ILPB3/4510-1-373/15-3/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potrącalności kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 19 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potrącalności kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej. Jest on polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów.

Spółka dążąc do zwiększenia motywacji pracowników do podejmowania działań mających na celu osiągnięcie lepszych wyników finansowych Spółki, ustanowiła program motywacyjny oparty na instrumentach pochodnych (dalej: "Program"). Program oparty jest na pochodnych instrumentach finansowych realizowanych w formie wypłat gotówkowych, które to wypłaty uzależnione są od określonego wskaźnika finansowego Spółki. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne.

Wprowadzenie Programu ma na celu dostosowanie zasad obowiązujących w Spółce do dobrych praktyk rynkowych. Możliwość nabywania instrumentów pochodnych uznawana jest aktualnie za najbardziej skuteczne narzędzie motywujące dla osób zajmujących stanowiska kierownicze, ponieważ skłania ich do podejmowania działań poprawiających kondycję finansową Spółki, a jednocześnie zniechęcają do podejmowania nadmiernego ryzyka.

Uczestnikiem Programu może zostać pracownik Spółki piastujący jedno ze stanowisk objętych Programem (dalej: "Uczestnicy Programu"), który otrzyma zgodę Spółki na uczestnictwo w Programie. Zasady Programu określa "Umowa o przyznanie instrumentu pochodnego" (dalej: "Umowa"), zawierana z każdym z Uczestników Programu w momencie jego przystąpienia do Programu.

Zasady Programu polegają na umożliwieniu Uczestnikom Programu objęcia emitowanych przez Spółkę pochodnych instrumentów finansowych, na podstawie których Uczestnicy Programu uzyskują warunkowe prawo (dalej: "Prawo") do otrzymania od Spółki w przyszłości rozliczenia pieniężnego (dalej: "Rozliczenie Pieniężne") uzależnionego od skorygowanego skonsolidowanego wyniku netto grupy kapitałowej Spółki za konkretny rok finansowy (dalej: "Wskaźnik"). Uczestnicy Programu nie ponoszą dodatkowych opłat na rzecz Spółki w związku z zawarciem Umowy o nabywaniu pochodnych instrumentów finansowych.

W odniesieniu do każdego przyznanego Prawa, wysokość faktycznego Rozliczenia Pieniężnego przysługującego Uczestnikowi Programu za dany rok finansowy uzależniona jest od osiągnięcia przez Spółkę określonej w Umowie wartości Wskaźnika. W przypadku jeżeli określona w Umowie progowa wartość Wskaźnika nie zostanie osiągnięta, wysokość Rozliczenia Pieniężnego wynikającego z przyznanego Prawa wynosi 0.

Faktyczna realizacja konkretnego Prawa przez Uczestnika Programu dokonywana będzie poprzez wypłatę Uczestnikowi Programu kwoty Rozliczenia Pieniężnego. Wypłata Rozliczenia Pieniężnego następować będzie po upływie każdego roku finansowego i osiągnięciu przez Spółkę ustalonego poziomu Wskaźnika uprawniającego do osiągnięcia wypłaty. Kwota wypłaconego Rozliczenia Pieniężnego zostanie ujęta jako koszt w księgach rachunkowych w roku wypłaty Rozliczenia Pieniężnego.

W przypadku rozwiązania Umowy w trakcie roku budżetowego, kwota Rozliczenia Pieniężnego przysługującego Uczestnikowi Programu ulega obniżeniu o 1/12 za każdy (pełen) miesiąc pozostający od dnia rozwiązania Umowy do końca roku budżetowego.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest niezależne od prawa do otrzymania świadczeń wynikających z innych umów zawartych z Uczestnikiem Programu, w szczególności wynikających ze stosunku pracy, w tym premii i nagród przewidzianych regulaminem pracy (umowa stanowi porozumienie odrębne od umowy o pracę z danym pracownikiem).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników Programu będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki potrącalny w momencie wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników Programu będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a koszt ten będzie potrącalny w momencie poniesienia wydatku przez Spółkę, zgodnie z zasadą określoną w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób, tj. w momencie wypłaty Rozliczenia Pieniężnego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższy przepis oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, wszelkich wydatków, pod warunkiem, że (i) nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz (ii) że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przede wszystkim, aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów, nie może być on wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, tj. wśród wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wydatki, które Spółka ponosić będzie w związku z wypłatą Uczestnikom Programu kwot Rozliczenia Pieniężnego nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem spełniają pierwszy warunek zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Drugi warunek wymaga, by dany wydatek poniesiony był w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym, aby wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie musi on wiązać się z konkretnym przychodem, bowiem w przeciwieństwie do konstrukcji normatywnej podatku dochodowego od osób fizycznych, w podatku dochodowym od osób prawnych nie ma katalogu źródeł przychodów. W konsekwencji, warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, ale wystarczające jest w tym względzie podjęcie działań w celu jego potencjalnego osiągnięcia albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Związek wydatków z przychodami może mieć przy tym charakter pośredni.

Zatem, aby zakwalifikować wydatki, które Spółka ponosić będzie w związku z wypłatą Uczestnikom Programu kwot Rozliczenia Pieniężnego do kosztów uzyskania przychodów, wydatki te powinny być ponoszone w celu uzyskania przez Spółkę przychodów podatkowych albo zachowania lub zabezpieczenia jej źródła przychodów. Celem ustanowienia przez Wnioskodawcę "Programu motywacyjnego opartego na instrumentach pochodnych" jest zwiększenie efektywności kluczowych pracowników poprzez zmotywowanie ich do osiągania lepszych wyników i wykonywania swych obowiązków z najwyższą możliwą starannością. Program wpłynie na działania Uczestników Programu, bowiem to, w jaki sposób będą oni wykonywać swoje obowiązki, przekładać się będzie pośrednio na wysokość Rozliczeń Pieniężnych, przysługujących im z tytułu uczestnictwa w Programie. Spółka spodziewa się, iż w konsekwencji wprowadzenia Programu, wzrośnie motywacja Uczestników Programu do podejmowania działań ukierunkowanych na osiągnięcie przez Spółkę lepszych wyników finansowych, zniechęcając jednocześnie do podejmowania nadmiernego ryzyka. W efekcie, poprawie ulegnie efektywność funkcjonowania Spółki, a w konsekwencji zwiększy się wysokości uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Ponadto, wprowadzenie Programu spowoduje mocniejsze związanie Uczestników Programu ze Spółką i zachęci ich do pozostania w Spółce, co sprzyja realizacji celów biznesowych. Przełoży się to na zmniejszenie odpływu wykwalifikowanej kadry do konkurencji i zapobiegnie rozpowszechnianiu know-how wypracowanego przez Spółkę. W efekcie, realizacja programu wpływa na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

W związku z powyższym, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym istnieje związek pomiędzy wydatkami Spółki z tytułu wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników Programu a zwiększeniem przychodów Spółki i zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródeł jej przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników Programu będą stanowić koszt uzyskania przychodów, który nie będzie powiązany z konkretnym przychodem, lecz z ogółem działalności Spółki. Jako koszt o charakterze pośrednim, będzie on rozpoznawany przez Wnioskodawcę w momencie jego poniesienia, tj. w momencie wypłaty Rozliczenia Pieniężnego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników Programu będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a koszt ten będzie potrącalny w momencie wypłaty Rozliczenia Pieniężnego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych z upoważnienia Ministra Finansów, w tym w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 maja 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-159/15/AP), w której organ podatkowy potwierdził, iż: "Wydatki na wypłaty gotówkowe z tytułu realizacji Rozliczenia Pieniężnego dla Osób Uprawnionych stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p.";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-140/15/MO), w której organ podatkowy potwierdził, że: "Wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 października 2014 r. (sygn. IPPB3/423-706/14-2/JBB), w której organ podatkowy potwierdził, iż: "Wydatki ponoszone przez Spółkę (której Wnioskodawca jest wspólnikiem komplementariuszem) w związku z uczestnictwem uprawnionych osób (uczestników) w programie i realizacją przez nich wyemitowanych przez spółkę pochodnych instrumentów finansowych (opcji), będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki. Koszt ten będzie potrącalny w momencie poniesienia wydatku przez Spółkę";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 września 2014 r. (sygn. ILPB3/423-309/14-2/JG), w której organ podatkowy potwierdził, iż: "Wydatki związane z wypłatą środków pieniężnych z tytułu organizacji Programu stanowią (jak również będą stanowić w odniesieniu do przyszłych Umów) koszt uzyskania przychodu dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 września 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-670/14/MO), w której organ podatkowy potwierdził, iż: "wydatki, które będzie ponosić na wypłatę świadczeń pieniężnych dla uczestników programu motywacyjnego będą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ustosunkowując się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.