ILPB4/423-110/11-2/ŁM - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-110/11-2/ŁM Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła w latach 2005 - 2009 umowy leasingu operacyjnego na zakup sprzętu wykorzystywanego do prowadzenia działalności Spółki (dalej "Umowy"), w tym m.in. na zakup regałów, wózków widłowych oraz samochodów. Przedmiotem umów było przekazanie przez Leasingodawcę prawa do używania wybranego przez Spółkę sprzętu w zamian za umówione opłaty leasingowe. Postanowienia umów i załączonych do nich Warunków Umowy Leasingu Operacyjnego (OWU) przewidywały konieczność zapłaty czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego czy wstępnej opłaty leasingowej. Czynsz inicjalny płatny był w chwili zawarcia umowy, czynsz "0" oraz opłata manipulacyjna płatne w momencie podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego, natomiast wstępna opłata leasingowa stanowiła część opłaty z tytułu udostępnienia sprzętu.

Pozostałe raty leasingowe spłacane były comiesięcznie przez okres kolejnych miesięcy, zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat.

W przypadku każdej umowy, Spółka uiszczony czynsz inicjalny, opłatę manipulacyjną, czynsz zerowy czy wstępną opłatę leasingową ujmowała w ciężar kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu trwania danej Umowy.

Spółka informuje jednocześnie, że:

1.

wszystkie Umowy będące przedmiotem wniosku spełniają warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

2.

prowadzi pełną księgowość;

3.

nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może uznać czynsz inicjalny, opłatę manipulacyjną, czynsz zerowy oraz wstępną opłatę leasingową za jednorazowy koszt podatkowy w dacie poniesienia kosztu.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynsz inicjalny, opłata manipulacyjna, czynsz zerowy oraz wstępna opłata leasingowa stanowią koszt pośredni związany z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro zapłata czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej warunkowały realizację poszczególnej Umowy, Spółka stoi na stanowisku, że zapłata tych należności dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Mając na uwadze powyższe, zapłata czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego oraz wstępnej opłaty leasingowej winna być uznana za koszt dotyczący całej Umowy.

W konsekwencji, Spółka powinna zaliczać te wydatki do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, proporcjonalnie do czasu trwania Umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W ocenie Spółki, przedmiotowe umowy leasingu spełniają warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie zatem do powołanego art. 17b ust. 1, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Cytowany przepis art. 17b ust. 1 ww. ustawy nie precyzuje jednak, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego czy wstępnej opłaty leasingowej, należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, które zostały uregulowane w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h ww. ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Opłaty leasingowe, co do zasady, zaliczane są do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można przyporządkować do określonego przychodu. Natomiast opłaty o charakterze wstępnym warunkujące rozpoczęcie realizacji umowy leasingu są również kosztem pośrednim, ale dotyczącym całej umowy i ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu, która zawarta została na czas oznaczony.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, iż postanowienia umów leasingu i załączonych do nich warunków przewidywały konieczność zapłaty czynszu inicjalnego, opłaty manipulacyjnej, czynszu zerowego czy wstępnej opłaty leasingowej. Czynsz inicjalny płatny był w chwili zawarcia umowy, czynsz "0" oraz opłata manipulacyjna płatne w momencie podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego, natomiast wstępna opłata leasingowa stanowiła część opłaty z tytułu udostępnienia sprzętu.

W tym miejscu należy podkreślić, że bez względu na nazewnictwo (opłata wstępna, czynsz inicjalny, czynsz zerowy) - jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia, realizacji), to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy i dlatego winien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy leasingu.

Reasumując, czynsz inicjalny, opłatę manipulacyjną, czynsz zerowy oraz wstępną opłatę leasingową należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umów leasingu - zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl