ILPB3/4510-1-557/15-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium RP i podlegającą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium Polski.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zamierza być organizatorem programu (dalej: Program) adresowanego do pracowników, w szczególności kadry zarządzającej i menadżerskiej Spółki (dalej: Uczestnicy), mającego na celu zatrzymanie Uczestników w Spółce oraz motywowanie ich do pracy, której efektem może być wzrost wyników finansowych Spółki.

Uczestnicy są osobami fizycznymi, posiadającymi miejsce zamieszkania w Polsce. podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w stosunku do całości swoich dochodów i są polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Program w swoim założeniu polegać ma na przyznaniu Uprawnionym warunkowych praw majątkowych w postaci niezbywalnych opcji finansowych (dalej: Jednostki Uczestnictwa). Jednostki Uczestnictwa stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej. Na mocy zawartych z Uczestnikami umów cywilnoprawnych o pochodne instrumenty finansowe (dalej: Umowa) nastąpi kreacja pochodnych instrumentów finansowych - Jednostek Uczestnictwa.

Jednostka Uczestnictwa będzie niezbywalnym, warunkowym prawem majątkowym, którego wykonanie będzie mogło nastąpić w przyszłości wyłącznie przez rozliczenie pieniężne, a jego cena zależeć będzie od wartości instrumentu bazowego, tj. wskaźnika finansowego EBIT Spółki (zysku operacyjnego, czyli zysku netto przed odliczeniem odsetek i podatku; dalej: Wskaźnik).

Z Uczestnikami podpisane zostaną Umowy określające indywidualne parametry i warunki uczestnictwa w Programie, w tym liczbę przyznanych im Jednostek Uczestnictwa. Liczba Jednostek Uczestnictwa może zostać zredukowana w trakcie rozliczania Programu, w przypadku niezrealizowania indywidualnych celów przez Uczestnika, jednakże cena Jednostki Uczestnictwa zależy wyłącznie od wartości Wskaźnika. Obliczenia wartości Jednostek Uczestnictwa dokona Zarząd Spółki, a zatwierdzi Rada Nadzorcza po zatwierdzeniu przez Walne Zgromadzenie sprawozdania finansowego Spółki za zakończony rok obrotowy.

Rozliczenie pieniężne Jednostek Uczestnictwa, w postaci wypłaty na rzecz Uczestników środków pieniężnych nastąpi na żądanie Uczestników zgłoszone w terminie 30 dni od dnia zatwierdzenia przez Radę Nadzorczą obliczenia wartości Jednostek Uczestnictwa. Prawo uczestnictwa w Programie potwierdzone zawartą Umową jest niezależne od zapisów umowy o pracę łączącej Uczestnika ze Spółką i w żaden sposób nie wpływa na wysokość wynagrodzenia za pracę wynikającego z umów o pracę zawartych między pracownikami będącymi Uczestnikami a Spółką.

Jednostki Uczestnictwa w dniu zawarcia Umowy nie przedstawiają żadnej wartości rynkowej - nie jest ona możliwa do obliczenia, gdyż w dniu zawarcia Umowy nie jest znana wartość Wskaźnika, od którego zależy wartość Jednostek Uczestnictwa. Kwota ewentualnego rozliczenia pieniężnego jest niezależna od wysokości wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę łączącej Uczestnika ze Spółką. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne. Nabycie Jednostek Uczestnictwa Spółki jest nieodpłatne. Fakt przystąpienia do Programu nie daje Uczestnikom żadnych natychmiastowych ani pewnych co do wartości korzyści, gdyż ewentualna wypłata kwoty z tytułu rozliczenia pieniężnego uzależniona jest od kształtowania się wartości Wskaźnika.

W przypadku braku zgłoszenia Jednostek Uczestnictwa do realizacji w wymaganym terminie, nastąpi ich automatyczne umorzenie, bez wynagrodzenia pieniężnego.

Program ma na celu stworzenie dodatkowych mechanizmów motywujących pracowników Spółki do pracy i działań na rzecz Spółki, które:

* pozwolą na realizację ustalonych przez Zarząd celów ekonomicznych Spółki,

* mają skłaniać do podjęcia działań zapewniających wzrost wartości rynkowej Spółki oraz stabilny wzrost osiąganych przez Spółkę zysków,

* ustabilizują sytuację pracowników Spółki, zwiększą ich zaangażowanie oraz odpowiedzialność za wyniki i rozwój Spółki,

* zapewnią silniejsze związanie pracowników Spółki ze Spółką, dzięki czemu możliwe będzie osiąganie przez Spółkę konkurencyjnych na rynku wyników finansowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją i obsługą Programu i wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uczestników na podstawie Programu z tytułu realizacji Jednostek Uczestnictwa.

Wydatki te będą stanowić koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane w dacie ich poniesienia, stosowanie do art. 15 ust. 4d#8722;4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Możliwość zakwalifikowania określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest uzależniona od spełnienia przesłanek zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; ze wskazanego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 wskazanej powyżej ustawy.

W związku z powyższym, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* koszt musi zostać poniesiony przez podatnika,

* koszt musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

* koszt musi pozostać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* koszt musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest wydatkiem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* został właściwie udokumentowany.

Zatem wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Należy zauważyć także, iż kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze czy wydatki na wynagrodzenie i świadczenia na rzecz członków zarządu (wynagrodzenia i świadczenia wypłacanego członkom zarządu na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy). Spółka może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników i/lub członków zarządu, które pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez nią przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Należy wyjaśnić, iż pomimo, że ustawodawca w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy), nie wymienia wydatków dotyczących programów motywacyjnych, należy mieć zawsze na względzie, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości".

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Wnioskodawca wskazuje, iż celem przedmiotowych działań Spółki jest związanie członków kadry zarządzającej ze Spółką zarówno w perspektywie czasowej, jak i w sferze motywacyjnej, co generalnie przyczynia się do osiągania przychodów przez Spółkę w związku z pracą tych osób. Dodatkowo wydanie warrantów subskrypcyjnych członkom kadry zarządzającej ma zapobiec odchodzeniu lub kończeniu współpracy ze Spółką przez osoby mające decydujące znaczenie dla działalności przedsiębiorstwa, a tym samym ma ochraniać przed konkurencją źródła przychodów Spółki i umacniać jej pozycję na rynku.

Powyższe stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 listopada 2015 r. sygn. IPPB5/4510-992/15-2/MR,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2015 r. sygn. IPPB5/4510-800/15-2/AK,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 czerwca 2015 r. sygn. IPPB5/4510-458/15-2/JC.

Reasumując, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją i obsługą Programu i wypłatą środków pieniężnych na rzecz Uczestników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto tut. Organ pragnie dodać, że w związku z tym, iż to pytanie podatkowe określone przez podatnika wyznacza zakres przedmiotowy wniosku, w niniejszej interpretacji indywidualnej odniesiono się ściśle do kwestii w nim zawartej, tj. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu na rzecz Uczestników na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, nie została oceniona kwestia momentu potrącalności przedmiotowych kosztów.

Ustosunkowując się do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.