ILPB3/4510-1-238/15-4/AO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/4510-1-238/15-4/AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 14 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości wykazania w zeznaniu CIT-8 braku dochodu do opodatkowania po uwzględnieniu skorygowanych w trakcie roku przychodów i kosztów danego roku (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 6 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* prawidłowości wykazania w zeznaniu CIT-8 braku dochodu do opodatkowania po uwzględnieniu skorygowanych w trakcie roku przychodów i kosztów danego roku (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* opodatkowania dochodu uzyskanego z lokalu użytkowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wspólnotę Mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości - budynku mieszkalnego (5 lokali mieszkalnych, 1 lokal użytkowy oraz części wspólne).

Wspólnota nie uzyskuje żadnych pożytków z zewnątrz, w związku z czym jedyne przychody dla Wspólnoty stanowią zaliczki wnoszone przez właścicieli na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Jako koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są wydatki poniesione przez Wspólnotę ze zgromadzonych środków zgodnie z ich przeznaczeniem na uregulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną.

W myśl postanowień art. 29 ust. 1a ustawy o własności lokali, okresem rozliczeniowym Wspólnoty Mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.

Przed zakończeniem roku (dokładnie w dniu 31 grudnia danego roku) Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje wstępnego wyliczenia różnicy pomiędzy przychodami i kosztami, związanymi z zarządem nieruchomością wspólną w danym roku. W przypadku nadwyżki przychodów nad kosztami dokonuje korekty przychodów - zmniejszenia, a w przypadku nadwyżki kosztów nad przychodami korekty przychodów - zwiększenia, za okres, w którym przychody były wykazane w ewidencji księgowej poprzez rozliczenie nadwyżki / niedoboru na właścicieli, zgodnie z posiadanymi przez nich udziałami w nieruchomości. Po dokonaniu wstępnego rozliczenia na kontach właścicieli mogą powstać nadpłaty / niedopłaty, które są ewidencjonowane jako zobowiązania / należności i wykazywane w rozliczeniach indywidualnych.

Po zakończeniu roku do 31 marca roku następnego Wspólnota przedstawia sprawozdanie finansowe, w którym wykazuje dochód lub stratę, wynikającą z faktycznego rozliczenia przychodów i kosztów zarządu nieruchomością wspólną za rok ubiegły. W większości przypadków po uwzględnieniu skorygowanych przychodów i kosztów dochód na zamknięciu roku wynosi: 0,00 zł. W pozostałych przypadkach występowała nadwyżka kosztów nad przychodami, czyli strata, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, Wspólnota nie odprowadzała dotychczas podatku dochodowego, o którym mowa w ww. ustawie, ponieważ nie osiągała dochodu.

W przypadku, gdyby wystąpiła sytuacja, w której Wspólnota po zamknięciu roku miałaby wykazaną nadwyżkę przychodów nad kosztami byłaby zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego od dochodów, które nie podlegałyby zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 i art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W piśmie, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 11 sierpnia 2015 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wspólnota wskazała co następuje.

Sformułowanie zawarte w opisie sprawy: "W przypadku nadwyżki przychodów nad kosztami (...)" opisuje następujący tok myślowy:

"Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany. Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Dochody stanowiące nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną nad kosztami, pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu właścicielom lokali, powinny pomniejszać dochód do opodatkowania, jak również dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Postanowienia tej ustawy nie określają definicji przychodów. Zawierają one jedynie wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy, przy czym wykaz tych zdarzeń ma charakter otwarty.

Stosownie do zapisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczki na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości wpłacane przez właścicieli lokali, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania, tj. w dniu, w którym środki te wpłynęły na rachunek bankowy Wspólnoty. Na koniec danego roku kalendarzowego sprawdzane jest, czy z wpłacanych do Wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania powstanie prawdopodobnie nadpłata czy niedopłata. W przypadku prawdopodobieństwa powstania nadpłaty lub niedopłaty są one rozliczane na współwłaścicieli, zgodnie z posiadanymi przez nich udziałami.

W związku z powyższym, powstała wątpliwość, w którym roku powinna nastąpić korekta przychodów zarówno zwolnionych z opodatkowania jak i podlegających opodatkowaniu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, czyli takie przychody, które w danym momencie są niewątpliwe i bezwarunkowe.

Uzyskanie przychodu z tytułu wpłat zaliczek przez właścicieli lokali ma miejsce - jak już wcześniej wskazano - w momencie postawienia ich do dyspozycji Wspólnoty, tj. w dniu, w którym przychód faktycznie wpłynął na rachunek bankowy. Późniejszy ewentualny zwrot nadpłat, tj. np. w następnym roku podatkowym, nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Podobna zasada zawarta jest również w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), gdzie zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami, dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w odniesieniu do przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, zwrot nadpłat powstałych z rozliczenia rocznego wpłacanych zaliczek - uprzednio zaliczonych do przychodów - powinien skutkować zmniejszeniem tych przychodów za okres, w którym były wykazane w ewidencji księgowej w związku z ich otrzymaniem. Następnie na podstawie zatwierdzonego sprawozdania finansowego należy do 31 marca roku następnego sporządzić zeznanie o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) CIT-8, uwzględniając przychody zarówno zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i podlegające opodatkowaniu skorygowane, tj. pomniejszone o nadpłaty zwrócone właścicielom lokali mieszkalnych i użytkowych w roku uzyskania przychodu, niezależnie od daty zwrotu oraz faktycznie poniesione koszty. Dopiero od tak wyliczonego dochodu można było odprowadzić ewentualny podatek w przypadku jego wystąpienia.

Dotychczas Wspólnota sporządzając sprawozdanie finansowe oraz zeznanie CIT-8 według powyższych założeń wykazywała dochód "zerowy" (kwota przychodów była równa kwocie poniesionych kosztów) lub poniesioną stratę (nadwyżka kosztów nad przychodami), w związku z czym nie odprowadzała podatku dochodowego, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, dotyczącego wykazanego dochodu lub straty, jednoznacznie jest mowa o sprawozdaniu finansowym. Jest ono "przedstawiane" do akceptacji członkom Wspólnoty Mieszkaniowej. Dopiero na jego podstawie sporządzana jest deklaracja CIT-8.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1) będące przedmiotem niniejszej interpretacji.

Czy Wspólnota postąpiła prawidłowo wykazując brak dochodu (dochód równy 0,00 zł lub wykazana strata - nadwyżka kosztów nad przychodami) po zamknięciu roku, biorąc do uwzględnienia skorygowane w trakcie roku przychody i koszty danego roku (przychody po korekcie w każdym roku były równe kosztom lub od nich niższe).

Zdaniem Wnioskodawcy, w sprawie zaistniałego stanu faktycznego Wspólnota uważa że postąpiła prawidłowo. Korekta naliczonych uprzednio w danym roku zaliczek na koszty utrzymania nieruchomości wspólnej, dokonana jeszcze w trakcie roku rozliczeniowego, skutkować powinna zmniejszeniem / zwiększeniem przychodów za okres, w którym były one wykazane w ewidencji księgowej. Zatem, skoro po zamknięciu roku i uwzględnieniu przychodów, kosztów i dokonanych w trakcie roku korekt Wspólnota Mieszkaniowa nie osiągała dochodu lub ponosiła stratę to nie była zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

W piśmie, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 11 sierpnia 2015 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wspólnota wskazała, że w sprawie zaistniałego stanu faktycznego uważa, że postąpiła prawidłowo, ponieważ w sporządzonym zeznaniu o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotychczas zawsze występowała nadwyżka kosztów nad przychodami lub ich zrównanie (kwota poniesionych kosztów i osiągniętych przychodów była taka sama, w związku z czym dochód wyniósł 0,00 zł). Zatem dotychczas, w ocenie Wnioskodawcy, Wspólnota nie była zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).

Powyższa ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Wspólnota nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu (art. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1.

wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2.

opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3.

ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4.

wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5.

wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat.

W myśl postanowień art. 29 ust. 1a ustawy o własności lokali, okresem rozliczeniowym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.

Oznacza to, że środki pieniężne uzyskane przez wspólnotę w danym roku, tytułem zaliczek na poczet wskazanych kosztów zarządu, które nie zostały w danym roku wykorzystane stanowią własność właściciela.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegają więc regułom podatkowym wynikającym z tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają do Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, co do zasady stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast z treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zatem, dochodem Wspólnoty, zgodnie z art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która - w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. r

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W przedstawionym opisie sprawy Wspólnota wskazała, że jej jedynymi przychodami są zaliczki wnoszone przez właścicieli na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Jako koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są wydatki poniesione przez Wspólnotę ze zgromadzonych środków zgodnie z ich przeznaczeniem na uregulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Przed zakończeniem roku Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje wstępnego wyliczenia różnicy pomiędzy przychodami i kosztami, związanymi z zarządem nieruchomością wspólną w danym roku. W przypadku nadwyżki przychodów nad kosztami dokonuje korekty przychodów - zmniejszenia, a w przypadku nadwyżki kosztów nad przychodami korekty przychodów - zwiększenia, za okres, w którym przychody były wykazane w ewidencji księgowej poprzez rozliczenie nadwyżki / niedoboru na właścicieli. Wspólnota wskazała ponadto, że zwrot nadpłat powstałych z rozliczenia rocznego wpłacanych zaliczek - uprzednio zaliczonych do przychodów - powinien skutkować zmniejszeniem tych przychodów za okres, w którym były wykazane w ewidencji księgowej w związku z ich otrzymaniem. Następnie należy do 31 marca roku następnego sporządzić zeznanie o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) CIT-8, uwzględniając przychody zarówno zwolnione z opodatkowania, jak i podlegające opodatkowaniu skorygowane, tj. pomniejszone o nadpłaty zwrócone właścicielom lokali mieszkalnych i użytkowych w roku uzyskania przychodu, niezależnie od daty zwrotu oraz faktycznie poniesione koszty. Dotychczas Wspólnota sporządzając sprawozdanie finansowe oraz zeznanie CIT-8 według powyższych założeń wykazywała dochód "zerowy" (kwota przychodów była równa kwocie poniesionych kosztów) lub poniesioną stratę (nadwyżka kosztów nad przychodami), w związku z czym nie odprowadzała podatku dochodowego.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, czyli takie przychody, które w danym momencie są niewątpliwe i bezwarunkowe. Uzyskanie przychodu z tytułu wpłat zaliczek przez właścicieli lokali ma miejsce - jak już wcześniej wskazano - w momencie postawienia ich do dyspozycji Wspólnoty Mieszkaniowej, tj. w dniu, w którym przychód faktycznie wpłynął np. na jej rachunek bankowy. Późniejszy zwrot nadpłat, tj. np. w następnym roku podatkowym, nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w odniesieniu do przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, zwrot nadpłat powstałych z rozliczenia rocznego wpłacanych zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną - uprzednio zaliczonych do przychodów Wspólnoty - powinien skutkować zmniejszeniem tych przychodów za okres, w którym były wykazane w ewidencji księgowej w związku z ich otrzymaniem. Zarówno przychody zwolnione z opodatkowania jak i podlegające opodatkowaniu powinny być skorygowane, tj. pomniejszone o nadpłaty zwrócone właścicielom lokali mieszkalnych i użytkowych w roku uzyskania przychodu, niezależnie od daty zwrotu.

Za prawidłowe zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że korekta naliczonych uprzednio w danym roku zaliczek na koszty utrzymania nieruchomości wspólnej, dokonana jeszcze w trakcie roku rozliczeniowego, skutkować powinna zmniejszeniem / zwiększeniem przychodów za okres, w którym były one wykazane w ewidencji księgowej. Zatem, skoro po zamknięciu roku i uwzględnieniu przychodów, kosztów i dokonanych w trakcie roku korekt Wspólnota Mieszkaniowa nie osiągała dochodu lub ponosiła stratę to nie była zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle powyższego należy więc stwierdzić, że Wspólnota postąpiła prawidłowo wykazując po zamknięciu roku brak dochodu, biorąc do uwzględnienia przychody i koszty danego rok skorygowane, tj. pomniejszone o nadpłaty zwrócone właścicielom lokali mieszkalnych i użytkowych w roku uzyskania przychodu (przychody po korekcie w każdym roku były równe kosztom lub od nich niższe).

Ponadto, nadmienia się, że wniosek Wspólnoty Mieszkaniowej dotyczący pytania zadanego w związku z opisem zdarzenia przyszłego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 26 sierpnia 2015 r. nr ILPB3/4510-1-238/15-5/AO.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl