ILPB3/423-944/10-2/EK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wartości wierzytelności należnych od spółki matki, umorzonych na podstawie układu oraz zarachowanych uprzednio do przychodów należnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu 2 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej "A" (dalej: Grupa). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawierała szereg transakcji z "B" (dalej: Spółka matka) będącą jedynym udziałowcem Spółki.

Przedmiotowe transakcje obejmowały w szczególności dostawy towarów (produkowanych przez Spółkę komponentów dla przemysłu motoryzacyjnego) oraz usługi związane z tymi towarami (poprawki, naprawa usterek, itp.). Należności z tytułu transakcji zawieranych ze Spółką matką, Spółka zaliczała do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec Spółki matki, na podstawie złożonego wniosku o ogłoszenie upadłości do Sądu Rejonowego w (...) (Niemcy), toczyło się postępowanie upadłościowe na podstawie przepisów niemieckiego prawa upadłościowego. Postępowanie upadłościowe wobec Spółki matki zostało zakończone w dniu 31 grudnia 2009 r. układem zatwierdzonym przez Sąd Rejonowy w (...) oraz wierzycieli Spółki matki, w tym Spółkę. Układ obejmował m.in. umorzenie ok. 97% wierzytelności, jakie Spółka posiadała wobec Spółki matki. W szczególności umorzone przez Spółkę wierzytelności obejmowały należności z tytułu dostawy towarów oraz usług związanych z tymi towarami, o których wspomniano powyżej.

W momencie zatwierdzenia układu przewidującego umorzenie wierzytelności w ramach postępowania przed Sądem Rejonowym w (...), objęta układem wierzytelność Spółki matki wobec Spółki nie była przedawniona w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej: k.c.).

Spółka zaliczyła wartość umorzonych wierzytelności przysługujących Jej od Spółki matki do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość umorzonych na podstawie układu wierzytelności przysługujących Jej od Spółki matki, która uprzednio została zaliczona przez Spółkę do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo zaliczył On wartość umorzonych, na podstawie układu, wierzytelności przysługujących Mu od Spółki matki do kosztów uzyskania przychodów, która uprzednio została zaliczona przez Spółkę do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

Mając na uwadze, iż należności Spółki matki wobec Spółki powstały w toku prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, w związku z czym ich związek z osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zasadniczo nie powinien budzić jakichkolwiek wątpliwości, w opinii Spółki, z przedstawionych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości umorzonej wierzytelności niezbędne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wierzytelność została uprzednio zaliczona do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* wierzytelność została prawnie skutecznie umorzona,

* wierzytelność nie była przedawniona w chwili jej umorzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jak wskazano powyżej w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, kwoty należne z tytułu transakcji zawieranych ze Spółką matką, Spółka zaliczała do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, iż w odniesieniu do przedmiotowych należności nie zachodziła żadna z przesłanek wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającego katalog przychodów neutralnych podatkowo, a więc niestanowiących przychodu z mocy ustawy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, umorzone wierzytelności Spółki spełniają pierwszą z wymienionych powyżej przesłanek umożliwiających zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zostały uprzednio zaliczone do przychodów należnych, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, wierzytelności Spółki zostały umorzone na mocy układu zaproponowanego przez Spółkę matkę (występującą w charakterze dłużnika) w ramach postępowania upadłościowego. Układ ten został zatwierdzony zarówno przez wierzycieli Spółki matki (w tym Spółkę), jak i przez Sąd Rejonowy w (...), przed którym toczyło się przedmiotowe postępowanie upadłościowe.

W opinii Spółki, przedstawiona powyżej procedura umorzenia wierzytelności Spółki została przeprowadzona zgodnie z przepisami prawa upadłościowego, na podstawie których toczyło się postępowanie upadłościowe Spółki matki (co potwierdzone zostało decyzją Sądu Rejonowego w (...) zatwierdzającą układ), a w konsekwencji należy uznać, iż spełniona została druga z wymienionych powyżej przesłanek umożliwiających zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wierzytelność Spółki została prawnie skutecznie umorzona.

Spółka pragnie jednocześnie wskazać, iż przedmiotowa wierzytelność w momencie dokonania jej umorzenia na podstawie układu nie była przedawniona w rozumieniu przepisów k.c.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze znajdujące zastosowanie w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również uwzględniając przedstawione okoliczności stanu faktycznego, należy uznać umorzone wierzytelności przysługujące Spółce od Spółki matki za spełniające komplet przesłanek pozwalających na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym, Spółka prawidłowo zaliczyła wartość umorzonych, na podstawie układu, wierzytelności przysługujących Jej od Spółki matki do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie nadmienić należy, że do kosztów uzyskania przychodów kwalifikuje się tylko wartość netto umorzonych wierzytelności, gdyż kosztem uzyskania przychodów nie jest podatek od towarów i usług (art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Należny podatek VAT zawarty w kwocie wierzytelności nie podlega bowiem zaliczeniu do przychodów należnych (art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.