z tego, że nie ma możliwości przełożenia ograniczeń kwotowych stosowanych przy podziale zysku (tu: 100.000 zł), na określenie udziału komplementariusza w przychodach i kosztach podatkowych. A właśnie pominięcie tych ograniczeń prowadziłoby do absurdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie określenia udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach podatkowych w sytuacji, gdy:

* "dochód SKA" jest wyższy niż 100.000 zł - uznaje się za prawidłowe,

* "dochód SKA" jest niższy niż 100.000 zł - uznaje się za prawidłowe,

* SKA osiąga "stratę" - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.): spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową (art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy), w przeciwieństwie do spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej), którym art. 12 ustawy - Kodeks spółek handlowych przyznaje osobowość prawną. Zatem spółki osobowe nie są osobami prawnymi.

Powyższe oznacza, że z punktu widzenia prawa podatkowego, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym, spółka komandytowo-akcyjna jest "przejrzysta" (transparentna) podatkowo, natomiast status podatnika przypisywany jest jej wspólnikom.

Stosownie bowiem do treści art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 147 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych: komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, komplementariuszowi nie pozbawionemu prawa prowadzenia spraw spółki, który pobiera wynagrodzenie z tytułu podejmowania czynności wymienionych w art. 137 § 1 i art. 141, nie przysługuje udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki (§ 2).

Jeżeli komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej jest spółka kapitałowa, to jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu udziału w spółce osobowej odbywa się w sposób określony w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Powyższa regulacja jest realizacją zasady, że podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem globalnym, tj. przychody podatnika tego podatku ze wszystkich możliwych źródeł są kumulowane i poddane jednolitemu opodatkowaniu. Ponieważ podmioty podatku dochodowego od osób prawnych (w tym również spółki kapitałowe) mogą tworzyć m.in. osobowe spółki prawa handlowego (w tym spółki komandytowo-akcyjne), przepis ten normuje sposób rozliczania przychodów i kosztów ich uzyskania pochodzących z tych źródeł, gdyż źródła te nie mają własnej podmiotowości podatkowej. Powstały w tych warunkach przychód jest przedmiotem opodatkowania osobno u każdego wspólnika jako dochód z udziału w osobowej spółce prawa handlowego. Ta sama zasada dotyczy rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Ponadto, przychody osób prawnych ze źródła jakim jest udział w osobowych spółkach prawa handlowego podlegają doliczeniu do innych przychodów osiąganych przez te osoby prawne i są opodatkowane zgodnie z przepisem art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Łączenie przychodów według art. 5 ww. ustawy odbywa się proporcjonalnie do udziału posiadanego przez osobę prawną w osobowej spółce prawa handlowego. Jeżeli tej proporcji nie da się ustalić, przyjmuje się, że udziały wspólników są równe.

W rezultacie, uzyskane przez osobową spółkę prawa handlowego przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z treścią statutu, udział w zyskach został określony w następujący sposób: "Jeżeli zysk Spółki wykazany w sprawozdaniu finansowym Spółki, jest równy bądź niższy od kwoty 100 000 zł, komplementariusz ma prawo do 50% udziału w zysku, zaś pozostałe 50% przypada akcjonariuszom Spółki w stosunku do liczby posiadanych przez nich akcji. Jeżeli zysk Spółki, wykazany w sprawozdaniu finansowym Spółki przekracza kwotę 100 000 zł, komplementariuszowi przysługuje udział w zysku wynoszący kwotę 50 000 zł, pozostała zaś część zysku przypada akcjonariuszom Spółki proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich akcji. Prawo do udziału w zysku nie przysługuje komplementariuszowi uprawnionemu do prowadzenia spraw Spółki w części odpowiadającej należnemu w danym roku obrotowym wynagrodzeniu z tytułu prowadzenia spółki".

Aby określić przychody Wnioskodawcy (komplementariusza) z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA), zgodnie z powołanym wyżej art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy określić w pierwszej kolejności jego udział w SKA. Dla celów podatkowych, punktem wyjścia dla określenia przychodów Wnioskodawcy w SKA będzie treść umowy SKA, z której winny wynikać zasady udziału w zyskach i stratach, jakich stosowanie przyjęli dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej wspólnicy SKA (w tym Wnioskodawca). Analogicznie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u Wnioskodawcy. W konsekwencji, przychody i koszty uzyskania przychodów będą określane wg klucza określającego prawo Wnioskodawcy do udziału w zysku SKA, zawartego w postanowieniach umowy SKA. Następnie te wielkości (przychody i koszty podatkowe z tytułu udziału w SKA) Wnioskodawca zobowiązany jest połączyć z pozostałymi przychodami i kosztami ich uzyskania, jakie uzyskuje z innych źródeł. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów podlega opodatkowaniu u Wnioskodawcy. Późniejszy podział zysku między wspólników jest podatkowo neutralny. Jednocześnie należy wskazać, że dla ustalenia przychodów i kosztów podatkowych z tytułu udziału Wnioskodawcy w SKA, konieczne jest przyjęcie przesłanek z art. 12-14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w części dotyczącej przychodów) oraz art. 15-16 tejże ustawy (w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów).

Wobec powyższych wskazań, Wnioskodawca jest zobowiązany przychody i koszty ich uzyskania osiągane przez SKA rozliczyć jako przychody i koszty z tytułu udziału w SKA proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku.

Dokonując językowej wykładni art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zauważyć, że nie wynika z niego również, aby na określenie udziału w zysku wpływ miała wysokość wynagrodzenia jakie przysługuje komplementariuszowi za prowadzenie spraw spółki komandytowo-akcyjnej.

Ponadto zauważyć należy, iż Kodeks spółek handlowych jest prawem ustrojowym spółek handlowych, co oznacza, że zawiera przepisy regulujące tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, a także łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych. Przepisy innych ustaw nie mogą modyfikować w sposób dorozumiany norm prawa podatkowego, bez jednoznacznej regulacji w tych kwestiach. Przepisy, które nie mieszczą się w systemie prawa podatkowego nie mogą wykluczać, ani ograniczać stosowania norm podatkowych. Obowiązki podatkowe kształtują bowiem przepisy ustaw podatkowych (tu: ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wobec powyższego, zapis w umowie SKA, iż "Prawo do udziału w zysku nie przysługuje komplementariuszowi uprawnionemu do prowadzenia spraw Spółki w części odpowiadającej należnemu w danym roku obrotowym wynagrodzeniu z tytułu prowadzenia spółki" normuje wyłącznie materię stosunków wewnętrznych w SKA i ustanawia "zakaz" płacenia Wnioskodawcy dwa razy za to samo.

Zatem zapis ten stanowi o sposobie podziału zysku pomiędzy wspólników SKA i dokonywanych z tego tytułu wypłat, a te - z uwagi na opodatkowanie Wnioskodawcy na podstawie art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - są neutralne podatkowo.

Tym samym, jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku, wysokość wynagrodzenia, jakie otrzymuje z tytułu prowadzenia spraw SKA pozostaje bez wpływu na określenie jego udziału w zysku SKA, który stanowi podstawę jego uczestnictwa w przychodach i kosztach SKA.

Podsumowując należy wskazać, że po zakończeniu roku podatkowego, gdy będzie znany zysk/strata SKA (które to wielkości będą wynikać ze sporządzonego za ten rok przez SKA sprawozdania finansowego), Wnioskodawca powinien ustalić jego prawo do udziału w zysku (udział) SKA. W sytuacji, gdy zysk/strata będzie wyższy od 100.000 zł, udział ten będzie równy procentowemu udziałowi kwoty 50.000 zł w kwocie zysku/straty. Natomiast gdy wskazana wielkość nie przekroczy wartości 100.000 zł, udział Wnioskodawcy w SKA będzie wynosił 50%. Wg tak ustalonych udziałów należy przyporządkować do Wnioskodawcy przychody i koszty podatkowe uzyskane i poniesione przez SKA.

Należy jednak wskazać, że ustalając przychody i koszty ich uzyskania w trakcie roku podatkowego (w celu obliczenia zaliczek na poczet podatku dochodowego) zastosowanie znajdzie domniemanie zawarte w zdaniu drugim art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. że udziały wszystkich wspólników SKA są równe. Po zakończeniu zaś roku podatkowego Wnioskodawca jest zobowiązany do skorygowania uprzednio wykazanych przychodów i kosztów adekwatnie do faktycznego prawa do udziału w zysku/stracie SKA.

Reasumując, należy wskazać, że uwzględniając treść statutu SKA, przy ustalaniu udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli "dochód SKA" / "strata SKA" są wyższe niż 100.000 zł, konieczne jest obliczenie procentowego wskaźnika udziału Wnioskodawcy w "dochodzie SKA" / "stracie SKA" poprzez podzielenie tego udziału wynoszącego 50.000 zł przez "dochód SKA" / "stratę SKA".

Natomiast przy ustalaniu udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli "dochód SKA" / "strata SKA" jest niższy niż 100.000 zł, wówczas udział Wnioskodawcy w "dochodzie SKA" / "stracie SKA" wynosi - zgodnie ze statutem SKA - 50%.

Ponadto Organ pragnie podkreślić, że jeżeli wspólnikami SKA są podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 1, 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to sposób ustalenia w umowie SKA praw do udziału w zysku SKA może zostać zbadany przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej pod kątem warunków, jakie stały się podstawą tych ustaleń, tj. czy warunki te zostały narzucone lub ustalone w wyniku tych powiązań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.