ILPB4/423-242/14-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 28 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W marcu 2014 r. Spółdzielnia wzięła w leasing od "A" Sp. z o.o. nowy samochód marki Volkswagen, zarejestrowany jako samochód ciężarowy. Umowa została zawarta na okres 36 miesięcy z opcją wykupu przedmiotu leasingu przez korzystającego po zakończeniu umowy za wartość końcową 1%. Umowa zawiera zapis, że przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątkowych Finansującego.

Spółdzielnia jest osobą prawną, której roczne sprawozdanie finansowe podlega badaniu i ogłoszeniu w myśl ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości do celów bilansowych leasingowany samochód został zaliczony do aktywów trwałych korzystającego, ponieważ umowa leasingu spełnia co najmniej jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie.

Pismem z 28 lipca 2014 r. Spółdzielnia doprecyzowała stan faktyczny o następujące informacje:

1. czas, na jaki została zawarta umowa leasingu stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji leasingowanego samochodu VW (normatywny okres amortyzacji samochodu wynosi 5 lat);

o suma ustalonych w umowie leasingu opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej ww. samochodu;

o według wiedzy Spółdzielni finansujący - "A" Spółka z o.o. - nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym, o których mowa w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

2. samochód jest wykorzystywany w działalności Spółdzielni.

Dla rozliczeń podatku VAT jest to działalność mieszana Spółdzielni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opłaty ustalone w umowie leasingu ponoszone przez Spółdzielnię jako korzystającego z tytułu używania samochodu kwalifikowanego jako ciężarowy w podstawowym okresie umowy (opłata wstępna, raty leasingowe itp.) stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy opłaty ustalone w umowie leasingu pojazdu ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią przychód Finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów dla korzystającego. Spełnione są bowiem wszystkie warunki z art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie zachodzą wyłączenia wynikające z ust. 2 i 3 tego przepisu. Nie ma też zastosowania art. 17f ust. 1 ustawy, ponieważ umowa nie zawiera postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Wobec tego do celów podatku dochodowego od osób prawnych jest to leasing operacyjny, co pozwala zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszystkie opłaty ustalone w umowie leasingu ponoszone przez korzystającego (Spółdzielnię).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma zatem możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 tej ustawy: przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 17b ust. 1 ww. ustawy: opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Jeżeli jednak zgodnie z art. 17b ust. 2 ww. ustawy: finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wziął w leasing nowy samochód marki Volkswagen, zarejestrowany jako samochód ciężarowy. Ponadto Spółdzielnia wskazała, że:

* czas, na jaki została zawarta umowa leasingu stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji leasingowanego samochodu;

* suma ustalonych w umowie leasingu opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej ww. samochodu;

* według wiedzy Spółdzielni finansujący nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym, o których mowa w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

* samochód jest wykorzystywany w działalności Spółdzielni.

Wobec tego należy stwierdzić, że umowa leasingu samochodu ciężarowego zawarta przez Spółdzielnię spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli stanowi podatkową umowę leasingu operacyjnego. W związku z tym wynikające z umowy leasingu opłaty, np. opłata wstępna, raty leasingowe itp., które Spółdzielnia ponosi mogą zostać uznane za jej koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując - opłaty ustalone w umowie leasingu ponoszone przez Spółdzielnię jako korzystającego z tytułu używania samochodu kwalifikowanego jako ciężarowy w podstawowym okresie umowy (opłata wstępna, raty leasingowe itp.) stanowią koszt uzyskania przychodu Spółdzielni w podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.