ILPB4/423-151/13-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej składników majątku wchodzących w skład aportu do Spółki Celowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej składników majątku wchodzących w skład aportu do Spółki Celowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest podmiotem świadczącym kompleksowe usługi w zakresie zbiórki, transportu i przetwarzania odpadów komunalnych, budowlanych i przemysłowych oraz elektrorecyklingu. Świadcząc swoje usługi, Spółka zagospodarowuje odpady pochodzące z gospodarstw domowych i sektora przemysłowego. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest odbiór, transport oraz przetwarzanie odpadów. Ponadto, Spółka świadczy również usługi sortowania surowców oraz zimowego i letniego oczyszczania ulic, dróg i placów.

Spółka w chwili obecnej planuje reorganizację struktury biznesowej poprzez wydzielenie w formie aportu do oddzielnego podmiotu całości działalności związanej z sortowaniem oraz odzyskiem odpadów. Planowana zmiana jest także konsekwencją wejścia w życie regulacji ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw. W konsekwencji, planowane jest, iż całość działalności związanej z sortowaniem oraz odzyskiem odpadów, a przede wszystkim sortownia odpadów zostanie wniesiona w formie aportu do spółki kapitałowej (dalej: Spółka Celowa), która zostanie utworzona w przyszłości.

Omawiany proces zostanie dokonany poprzez wniesienie w formie aportu do Spółki Celowej sortowni wraz z jej składnikami materialnymi i niematerialnymi, w tym zobowiązaniami (dalej: Sortownia). W zamian za przedmiot aportu Spółka zostanie wspólnikiem Spółki Celowej i nabędzie udziały o wartości równej wartości księgowej wniesionego wkładu niepieniężnego.

Przesłanką wniesienia Sortowni aportem do Spółki Celowej jest charakter działalności, jaką Spółka Celowa będzie się zajmować. W odróżnieniu od działalności w zakresie odbioru i transportu odpadów wykonywanych przez Wnioskodawcę, Spółka Celowa będzie się skupiać na procesie sortowania odpadów uzyskiwanych od gospodarstw domowych i sektora przemysłowego. Spółka Celowa prowadzić będzie sortowanie surowców wtórnych, jak również będzie pozyskiwać surowce wtórne i ewentualnie je zbywać. Ponadto, przedmiotem działalności Spółki Celowej będzie także rozwój technologii zmierzających do coraz wydajniejszego odzysku odpadów.

Sortownia, która ma być przedmiotem aportu do Spółki Celowej stanowi obecnie samodzielny segment działalności operacyjnej Spółki obejmujący w szczególności:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w postaci gruntu zlokalizowanego (...),

* budynki, budowle zlokalizowane na nieruchomościach, w tym budynek sortowni i socjalno-biurowy, waga samochodowa i bocznica kolejowa,

* wszystkie maszyny i urządzenia, związane z procesem pozyskiwania i zbywania surowców wtórnych, w tym linia sortownicza i suwnica,

* wartości niematerialne i prawne (w tym know - how, technologię oraz oprogramowanie wykorzystywane do prowadzenia działalności),

* umowy z kontrahentami, w tym na odbiór odpadów, obsługę serwisową utrzymania linii sortowniczej oraz ochronę mienia,

* magazyn wraz z produktami będącymi wynikiem procesu odzysku,

* zobowiązania i należności wynikające z umów handlowych,

* pracowników funkcjonalnie związanych z działalnością dotyczącą pozyskiwania i zbywania surowców wtórnych.

Sortownia jest obecnie segmentem działalności Spółki, któremu można przypisać przymiot wyodrębnienia. W szczególności można uznać, iż Sortownia stanowi zespół składników wyodrębnionych organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalne z działalności Spółki.

a) Wyodrębnienie organizacyjne.

Sortownia jest wyodrębniona w schemacie organizacyjnym Spółki jako oddział zgodnie z postanowieniami regulaminu organizacyjnego. Sortownia podlega bezpośrednio dyrektorowi handlowemu. Ponadto, na mocy odpowiednich przepisów Kodeksu pracy, w wyniku dokonania aportu dojdzie do wstąpienia Spółki Celowej w obowiązki pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w Sortowni. Spółka Celowa przejmie również prawa i obowiązki Spółki wynikające z zawartych przez Sortownię umów z kontrahentami, w tym prawa i obowiązki wynikające ze zobowiązań i należności wobec kontrahentów, a także inne zobowiązania związane z jej działalnością, np. zobowiązania wobec pracowników.

b) Wyodrębnienie finansowe.

W momencie ewentualnego aportu Sortownia będzie posiadać własne środki pieniężne, które będą zdeponowane na rachunku bankowym przypisanym do Sortowni, odrębnym od innych rachunków Spółki. Jednocześnie, Spółka na moment dokonania aportu będzie w stanie wyodrębnić koszty, jak i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Sortowni. Na moment poprzedzający dokonanie aportu nie jest możliwe przyporządkowanie przychodów lub należności do Sortowni, gdyż koszty generowane przez Sortownię stanowią podstawę kalkulacji ceny usług sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Jednak, po dokonaniu aportu Sortownia na skutek nowopodpisanych kontraktów będzie w stanie samodzielnie generować przychody.

c) Wyodrębnienie funkcjonalne.

Na Spółkę Celową przeniesione zostaną także wszelkie prawa i obowiązki wynikające z aktualnych umów, których stroną jest Wnioskodawca, a które pozostają w związku z działalnością Sortowni. Po wyodrębnieniu Sortownia będzie także kontynuowała usługę najmu pracowników od podmiotu zewnętrznego.

Sortownia dysponuje zatem wszystkimi aktywami wykorzystywanymi przez Spółkę w działalności z zakresu pozyskiwania i zbywania surowców wtórnych.

Sortownia składająca się z powyżej opisanego zespołu składników majątku jest wyodrębniona ze struktur Spółki pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym tak, by mogła ona stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Składniki majątkowe, wchodzące w skład Sortowni, wnoszonej aportem do Spółki Celowej są wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Spółka dokonuje od tych składników odpisów amortyzacyjnych.

Pismem uzupełniającym z dnia 29 maja 2013 r. doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego wyjaśniając, iż:

1. Spółka Celowa nie została jeszcze utworzona. Na chwilę obecną Zarząd Wnioskodawcy przedstawił Radzie Nadzorczej Wnioskodawcy biznesplan, w oparciu o który będzie tworzona Spółka Celowa. Wnioskodawca przewiduje, że Spółka Celowa zostanie utworzona do końca 2013 r. Planowane dane Spółki Celowej to: (...).

Planowana zmiana jest konsekwencją wejścia w życie regulacji ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw, która stworzyła konieczność rozdzielenia czynności procesu odbioru, selekcji i utylizacji odpadów.

2. Spółka wyodrębniła funkcjonowanie Sortowni pod względem miejsca powstania kosztów oraz stworzyła możliwość wyodrębnienia przyszłych przychodów. Na moment poprzedzający wydzielenie, Sortownia nie osiąga własnych przychodów, gdyż cena za czynności wykonywane przez Sortownie jest elementem kalkulacyjnym ceny usług oferowanych przez Wnioskodawcę. W takim modelu, Sortownia kalkuluje wartość potencjalnego przychodu w cenie świadczonej usługi finalnej w oparciu o ustaloną bazę kosztową. Szczegóły zostały zaprezentowane w załączniku.

Jak wskazano powyżej, obecne wyodrębnienie Sortowni do samodzielnego funkcjonowania podyktowane jest wymogami prawa. System księgowy funkcjonujący obecnie w Spółce umożliwia pełne wyodrębnienie Sortowni pod względem finansowym i umożliwia Jej samodzielne funkcjonowanie w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) u Spółki Celowej jako otrzymującego aport powinna zostać ustalona wartość początkowa składników majątkowych wchodzących w skład Sortowni wnoszonej aportem.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Celowa jako podmiot otrzymujący aport będzie zobowiązana do kontynuacji amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przejętych przez niego w związku z aportem Sortowni. W ocenie Spółki, bowiem Sortownia stanowi zorganizowaną części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 tej ustawy.

Ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidział dla celów amortyzacji szczególne zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych otrzymanych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Według art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 10a tej ustawy, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Według art. 16h ust. 3 ww. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Z kolei, na podstawie art. 16h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Jeżeli w skład wniesionego do spółki kapitałowej przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części będą wchodziły środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, zastosowanie znajdą powyżej wskazane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z których wynika, że w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej aportu w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, podmiot otrzymujący aport jest obowiązany kontynuować amortyzację dokonywaną uprzednio przez podmiot wnoszący wkład. Będzie to oznaczało, że spółka kapitałowa będzie kontynuowała amortyzację tych składników majątku, dokonywaną wcześniej przez podmiot, który dokona wniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Stanowisko, zgodnie z którym w przypadku aportu składników majątkowych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podatnik otrzymujący aport powinien stosować zasadę kontynuacji amortyzacji, wyrażono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 października 2012 r. IPTPB3/423-252/12-5/IR, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: "wartość początkowa dla celów amortyzacji otrzymanych aportem w ramach przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) składników majątkowych, powinna zostać ustalona przez Spółkę w wartości wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport, a odpisy amortyzacyjne od wniesionych aportem składników majątkowych powinny być dokonywane przez Spółkę na zasadzie kontynuacji od tak ustalonej wartości i w całości zaliczane do kosztów podatkowych Spółki. (...) W analizowanym przypadku, biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka w ramach otrzymanego w formie aportu przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) otrzyma składniki majątkowe wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych podmiotu wnoszącego aport, Spółka powinna zastosować tzw. zasadę kontynuacji amortyzacji wynikającą z art. 16g ust. 10a w związku z art. 16g ust. 9 CITU. Ponadto, Spółka powinna zarówno uwzględnić dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podmiot wnoszący aport, jak i kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez ten podmiot".

Tożsame stanowisko zaprezentowano także m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 października 2012 r. IPPB3/423-454/12-2/MS, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 kwietnia 2011 r. nr ITPB3/423-19b/11/DK oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 października 2009 r. IPPB5/423-491/09-5/PJ.

Zdaniem Spółki, Sortownia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W myśl art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Na podstawie ww. definicji, w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się przesłanki, których łączne wystąpienie jest uznawane za konieczne i wystarczające do uznania danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Są one następujące:

Zdaniem Spółki, Sortownia spełnia wszystkie wyżej wymienione kryteria do uznania ją za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad 1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jaki niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części - podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 53).

Podobne stanowisko prezentują również organy podatkowe, m.in. w piśmie z dnia 29 października 2009 r. znak IBPBI/2/423-875/09/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: "Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)". Ponadto, ponieważ zobowiązania są jedynym, bezpośrednio wymienionym w definicji legalnej składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka jest zdania, iż stanowią one fundamentalny element tego pojęcia, gdyż ustawodawca celowo wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przedmiot transakcji obejmuje składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (między innymi nieruchomości, maszyny), jak i niematerialny (między innymi prawa z umów z kontrahentami), oraz zobowiązania, w związku z czym stoi na stanowisku, iż spełnione będą powyższe warunki.

Ad. 2. Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2013 r. sygn. ITPP2/443-1487/12/PS). Dodatkowo "wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, Dział, wydział itp." (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009 r. sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB).

Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Sortownia jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki. Do Sortowni są także przypisani pracownicy przyporządkowani do tej jednostki wewnętrznej. Wyodrębnienie Sortowni znajduje także wyraz w schemacie organizacyjnym Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, należy uznać, iż Sortownia będzie spełniać wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 3. Wyodrębnienie finansowe.

Zdaniem Spółki, Sortownia stanowić będzie także zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębniony finansowo, o czym świadczyć będzie m.in. wyodrębnienie do osobnej ewidencji zdarzeń gospodarczych dotyczących Sortowni. W rezultacie będzie istniała możliwość przyporządkowania kosztów i zobowiązań do działalności prowadzonej przez Sortownię.

Należy przy tym podkreślić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (J. Marciniuk "Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008". Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008; a także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lutego 2013 r. IBPBI/2/423-1502/12/MS). W niniejszej sprawie brak wyodrębnienia przychodów Sortowni w bieżącej działalności Wnioskodawcy wynika jedynie z faktu, iż jednostka ta świadczy usługi wewnątrzzakładowe wkalkulowane w cenę usług Spółki.

Dodatkowo, Sortownia posiada własne środki pieniężne na finansowanie bieżącej działalności oraz własny rachunek bankowy.

Ad. 4. Wyodrębnienie funkcjonalne.

W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Należy podnieść, że takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat, np. w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 355/08, Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 1097/96, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r. sygn. IPPB5/423-6/08-3/MB oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 2013 r. nr ITPP2/443-1477/12/PS.

Spółka podkreśla, iż Sortownia jest wyodrębniona również pod względem funkcjonalnym, gdyż posiada składniki majątkowe, które umożliwiają jej prowadzenie samodzielnej działalności w zakresie sortowania i ewentualnie zbywania surowców wtórnych. Obok odrębnych składników majątkowych jednostka posiada również własnych pracowników, a także będzie korzystała z usług najmu pracowników.

Podsumowując, w analizowanym przypadku, przedmiotem aportu będzie Sortownia stanowiąca zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę, że Spółka Celowa w ramach otrzymanej w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Sortowni) uzyska składniki majątkowe wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, Spółka Celowa powinna zastosować tzw. zasadę kontynuacji amortyzacji wynikającą z art. 16g ust. 10a w związku z art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka Celowa powinna zarówno uwzględnić dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Spółkę, jaki kontynuować metodę amortyzacji przez Nią przyjętą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Powyższy przepis określa pojęcie środka trwałego jako nabytego lub wytworzonego składnika majątkowego, kompletnego i zdatnego do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z treści art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje reorganizację struktury biznesowej poprzez wydzielenie w formie aportu do oddzielnego podmiotu całości działalności związanej z sortowaniem oraz odzyskiem odpadów.

W celu określenia wartości początkowej środków trwałych pozyskanych w drodze aportu zastosowanie mogą znaleźć przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 lub art. 16g ust. 10a w zw. z ust. 9 albo ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania właściwego przepisu decydujące znaczenie ma przedmiot aportu, a gdy jest nim przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - fakt ujęcia lub nieujęcia składników majątku w ewidencji środków trwałych podmiotu wnoszącego aport (tu: Spółki).

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

* musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednocześnie, to wyodrębnienie powinno mieć miejsce w momencie wyodrębnienia organizacyjnego.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka planuje reorganizację struktury biznesowej poprzez wydzielenie w formie aportu do oddzielnego, utworzonego w przyszłości podmiotu - spółki kapitałowej (dalej: Spółka Celowa) całości działalności związanej z sortowaniem oraz odzyskiem odpadów (dalej: Sortownia). Omawiany proces zostanie dokonany poprzez wniesienie w formie aportu do Spółki Celowej Sortowni wraz z jej składnikami materialnymi i niematerialnymi, w tym zobowiązaniami (dalej: Sortownia). W zamian za przedmiot aportu Spółka zostanie wspólnikiem Spółki Celowej i nabędzie udziały o wartości równej wartości księgowej wniesionego wkładu niepieniężnego.

Sortownia, która ma być przedmiotem aportu do Spółki Celowej stanowi obecnie samodzielny segment działalności operacyjnej Spółki obejmujący zarówno aktywa (grunty, budynki, budowle, maszyny i urządzenia, wartości niematerialne i prawne, magazyn i produkty), zobowiązania, jak i składniki niematerialne (zobowiązania i należności wynikające z umów handlowych). Do Sortowni przypisani zostali także pracownicy związani z jej działalnością. Sortownia stanowi wyodrębniony, na podstawie regulaminu organizacyjnego Spółki, oddział. Pod względem wyodrębnienia finansowego, Wnioskodawca wskazał, iż ma ono miejsce w zakresie kosztów i zobowiązań. Jednocześnie stworzył On możliwość wyodrębnienia przyszłych przychodów, bowiem na moment poprzedzający wydzielenie, Sortownia nie osiąga własnych przychodów, gdyż cena za czynności wykonywane przez Sortownię jest elementem kalkulacyjnym ceny usług oferowanych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe, podkreślić należy, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi część przedsiębiorstwa wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i finansowym oraz tworzącą kompleks składników o charakterze materialnym i niematerialnym powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy w ramach podmiotu, który tę zorganizowaną część wyodrębnia. Stąd obowiązek wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Jednocześnie to wyodrębnienie musi dotyczyć całego zakresu związanego z działalnością wyodrębnianej części przedsiębiorstwa. Dodatkowo należy wskazać, iż przesłanką bycia potencjalnym niezależnym przedsiębiorstwem jest uzyskiwanie przychodów i posiadanie wiedzy na temat ich wielkości.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy, stwierdzić należy, iż Sortownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych. Jest wyodrębniona organizacyjnie. Jednak pod względem finansowym brak jej pełnego wydzielenia, bowiem dotyczy ono tylko sfery kosztowej i zobowiązaniowej. Natomiast brak takiego wyodrębnienia po stronie przychodów i należności. W tym zakresie prowadzony przez Spółkę system księgowy powinien umożliwiać taką ewidencję zdarzeń gospodarczych (tu: uzyskiwanie przychodów), aby możliwe było ich przyporządkowanie do Sortowni w części dotyczącej jej działalności. Jednocześnie powinno mieć to miejsce jeszcze przed wniesieniem Sortowni w postaci aportu do Spółki Celowej, bowiem Sortownia ma stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki. Sposób wyodrębnienia finansowego wskazany przez Spółkę (dotyczący tylko kosztów i zobowiązań oraz składników majątku) powoduje, iż Sortownia nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż przedmiotem aportu będą poszczególne składniki majątku przedsiębiorstwa (tu: Spółki), a nie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu regulacji art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe, wartość początkowa wniesionych do Spółki Celowej środków trwałych powinna zostać ustalona na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przepis powyższy normuje sytuację nabycia w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Z treści tego przepisu wynika, że ustalona przez podatnika, na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych składników majątku nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, postanowiono, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3 - 5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. Oznacza to, że ustalając wartość początkową poszczególnych składników majątku należy mieć na uwadze ich wartość rynkową. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Przepisy ustaw podatkowych nie wskazują, kto powinien dokonywać wyceny składników majątkowych. Wartość początkową określa podatnik samodzielnie, przy czym dokonując takiej wyceny należy kierować się regułami ustalania wartości rynkowej podanymi wyżej.

Reasumując, wartość początkową środków trwałych, które Wnioskodawca wniesie do Spółki Celowej w postaci aportu, stanowić będzie - stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - ich wartość określona na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od wartości rynkowej.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądu administracyjnego nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Również odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ono źródła prawa, także nie jest wiążące dla tut. Organu.

Końcowo należy zauważyć, iż Spółka do pisma z dnia 29 maja 2013 r. uzupełniającego wniosek dołączyła dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, organ interpretacyjny, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach), w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.