ILPB3/4510-1-262/15-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wystąpienia dochodu podatkowego przy równoczesnym wystąpieniu straty bilansowej - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wystąpienia dochodu podatkowego przy równoczesnym wystąpieniu straty bilansowej.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z o.o. w organizacji (w skrócie: Spółką), której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna - "A".

Dochody uzyskiwane przez Spółkę mogą być przeznaczone m.in. na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze. Każdorazowo decyzje o przeznaczeniu dochodów na wskazane wyżej cele podejmowane będą w zgodzie z przepisami prawa handlowego, tj. np. decyzją zarządu Spółki w trakcie roku podatkowego w zakresie ograniczonym k.s.h. lub umową spółki, uchwałą walnego zgromadzenia wspólników.

Zgodnie z umową Spółki:

1. Zgromadzenie Wspólników na podstawie jednomyślnie podjętej uchwały może zdecydować o przeznaczeniu lub wyłączeniu zysku w całości lub w części do podziału na akumulację, inwestycje oraz fundusz przeznaczony na inne cele, w szczególności na cele kultu religijnego;

2. w przypadku przeznaczenia całości lub części zysku do podziału Wspólnik - "A" może przeznaczyć go w całości na cele kultu religijnego na podstawie oświadczenia organów uprawnionych do rozporządzania majątkiem Wspólnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851), w przypadku wystąpienia dochodu podatkowego przy równoczesnym wystąpieniu straty bilansowej.

Ustalony na potrzeby bilansowe wynik finansowy w praktyce bardzo rzadko, wręcz sporadycznie, równa się wynikowi podatkowemu. Wynika to z tego, że przepisy ustaw o podatku dochodowym wielokrotnie inaczej niż ustawa o rachunkowości traktują przychody oraz koszty związane z tymi przychodami. Bardzo często do ksiąg rachunkowych danego okresu sprawozdawczego wprowadza się przychody oraz koszty, które nie stanowią przychodów podatkowych ani kosztów uzyskania przychodów, albo stanowią przychody i koszty podatkowe w innym okresie. Niekiedy powstanie przychód podatkowy, a bilansowo przychodu nie będzie. Dlatego przy ustalaniu wyniku podatkowego na podstawie ksiąg rachunkowych dokonuje się szeregu korekt po stronie przychodów, a także kosztów. Może się zdarzyć, że podmiot gospodarczy poniesie stratę bilansową, a podatkowo osiągnie dochód. Zwrócić przy tym należy uwagę na fakt, iż strata bilansowa odzwierciedla rzeczywisty wynik finansowy podmiotu, gdy tymczasem dochód podatkowy w aspekcie ekonomicznym nie przekłada się na rzeczywisty wynik finansowy. Zatem Spółka, pomimo że osiągnie dochód podatkowy przy równoczesnej stracie bilansowej, nie będzie posiadała realnych zasobów finansowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wystąpienia dochodu podatkowego przy równoczesnym wystąpieniu straty bilansowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku osiągnięcia przez Spółkę straty bilansowej i jednoczesnym wystąpieniu dochodu podatkowego będzie miała prawo do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile dochód ten przeznaczony zostanie na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ww. ustawy, czyli wydatki będą związane z realizacją wskazanych wyżej celów.

Zgodnie z art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód stanowi nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Zasady ustalania wyniku finansowego dla celów bilansowych określa ustawa o rachunkowości. Zasady te różnią się od siebie. Oczywistym jest, że może powstać np. dochód do opodatkowania i jednocześnie strata bilansowa.

Przyczyną takiego stanu może być między innymi fakt, iż w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych niektórych wydatków poniesionych przez podatników nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Ujęte w księgach rachunkowych wydatki nie uznane w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym za koszty uzyskania przychodów wpływają na zwiększenie dochodu podatkowego. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody Spółki, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, w części przeznaczonej na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli jednak wydatki wiążą się bezpośrednio z realizacją celów określonych w przepisach, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ww. ustawy.

W świetle wymienionych przepisów Spółka, ponosząc różne wydatki, będzie rozpatrywać, czy łączą się one z przychodem i stanowią koszty uzyskania przychodów, a następnie w przypadku wydatków, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów, a więc wpływających na zwiększenie dochodu - czy równowartość może być wolna od podatku, bowiem wydatki wiążą się celami wymienionymi w ustawie. Zatem stwierdzić należy, że jeżeli wydatki wiążą się bezpośrednio z realizacją celów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to stanowią przesłankę zwolnienia z podatku dochodowego, tym samym równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b cyt. ustawy.

Jeżeli wydatki nie wiążą się z celami objętymi zwolnieniem (art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), to dochód stanowiący ich równowartość podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tej części dochodu nie można przeznaczyć na realizację celów statutowych, bowiem została ona już wydatkowana w ciągu roku na inne cele.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.