ILPB4/423-182/14-7/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-182/14-7/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Związku przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania o wysokości dochodu (straty) CIT-8 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) oraz o dodatkową opłatę uiszczoną 23 maja 2014 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania o wysokości dochodu (straty) CIT-8.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Związek Zawodowy jest zarejestrowany w KRS.

Zgodnie ze statutem Związek Zawodowy nie prowadzi działalności gospodarczej.

Związek nie pobiera żadnych składek. Związek nie ma żadnych przychodów ani kosztów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Związek Zawodowy ma obowiązek składać zeznania o wysokości dochodu (straty) w postaci deklaracji podatkowej CIT-8.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy obowiązani są składać urzędowi skarbowemu zeznanie o wysokości dochodu (straty) CIT-8. W związku z tym każdy związek zawodowy zarejestrowany w KRS jest podatnikiem, nawet jeżeli nie prowadzi działalności gospodarczej i nie pobiera składek od swych członków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 167): związek zawodowy jest dobrowolną i samorządną organizacją ludzi pracy, powołaną do reprezentowania i obrony ich praw, interesów zawodowych i socjalnych. Związek zawodowy jest niezależny w swojej działalności statutowej od pracodawców, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz od innych organizacji. Organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawcy obowiązani są traktować jednakowo wszystkie związki zawodowe.

W myśl natomiast art. 12 ww. ustawy: związek zawodowy powstaje z mocy uchwały o jego utworzeniu, podjętej przez co najmniej 10 osób uprawnionych do tworzenia związków zawodowych. Osoby, które podjęły uchwałę o utworzeniu związku zawodowego, uchwalają statut i wybierają komitet założycielski w liczbie od 3 do 7 osób.

Jednocześnie - na podstawie art. 14 ust. 1 powołanej ustawy - związek zawodowy podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym (...).

Związek zawodowy oraz jego jednostki organizacyjne wskazane w statucie nabywają osobowość prawną z dniem zarejestrowania (art. 15 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych).

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że związek zawodowy jest organizacją ludzi pracy, która w momencie jej zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym uzyskuje osobowość prawną. Tym samym jest osobą prawną.

Stosownie do art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.): podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Normatywne określenie podmiotów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jest stosunkowo proste. Podatnikami tego podatku są więc m.in. osoby prawne, w tym - co wykazano na wstępie - związki zawodowe.

Regulacja art. 1 ustawy o podatku dochodowym nie zwiera unormowania, od którego zależy moment powstania podmiotowości w podatku dochodowym od osób prawnych. O nabyciu przez osobę prawną statusu podatnika decyduje - co do zasady - data wpisu do właściwego rejestru.

Odnosząc powyższe do stanu sprawy należy stwierdzić, że z dniem rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestrze Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Wnioskodawca uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Stąd też zobowiązany jest do wypełniania wszelkich obowiązków nałożonych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Samoobliczanie przez podatnika należnego za rok podatkowy podatku jest podstawową formą obliczenia i poboru podatku dochodowego od osób prawnych. Z regułą tą wiąże się również obowiązek podatnika do złożenia zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następnego. W terminie tym podatnik jest również obowiązany wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zeznanie złożone przez podatnika ma znaczenie dla powstania domniemania prawidłowości wykazanego w nim zobowiązania podatkowego.

Przepis art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje także na istnienie wyjątków od obowiązku składania zeznania rocznego. Obowiązek ten nie dotyczy podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 tej ustawy, który zawiera katalog podmiotów podmiotowo zwolnionych od podatku dochodowego. Ze zwolnienia z tego obowiązku korzystają ponadto kościelne osoby prawne w zakresie dochodów z niegospodarczej działalności statutowej, a także Polski Związek Działkowców w zakresie działalności statutowej oraz jego członkowie - z tytułu używania działek (ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych; Dz. U. Nr 169, poz. 1419 z późn. zm.).

Z powyższych wskazań wynika, że związki zawodowe nie należą do żadnej z grup podmiotów, których obowiązek składania zeznania rocznego nie dotyczy. Tym samym Wnioskodawca - jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych - jest zobowiązany do jego składania. W konsekwencji brak jakichkolwiek przychodów i kosztów uzyskania przychodów również nie wyłącza obowiązku złożenia zeznania podatkowego.

Reasumując - Wnioskodawca ma obowiązek składać zeznania o wysokości dochodu (straty) w postaci deklaracji podatkowej CIT-8.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuje się, że wniosek w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku posiadania przez związek zawodowy numeru NIP został rozpatrzony interpretacja z 15 maja 2014 r. nr ILPP1/443-179/14-4/JSK. Natomiast w części dotyczącej ustawy o rachunkowości w zakresie obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego wydano postanowienie z 15 maja 2014 r. nr ILPP1/443-179/14-5/JSK oraz ILPB4/423-182/14-5/ŁM o odmowie wszczęcia postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl