ILPB4/423-160/10-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu 25 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w związku ze zmianą korzystającego w umowie leasingu w związku z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w związku ze zmianą korzystającego w umowie leasingu w związku z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Osoby fizyczne prowadzą działalność gospodarczą w ramach istniejącej spółki jawnej.

Działalność spółki jawnej obejmuje w szczególności handel częściami i akcesoriami do samochodów osobowych i dostawczych zarówno produkcji zagranicznej, jak i polskiej oraz działalność podstawowej stacji kontroli pojazdów.

Dotychczasowi wspólnicy spółki jawnej planują zawiązać spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej sp. z o.o.), do której jako wkład niepieniężny (aport) zostałoby wniesione przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego prowadzone przez spółkę jawną lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wspólnicy spółki jawnej nie podjęli jeszcze decyzji, czy przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo spółki jawnej, czy tylko wydzielone składniki tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Za wkład w postaci przedsiębiorstwa spółki jawnej lub jego zorganizowanej części wnoszącym wspólnikom wydane zostaną udziały w spółce z o.o. o wartości odpowiadającej wartości rynkowej przedsiębiorstwa ustalonej w oparciu o wycenę rzeczoznawcy.

W ramach aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części do spółki z o.o. przeniesione zostaną umowy leasingowe (w drodze cesji, aneksu lub porozumienia z finansującym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą korzystającego w umowie leasingu, w związku z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie można mówić o kontynuacji umowy leasingowej i nowy podatnik musi na nowo ustalić, czy w stosunku do niego umowa ta nadal spełnia warunki określone w art. 17a ust. 1 bądź 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa zasad postępowania w sytuacji zmiany korzystającego w umowie leasingu.

Zatem skoro, w przypadku Spółki, będzie Ona miała do czynienia z tą samą umową, to należy wobec niej stosować przepisy ustawy podatkowej dotyczące umowy leasingu zwłaszcza, iż przepisy odnoszące się do podatkowego traktowania umowy leasingu nie zawierają zastrzeżenia, iż taka umowa ma swoje skutki jedynie w odniesieniu do jednego podatnika.

Zdaniem Spółki, w przypadku wniesienia do sp. z o.o. aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, nie następuje przejście praw i obowiązków pomiędzy dotychczasowym oraz nowym korzystającym, stosownie do ustawy - Ordynacja podatkowa.

Fakt, iż w świetle przepisów Kodeksu cywilnego w trakcie trwania umowy leasingu jest dopuszczalna zmiana korzystającego na osobę trzecią, nie oznacza automatycznego wstąpienia tej osoby w podatkowe uprawnienia pierwotnego korzystającego. Przystąpienie do umowy leasingu nowego korzystającego oznacza, iż w pełni uzasadnionym staje się konieczność zbadania, czy na dzień zmiany, umowa ta stanowi dla tego podmiotu podatkową umowę leasingową. Nie można mówić o kontynuacji podatkowej umowy leasingowej w sytuacji, gdy korzystającym został nowy podatnik i przystępuje on do umowy, której okres obowiązywania jest już krótszy, niż w momencie podpisywania jej przez pierwszego korzystającego.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku zmiany umowy (bądź cesji), konieczne jest ustalenie, czy w stosunku do nowo korzystającego umowa ta nadal spełnia warunki określone w art. 17a ust. 1 bądź 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku, gdy warunki te nie są spełnione, do umowy tej zastosowanie znajdą przepisy odnośnie umów najmu i dzierżawy - stosownie do art. 17I ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, przy umowach leasingu operacyjnego konieczne byłoby dla uznania takich umów za umowy leasingu, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spełnienie następujących warunków wynikających z art. 17b ust. 1:

* umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

* suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Jeżeli umowy leasingu nie będą spełniać jednego z warunków określonych w tym przepisie, to należy do tych umów zastosować przepisy ustawy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy. Tym samym, Spółka będąca nowym korzystającym byłaby uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów opłat ponoszonych na rzecz leasingodawcy z tytułu przedmiotowych umów leasingu, jednak traktowanych jak umowy dzierżawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.