ILPB3/4510-1-276/15-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/4510-1-276/15-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 27 maja 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi przyzakładowy żłobek dla dzieci swoich pracowników.

Zapewnienie opieki nad dziećmi osób zatrudnionych w Spółce jest istotnym elementem kultury organizacyjnej Spółki i pozwala na jednoczesne zrealizowanie kilku celów polityki kadrowej Spółki.

Prowadzenie żłobka ma na celu przede wszystkim zwiększenie dyspozycyjności pracowników, co z kolei umożliwia Spółce optymalne wykorzystanie zasobów ludzkich.

Rodzic, który powierza dziecko opiekunom w placówce prowadzonej przez Spółkę, każdego dnia oszczędza czas, który musiałby poświęcić na dowożenie i odwożenie dziecka do żłobka zlokalizowanego w miejscu oddalonym od zakładu pracy. W rezultacie pracownik przeznacza więcej czasu na wykonywanie obowiązków służbowych na rzecz Spółki.

Z kolei w perspektywie długookresowej możliwość powierzenia dziecka opiekunom w żłobku prowadzonym przez Spółkę może też skłonić rodzica do podjęcia decyzji o skróceniu urlopu wykorzystywanego po narodzinach dziecka i wcześniejszym powrocie do pracy.

Możliwość objęcia dziecka opieką w żłobku przyzakładowym ma również dla Spółki istotne znaczenie marketingowe, ponieważ - w ocenie Spółki - może zwiększyć jej atrakcyjność jako pracodawcy w oczach potencjalnych kandydatów do pracy.

Organizacja opieki nad dziećmi pracowników jest również ukierunkowana na zawiązywanie i zacieśnianie więzi pomiędzy pracownikami i Spółką. Realizowana przez Spółkę polityka prorodzinna ma na celu poprawę atmosfery pracy, zwiększenie motywacji i wydajności pracowników, co z kolei przekłada się na zwiększenie przychodów Spółki.

Do końca stycznia 2015 r. wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę i związane z prowadzeniem żłobka były refundowane ze środków unijnych. Rodzice dzieci uczęszczających do żłobka nie ponosili żadnych opłat z tytułu pobytu dzieci w tej placówce.

Począwszy od lutego 2015 r. Spółka nie otrzymuje już refundacji ze środków unijnych. Spółka pobiera natomiast od pracowników miesięczne czesne na każde dziecko objęte opieką, ponadto otrzymuje dotację celową z Urzędu Gminy na każde dziecko uczęszczające do żłobka.

Suma opłat wnoszonych przez pracowników oraz dotacji celowych z Urzędu Gminy jest niższa od faktycznych kosztów prowadzenia żłobka. Pozostałe koszty działalności żłobka Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych.

W przyszłości Spółka zamierza prowadzić żłobek dla dzieci pracowników i finansować jego działalność według opisanych powyżej zasad.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty działalności żłobka, które Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych, tzn. nie są one finansowane z opłat wnoszonych przez pracowników oraz z dotacji celowej przyznanej przez Urząd Gminy, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty działalności żłobka, które Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych, tzn. nie są one finansowane z opłat wnoszonych przez pracowników oraz z dotacji celowej przyznanej przez Urząd Gminy, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ww. ustawy.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cyt.: "Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1".

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych oraz stanowiskiem Ministra Finansów prezentowanym w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, aby wydatki mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodów podatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki muszą spełnić łącznie następujące warunki:

* ich poniesienie ma na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* zostały poniesione przez podatnika,

* zostały właściwie udokumentowane,

* mają charakter definitywny.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że ponoszone przez nią ze środków obrotowych wydatki na funkcjonowanie żłobka stanowią koszty uzyskania przychodu.

Analizując charakter opisanych we wniosku wydatków należy stwierdzić, iż stanowią one tzw. koszty pracownicze, które spełniają zarówno przesłankę poniesienia w celu osiągnięcia przychodów, jak i poniesienia w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie Spółki, koszty działalności żłobka, które Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych, stanowią koszty bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami Spółki. Zapewnienie opieki nad dziećmi pracowników przyczynia się do wzrostu dyspozycyjności pracowników. Rodzic, który powierza dziecko opiekunom w przyzakładowym żłobku prowadzonym przez Spółkę, każdego dnia oszczędza czas, który musiałby poświęcić na dowożenie i odwożenie dziecka do placówki zlokalizowanej w miejscu oddalonym od zakładu pracy.

W rezultacie pracownik może przeznaczyć więcej czasu na wykonywanie obowiązków służbowych na rzecz Spółki, co bezpośrednio przekłada się na wysokość przychodów osiąganych przez Spółkę z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, prowadzenie żłobka dla dzieci pracowników może również pośrednio przyczynić się do osiągania przychodów przez Spółkę.

Umożliwienie dzieciom pracowników korzystania ze żłobka przyzakładowego jest wyrazem troski Spółki o rozwój pracownika zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i rodzinnej. Intencją Spółki jest bowiem niwelowanie ewentualnych trudności w godzeniu pracy zawodowej z życiem rodzinnym pracowników.

Spółka podkreśla, że utworzenie i prowadzenie żłobka przyzakładowego ma na celu wzrost motywacji i zaangażowania pracowników w wykonywanie ich służbowych obowiązków oraz wzrost efektywności wykonywanej przez nich pracy. Możliwość korzystania ze żłobka przez dzieci pracowników może być również czynnikiem przyczyniającym się do zwiększenia lojalności pracowników wobec Spółki i postrzegania Spółki jako atrakcyjnego pracodawcy.

Zapewnienie opieki nad dziećmi pracowników w żłobku może przynieść Spółce wymierne korzyści ekonomiczne, takie jak zwiększenie liczby potencjalnych kandydatów do pracy, mniejsze rotacje kadrowe oraz optymalne wykorzystanie zasobów ludzkich.

W perspektywie długookresowej umożliwienie dzieciom pracowników korzystania ze żłobka przyzakładowego przyczynia się do budowania pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami a Spółką. Działania podejmowane przez Spółkę ukazują ją jako pracodawcę wychodzącego naprzeciw potrzebom pracowników, co może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy.

W ocenie Spółki, nie ulega zatem wątpliwości, że prowadzenie żłobka przyzakładowego ma również pośredni związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami.

Spółka pragnie również podkreślić, że art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków przeznaczonych na prowadzenie żłobka przyzakładowego, finansowanych ze środków obrotowych pracodawcy.

Stanowisko Spółki przedstawione w niniejszym wniosku potwierdzają indywidualne interpretacje prawa podatkowego, dotyczące świadczeń pozapłacowych dokonywanych na rzecz pracowników, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji Indywidualnej z 27 września 2011 r. sygn. IPTPB3/423-147/11-6/PM, cyt.: "(...) wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup posiłków dla pracowników do okazjonalnego spożycia, mogą bezpośrednio lub pośrednio przyczynić się do zwiększenia motywacji do pracy i przywiązania pracowników do Spółki oraz do wzrostu wydajności i efektywności pracy w wyniku wzrostu zadowolenia pracowników. Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki na zakup posiłków dla pracowników do okazjonalnego spożycia o charakterze służbowym, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (...) stosownie do powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodów";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 28 września 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-857/10/PC, cyt.: "(...) jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkań mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych".

Wniosek:

Koszty działalności żłobka, które Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych, tzn. nie są one finansowane z opłat wnoszonych przez pracowników oraz z dotacji celowej przyznanej przez Urząd Gminy, spełniają warunki pozwalające na uznanie ich za koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ:

* ponoszenie przedmiotowych kosztów przez Spółkę ma na celu zarówno uzyskanie przychodów, jak i w perspektywie długookresowej zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów Spółki,

* koszty ponoszone w związku z funkcjonowaniem żłobka mają zarówno bezpośredni, jak i pośredni związek z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę,

* koszty te nie zostały zawarte w katalogu wyłączeń z kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a.

"celowość" oznacza: "przydatność do jakichś potrzeb", "świadome zmierzanie do celu", "taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu",

b.

"zabezpieczyć" oznacza: "zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym", "uczynienie bezpiecznym", "zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie", "zapewnienie komuś środków do życia", "zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary", natomiast

c.

"zachować" oznacza: "pozostać w posiadaniu czegoś", "dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności", "uchronić przed zapomnieniem".

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi przyzakładowy żłobek dla dzieci swoich pracowników. Zapewnienie opieki nad dziećmi osób zatrudnionych w Spółce jest istotnym elementem kultury organizacyjnej Spółki i pozwala na jednoczesne zrealizowanie kilku celów polityki kadrowej Spółki.

Do końca stycznia 2015 r. wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę i związane z prowadzeniem żłobka były refundowane ze środków unijnych. Rodzice dzieci uczęszczających do żłobka nie ponosili żadnych opłat z tytułu pobytu dzieci w tej placówce.

Począwszy od lutego 2015 r. Spółka nie otrzymuje już refundacji ze środków unijnych. Spółka pobiera natomiast od pracowników miesięczne czesne na każde dziecko objęte opieką, ponadto otrzymuje dotację celową z Urzędu Gminy na każde dziecko uczęszczające do żłobka. Suma opłat wnoszonych przez pracowników oraz dotacji celowych z Urzędu Gminy jest niższa od faktycznych kosztów prowadzenia żłobka. Pozostałe koszty działalności żłobka Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych.

Również w przyszłości Spółka zamierza prowadzić żłobek dla dzieci pracowników i finansować jego działalność według opisanych powyżej zasad.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że koszty działalności żłobka prowadzonego dla dzieci pracowników, które Spółka pokrywa z własnych środków obrotowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl