ILPB3/423-900/09-8/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością x przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych organizacją szkoleń wyjazdowych dla klientów do fabryki w Niemczech - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 18 grudnia 2009 r. oraz 7 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją:

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny Nr 1.

Spółka dokonała otwarcia nowej siedziby. Związane to było z otwarciem nowego serwisu, dysponującego specjalistycznymi narzędziami i częściami zamiennymi, który zapewni podniesienie jakości przeprowadzanych montaży, napraw i przeglądów. w celu intensyfikacji sprzedaży, w trosce o dobre kontakty z klientami i odpowiedni poziom wiedzy o oferowanych przez Spółkę produktach i usługach, Spółka przeprowadziła szkolenie dla klientów, które pozwoliło na zaprezentowanie im nowych możliwości serwisu Spółki. w związku z organizowanym szkoleniem, Spółka poniosła koszty noclegów klientów, ich transportu na terenie Poznania oraz wyżywienia (cateringu). Spółka posiada podpisaną listę przybyłych klientów.

Pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o informację, iż przedmiotem Jego działalności jest:

Stan faktyczny Nr 2.

Spółka ponosi wydatki na zorganizowanie szkoleń wyjazdowych dla klientów do fabryki należącej do spółki posiadającej udziały w Spółce, która to fabryka znajduje się w Niemczech. Takie szkolenie Spółka zapewnia w ofercie, którą kieruje do klientów. Szkolenie obejmuje tematykę związaną z wiedzą o towarach oferowanych przez Spółkę: nowych technologii stosowanych w produkcji, a także prawidłowego doboru, konserwacji i eksploatacji produktów. Wydatki, jakie są w związku z tym ponoszone przez Spółkę, obejmują transport klientów do Niemiec, zapewnienie im wyżywienia oraz pokrycie kosztów noclegu.

Pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie dotyczące opisanego stanu faktycznego Nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pytania 1 dotyczącego opisanego stanu faktycznego Nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 8 stycznia 2010 r. Nr ILPB3/423-900/09-7/MC.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego Nr 2.

Wydatki, jakie Spółka ponosi w związku ze szkoleniem w fabryce w Niemczech, na które składają się koszty związane z dojazdem do Niemiec i powrotem klientów z Niemiec, koszty noclegów w Niemczech i wyżywienia klientów w czasie pobytu w Niemczech są, zdaniem Spółki, kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Ponieważ takie szkolenie Spółka zapewnia w ofercie, którą kieruje do klientów, a szkolenie obejmuje tematykę związaną z wiedzą o towarach oferowanych przez Spółkę: nowych technologii stosowanych w produkcji, a także prawidłowego doboru, konserwacji i eksploatacji produktów, to wydatki związane z tym szkoleniem wykazują związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami i służą zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki, stanowią zatem koszt uzyskania przychodów Spółki.

Pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko w zakresie związku przyczynowego między wydatkami na zorganizowanie szkoleń wyjazdowych w Niemczech a przychodami Spółki lub zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów.

W fabryce w Niemczech klienci mają możliwość zwiedzania nowoczesnych linii produkcyjnych, tam również wdrażane są nowe technologie, dlatego też umiejscowienie szkolenia w Niemczech pozwala na pełne, szczegółowe i kompleksowe zapoznanie się klienta z produktami oferowanymi przez Spółkę. Wydatki, jakie są w związku z tym ponoszone przez Spółkę, obejmują transport klientów do Niemiec, zapewnienie im wyżywienia oraz pokrycie kosztów noclegu.

Wiedza nabyta w trakcie szkoleń w Niemczech, co do nowych technologii produkcji oraz o doborze, konserwacji i eksploatacji produktów sprzedawanych klientom przez Spółkę, a wyprodukowanych właśnie w Niemczech ma wpływ na to, jaką decyzję o zakupie podejmą klienci. Dzięki szkoleniom w Niemczech, klienci są świadomi wszystkich możliwości optymalnego wykorzystania produktów, co sprzyja temu, by w przyszłości również dokonywali zakupów produktów znajdujących się w ofercie Spółki, a wyprodukowanych w Niemczech.

Oznacza to, że takie szkolenia służą zabezpieczeniu źródła przychodu, jakim jest sprzedaż klientom przez Spółkę produktów wyprodukowanych w Niemczech.

W warunkach silnej konkurencji na rynku, realizacja skutecznej strategii konkurencyjnej wymaga zwiększenia nacisku na zarządzanie wiedzą o produkcie. Dzięki odpowiedniej informacji klient ma możliwość podejmowania bardziej świadomych decyzji i wyboru produktów najlepszych dla niego. Wpojenie klientowi na szkoleniach w Niemczech wiedzy, że produktem takim jest produkt oferowany przez Spółkę, przekłada się pośrednio na przychody ze sprzedaży tych produktów klientowi. Organizowane przez Spółkę szkolenia będą, jak wynika z powyższego, w istotny sposób rzutowały na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki, lub utrzymanie ich na określonym poziomie. Wydatki związane ze szkoleniem wykazują zatem związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami i służą zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki, toteż stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z treścią powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje szkolenia wyjazdowe dla klientów do fabryki, będącej własnością spółki y z siedzibą w Niemczech, która to spółka posiada udziały w X. w fabryce w Niemczech klienci mają możliwość zwiedzania nowoczesnych linii produkcyjnych, tam również wdrażane są nowe technologie, dlatego też umiejscowienie szkolenia w Niemczech pozwala na pełne, szczegółowe i kompleksowe zapoznanie się klienta z produktami oferowanymi przez Spółkę. Wydatki, jakie są w związku z tym ponoszone przez Spółkę, obejmują transport klientów do Niemiec i z powrotem, zapewnienie im wyżywienia oraz pokrycie kosztów noclegu.

Zdaniem Spółki, wydatki związane ze szkoleniem wykazują związek z osiąganymi przez Nią przychodami i służą zabezpieczeniu źródła Jej przychodów.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż wydatki związane z organizowaniem szkoleń wyjazdowych dla klientów do fabryki znajdującej się w Niemczech można uznać za koszty uzyskania przychodów, o ile działania te nie noszą znamion reprezentacji, a zostały poniesione w celu rozpowszechnienia nowoczesnych linii produkcyjnych oraz nowych technologii stosowanych przez fabrykę w Niemczech oraz mają na celu pełne, szczegółowe i kompleksowe zapoznanie się klienta z produktami oferowanymi przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.