ILPB3/423-955/09-4/MC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup herbaty, kawy, napoi bezalkoholowych oraz słodyczy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu artykułów spożywczych serwowanych na posiedzeniach Zarządu, naradach kierownictwa Spółki, zebraniach pracowniczych oraz spotkaniach z osobami niebędącymi organami Spółki (np. kontrahentami) - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu artykułów spożywczych serwowanych na posiedzeniach Zarządu, naradach kierownictwa Spółki, zebraniach pracowniczych oraz spotkaniach z osobami niebędącymi organami Spółki (np. kontrahentami).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny Nr 1.

Spółka organizuje około 4 razy w roku konferencję dla swoich klientów. Każda konferencja poświęcana jest tematyce informatycznej, a jej program merytoryczny przesyłany jest do klientów z miesięcznym wyprzedzeniem. Po zebraniu odpowiedniej ilości uczestników organizowana jest konferencja, najczęściej poza siedzibą firmy i trwająca dwa dni. Spółka, jako ceniony partner wielu znanych dostawców rozwiązań informatycznych, przedstawia klientom prawdopodobne kierunki rozwoju w branży informatycznej, co pozwala na utrzymanie i umacnianie relacji biznesowych z dotychczasowymi klientami i tym samym zabezpieczeniu źródła przychodów.

W takim przypadku, Spółka ponosi koszty organizacji konferencji, w tym również koszty posiłków (śniadania, lunchu, kolacji) oraz napojów, w tym również alkoholowych.

Spółka podkreśla, że spotkania konferencje nie mają charakteru wytwornej, czy okazałej imprezy, a także, że celem Spółki nie jest chęć okazania przepychu.

Wydatki dotyczące organizacji konferencji dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

Stan faktyczny Nr 2.

Osoby pełniące rolę handlowców oraz Zarząd Spółki w ramach działań handlowych spotykają się z dotychczasowymi klientami lub potencjalnymi kontrahentami w restauracjach, aby omówić warunki sprzedaży, negocjować zapisy zawieranych umów, a także przedstawiać aktualną ofertę handlową. Spotkania te są zwyczajowymi spotkaniami biznesowymi bez znamion wytworności lub okazałości. W takim przypadku zamawiane są posiłki z menu danej restauracji, a koszt posiłku pokrywa strona zapraszająca. Jeżeli jest nią Spółka, to koszt ten dokumentowany jest fakturą VAT wystawianą na Spółkę.

Stan faktyczny Nr 3.

Spółka dokonuje zakupów herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy z przeznaczeniem serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami niebędącymi organami Spółki np. kontrahentami. Finansowanie zakupów odbywa się z bieżących środków i dokumentowane jest fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie trzecie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego Nr 3.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami, i tak:

Zdaniem Wnioskodawcy, może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki zarówno związane z zakupem posiłków i napojów, w tym alkoholowych przy organizacji konferencji, jak i wydatki związane z zakupem posiłków i napojów, w tym czasami alkoholowych przy spotkaniach handlowych, a także wydatki z tytułu zakupu herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy w celach serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami niebędącymi organami Spółki np. kontrahentami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również żadna inna ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia reprezentacji, a zgodnie z definicją słownikową przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną". (Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza; Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Spółka uważa, że ponoszone przez Nią wydatki nie mają charakteru reprezentacji.

Zaproszenie klientów na konferencje IT i zapewnienie im całodniowego wyżywienia nie jest związane z żadną chęcią zaimponowania klientom okazałością, czy wystawnością. W panelach dyskusyjnych klienci mogą podzielić się swoimi problemami w IT, zadawać pytania i korzystać z rad ekspertów Spółki. Wzrastająca ilość uczestników świadczy o tym, że przyjęta przez Spółkę formuła konferencyjna jest akceptowana przez klientów. Pozwala również stwierdzić, że działanie to przekłada się na zabezpieczenie źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zaproszenie klienta lub potencjalnego kontrahenta do restauracji w celach handlowych, również zdaniem Spółki, nie nosi znamion okazałości, czy wystawności, a poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tej kwestii, Spółka kieruje się interpretacją o sygnaturze: IPPB5/4240-24/09-2/AM z dnia 27 sierpnia 2009 r. zamieszczoną na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Zdaniem Spółki, wydatki z tytułu zakupu herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych z przeznaczeniem serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami niebędącymi organami Spółki np. kontrahentami, również można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Taką interpretację potwierdza interpretacja indywidualna o sygnaturze: IBPB3/423-405/08/PC z dnia 13 sierpnia 2008 r. zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tego pojęcia.

Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupów herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy z przeznaczeniem serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, naradach kierownictwa Spółki, zebraniach pracowniczych oraz spotkaniach z osobami niebędącymi organami Spółki np. kontrahentami.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki z tytułu zakupu drobnego poczęstunku typu herbata, kawa, napoje bezalkoholowe oraz słodycze, serwowanych podczas posiedzeń Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych, nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, mogą zatem stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobnie wydatki na zakup ww. artykułów spożywczych dla osób niebędących organami Spółki np. kontrahentów przeznaczonych na poczęstunek na spotkaniach, jeśli są na zwyczajowo przyjętym poziomie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Z racji swojego przeznaczenia i charakteru, opisane wyżej wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w powołanych wyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 oraz 38a ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę orzeczenia organu podatkowego stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie konkretnego podatnika i w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.