ILPB3/423-91/07-4/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-91/07-4/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wydatków z tyt. zawartej umowy leasingowej do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 października 2007 r. (data stempla pocztowego), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wydatków z tyt. zawartej umowy leasingowej do kosztów uzyskania przychodów.

Z aktualnych dokumentów rejestracyjnych wynika, iż do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki wymagane jest współdziałanie więcej niż jednego członka zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem lub pełnomocnikiem, w związku z czym pismem z dnia 10 października 2007 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia ww. braku w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 października 2007 r., a w dniu 18 października 2007 r. (data stempla pocztowego) wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 25 czerwca 2007 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego na leasing samochodu osobowego. Umowa leasingu, która zawarta została na okres 36 miesięcy, spełnia warunki wymienione w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu użytkowania środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego. Wniesienie opłat wstępnych należy uznać za warunek niezbędny do uzyskania możliwości korzystania z rzeczy. Wydatki te związane są z zamiarem osiągnięcia przychodu podlegającego opodatkowaniu. Poniesione opłaty inicjalne nie mają jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich poniesienie warunkuje ich uzyskanie. Spółka prowadzi działalność gospodarczą związaną z reklamą, wykonywaniem specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, polegających głównie na produkcji i umieszczaniu reklam. Koszty leasingu operacyjnego są księgowane w zespole kont "5" na koncie 501 "Reklama" i 525 "Reklama (magazyn)", a w zespole kont "4" na kontach leasing i VAT niepodlegający odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty wstępne (czynsz inicjalny i opłata manipulacyjna powiększone o niepodlegający odliczeniu podatek VAT wykazany na fakturze VAT) płatne przy zawarciu umowy leasingu należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w momencie ich poniesienia, czy też należy je uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów proporcjonalnie do rzeczywistego trwania umowy (tj. w latach 2007, 2008, 2009, 2010).

Zdaniem Wnioskodawcy czynsz inicjalny, opłatę manipulacyjną oraz kwotę nieodliczonego podatku VAT, wykazaną na fakturze leasingodawcy, należy zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tj. w czerwcu 2007 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W ocenie Spółki zawarta umowa leasingu dotycząca samochodu osobowego spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie zatem do art. 17b ust. 1 ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie od 1 stycznia 2007 r. art. 15 ust. 1 otrzymał następujące brzmienie: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nowelizacja wprowadziła również podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że opłaty wstępne, tj. czynsz inicjalny oraz opłata manipulacyjna zakwalifikowane zostały do kosztów uzyskania przychodów w kwocie powiększonej o niepodlegający odliczeniu podatek VAT wykazany na fakturze.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Podkreślić należy, iż suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Stosownie zatem do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Mając na uwadze treść ww. przepisów oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że opłaty wstępne poniesione z tyt. zawartej umowy leasingu są kosztem pośrednim. Czynszu inicjalnego oraz opłaty manipulacyjnej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, jednakże ich uiszczenie warunkuje uzyskanie przychodu. Opłaty wstępne, mimo iż ponoszone są jednorazowo, dotyczą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony. Przedmiotowa umowa leasingowa zawarta została na okres 3 lat, a zatem dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy.

W świetle powyższych przepisów, Spółka postąpiła nieprawidłowo, zaliczając w pełnej wysokości, tj. w miesiącu czerwcu 2007 r. czynsz inicjalny oraz opłatę manipulacyjną, powiększone o niepodlegający odliczeniu podatek VAT w koszty uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę fakt, iż umowa leasingu operacyjnego zawarta została 25 czerwca 2007 r. na okres 36 miesięcy, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., Spółka powinna podzielić koszty poniesionego czynszu inicjalnego i opłaty manipulacyjnej powiększone o niepodlegający odliczeniu podatek VAT proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl