ILPB3/423-946/10-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE) w oparciu o uzyskane dwa zezwolenia:

W obu zezwoleniach warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE jest poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz zatrudnienie nowych pracowników. W oparciu o Zezwolenie nr 49 Spółka wybudowała w 2006 r. zakład produkcyjny na terenie SSE. Wydatki poniesione na ten cel zakwalifikowała jako wydatki inwestycyjne.

Z uwagi na rozwój przedsiębiorstwa, w celu rozbudowy zakładu i budowy nowych linii produkcyjnych, Spółka wystąpiła w 2010 r. o nowe zezwolenie strefowe. W obu Zezwoleniach podobnie został określony przedmiotowy zakres zwolnienia. Szczegółowo zdefiniowany zakres Zezwolenia nr 84 jest tożsamy z zakresem Zezwolenia nr 49. Inwestycja realizowana w ramach Zezwolenia nr 84 jest ściśle związana z inwestycją objętą Zezwoleniem nr 49. Polega na dobudowie fundamentów oraz hali produkcyjnej, zakupie maszyn, które funkcjonalnie zostaną powiązane z zakupionymi uprzednio liniami produkcyjnymi. Inwestycja ta nie ma zatem charakteru odrębnego przedsięwzięcia. Jest to rozbudowa istniejącej hali produkcyjnej. Obie inwestycje są zlokalizowane na terenie jednej, tej samej strefy ekonomicznej, natomiast realizowane są na podstawie dwóch odrębnych zezwoleń. Spółka prowadzi odrębną ewidencję kosztów kwalifikowanych dla Zezwolenia nr 49 i dla Zezwolenia nr 84.

Rodzaj wyrobów produkowanych na dobudowanej hali produkcyjnej będzie taki sam, jak na obecnej hali produkcyjnej. W wyniku rozbudowania hali produkcyjnej, nie nastąpi zmiana charakteru oraz przedmiotu produkcji. Spółka nadal będzie wytwarzać produkty objęte zakresem Zezwolenia nr 49.

Produkcja wyrobów będzie się odbywać z użyciem maszyn i urządzeń zakupionych lub wytworzonych w ramach obu zezwoleń. Hala produkcyjna dobudowana w ramach Zezwolenia nr 84 będzie stanowić rozbudowę dotychczasowej hali produkcyjnej. Będzie podłączona do istniejącej stacji transformatorowej i sieci gazowej oraz wodno - kanalizacyjnej. Ponadto, technologia produkcji tego samego wyrobu będzie wymagała częściowego jego wytwarzania na maszynach i urządzeniach nabytych w ramach Zezwolenia nr 49, jak i Zezwolenia nr 84.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Spółka stoi na stanowisku, że prowadzenie działalności na terenie SSE w oparciu o dwa zezwolenia strefowe, nie nakłada na Nią obowiązku wydzielenia i przyporządkowania dochodu korzystającego ze zwolnienia odrębnie pod Zezwolenie nr 49 i Zezwolenie nr 84.

W ocenie Spółki, brak jest podstawy prawnej, która nakładałaby na podatnika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji celem ustalania dochodu zwolnionego spod opodatkowania, przypadającego na każde z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie strefy w ramach zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1993 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Również regulacje § 4 ust. 5 i 6 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych nie nakładają na przedsiębiorcę obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu odpowiednio do każdego zezwolenia.

W ocenie Spółki, powołane przepisy nakazują, w przypadku prowadzenia działalności, na podstawie zezwolenia, na terenie strefy i poza nią, wyodrębnienie organizacyjne i prowadzenie ewidencji rachunkowej mającej na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego. Natomiast w ramach dochodu osiągniętego na podstawie dwóch zezwoleń nie ma zatem obowiązku wyodrębnienia przychodów i kosztów przypadających na każde z zezwoleń odrębnie. Również w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (p.d.o.p.) brak jest przepisów, które nakładałyby obowiązek wyodrębnienia dochodów w ramach każdego zezwolenia.

Artykuł 7 ust. 1 i 2 stanowi, że przedmiot opodatkowania stanowi przychód. Podstawą opodatkowania jest dochód, czyli nadwyżka przychodu nad kosztami jego uzyskania. Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł położonych na terytorium RP lub za granicą, jeśli dochody z tych źródeł są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu zwolnionego spod opodatkowania. Czyli w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, Spółka zobowiązana jest jedynie na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej do wyodrębnienia odpowiednio przychodów oraz kosztów działalności strefowej. Nie ma natomiast potrzeby ustalania tych wartości odpowiednio na każde zezwolenie.

Również art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujący zasady prowadzenia ewidencji księgowej dla celów podatkowych nie nakazuje odrębnej ewidencji przychodów i kosztów odpowiednio do każdego z zezwoleń. Dlatego na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymóg ten jest zatem bezprzedmiotowy.

Reasumując, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy, czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. Brak jest natomiast wymogu dodatkowego podziału dochodów działalności prowadzonej na terenie strefy dla inwestycji strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że zakres zwolnienia określony w Zezwoleniu nr 49 jest tożsamy z zakresem zwolnienia w Zezwoleniu nr 84, niemożliwe będzie przypisanie przychodów oraz kosztów do odpowiedniego zezwolenia. Nie będą istnieć obiektywne przesłanki, które pozwoliłyby przypisać dochód odpowiednio do jednego zezwolenia.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Jeśli wystarczające jest ustalenie dochodu zwolnionego z opodatkowania łącznie dla obu zezwoleń, to Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej najpierw na dzień wydania Zezwolenia nr 49, tj. na 18 lipca 2005 r., a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia nr 49 limitu pomocy, na dzień wydania drugiego zezwolenia - Zezwolenia nr 84, tj. na 06 październik 2010 r.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy dyskontuje się na dzień uzyskania zezwolenia. Dyskonto służy zapewnieniu porównywalności kwot poniesionych wydatków oraz otrzymanej pomocy na przestrzeni kilku lat. Zadaniem dyskonta pomocy publicznej jest zwaloryzowanie wydatków i pomocy publicznej, poprzez uwzględnienie zmian wartości pieniądza w czasie.

Suma pomocy publicznej otrzymanej na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy w ramach Zezwolenia nr 49 nie może przekroczyć ilorazu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy dla danego regionu i kosztów kwalifikowanych, zdyskontowanych na dzień uzyskania zezwolenia, tj. 18 lipca 2005 r., a w ramach Zezwolenia nr 84 nie może przekroczyć wysokości ilorazu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy dla danego regionu i kosztów kwalifikowanych - zdyskontowanych na dzień uzyskania tego zezwolenia, tj. na 6 października 2010 r. Adekwatnie więc cała uzyskana pomoc publiczna (w formie zwolnienia z podatku dochodowego) będzie dyskontowana najpierw na dzień 18 lipca 2005 r. (data wydania Zezwolenia nr 49), a po wyczerpaniu jej limitu, na dzień 6 października 2010 r. (data wydania Zezwolenia nr 84).

W związku z powyższym, do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach Zezwolenia nr 49, całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka dyskontuje wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 49. Jako pomoc publiczną odpowiednio uznaje niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 49 przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania Zezwolenia nr 49 (maksymalną intensywność pomocy publicznej dla Zezwolenia nr 49), Spółka rozpocznie rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia nr 84. Spółka będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego, do dnia, kiedy suma udzielonej pomocy publicznej dyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 84, przekroczy koszty kwalifikowane drugiej inwestycji (maksymalną intensywność pomocy dla Zezwolenia nr 84).

Jeśli Spółka nie ma obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu strefowego do każdego zezwolenia strefowego, postępuje prawidłowo dyskontując całą otrzymaną pomoc w postaci zwolnienia z podatku, najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia nr 49, a po wykorzystaniu przysługującego limitu w ramach Zezwolenia nr 49, na dzień uzyskania zezwolenia nr 84.

Z uwagi na fakt, że Spółka korzysta z pomocy publicznej w oparciu o dwa zezwolenia oraz przy założeniu, że nie ma obowiązku wydzielenia dochodu strefowego na każde z zezwoleń odrębnie, podatek z tytułu działalności strefowej zacznie uiszczać dopiero po wykorzystaniu pomocy przyznanej w ramach Zezwolenia nr 49 oraz Zezwolenia nr 84. Wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia nr 84 przekroczy iloraz wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikowanych drugiej inwestycji zdyskontowanych na dzień uzyskania Zezwolenia nr 84, Spółka zobowiązana będzie opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie SSE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dot. podatku dochodowego od osób prawnych wydana została interpretacja indywidualna w dniu 2 marca 2011 r., nr ILPB3/423-946/10-3/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.