ILPB3/423-898/10-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-898/10-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("Strefa") w szczególności na podstawie zezwolenia strefowego nr 95 z 28 czerwca 2006 r. ("Zezwolenie"). Jest to działalność gospodarcza (obejmująca działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w związku z uzyskanym Zezwoleniem, dochód Spółki powstający w wyniku wyżej określonej działalności strefowej, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji. Konsekwentnie, Spółka obowiązana jest do kalkulacji przysługującej Jej maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, tzw. limitu pomocy publicznej, jako iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Ponadto stosownie do § 9 Rozporządzenia Rady Ministrów z 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej ("Rozporządzenie o SSE z 2006 r.") dla prawidłowego ustalenia maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, koszty inwestycji ("Wydatki kwalifikowane") oraz wielkość pomocy publicznej podlegają obowiązkowi dyskontowania na dzień uzyskania Zezwolenia.

Spółka pragnie jednocześnie wyjaśnić, że obowiązują Ją przepisy wynikające z Rozporządzenia o SSE z 2006 r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 lutego 2007 r. Wynika to z brzmienia:

(i) § 12 przywołanego rozporządzenia, który derogował moc rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązującego w dacie uzyskania przez Spółkę Zezwolenia oraz (ii) § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego przywołane rozporządzenie, zgodnie z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z zasadami przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej oraz przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w analizowanym stanie faktycznym, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od podatku dochodowego od osób prawnych należy przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania w związku z realizacją inwestycji w związku, z którą uzyskano to Zezwolenie... W szczególności, nawet wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych w nim określonych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie Wydatki kwalifikowane, tzn. także tę część, która przewyższa wielkość określoną w Zezwoleniu. Spółka opiera swoje stanowisko na (i) analizie przepisów prawa, (ii) treści udzielonego Jej Zezwolenia, a także na (iii) jednolitym w tym zakresie stanowisku organów podatkowych w analogicznych sprawach.

(i) Brzmienie przepisów rozporządzenia o SSE z 2006 r.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom działającym w Strefie w postaci zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją.

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia o SSE z 2006 r., pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (tak jak w przypadku Spółki), lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Odnosząc się do definicji "kosztów nowej inwestycji" wskazać należy, iż zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia o SSE z 2006 r., za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, i jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, w szczególności z uwagi na brak przepisów ograniczających wielkość Wydatków kwalifikowanych (wyłącznie do wielkości wskazanej w Zezwoleniu, jako wielkości minimalnej, Spółka stoi na stanowisku, iż uprawniona jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszystkie Wydatki kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia o SSE z 2006 r. poniesione w terminie od daty uzyskania Zezwolenia.

(ii) Argumentacja z Zezwolenia.

Powyższą tezę potwierdza również treść Zezwolenia. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ("ustawa o SSE"), Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą. Z kolei stosownie do ust. 2 przywołanego przepisu, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, pod jakimi zostało ono wydane, dotyczące w szczególności:

1.

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

2.

dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Przywołany przepis wskazuje zatem, iż dokument ten ma za zadanie określenie warunków, których wypełnienie gwarantuje prawo do zwolnienia podatkowego. Treść zezwolenia, w stanie prawnym obowiązującym Spółkę, nie określa natomiast maksymalnej kwoty wartości pomocy publicznej.

Sama treść Zezwolenia potwierdza również w praktyce, iż wskazana w nim wartość jest wielkością minimalną. Świadczy o tym literalne brzmienie treści Zezwolenia, w którym posłużono się zwrotem " (...) dokonanie inwestycji, tj. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm.) o wartości co najmniej 44.000.000 Euro (słownie: czterdzieści cztery miliony Euro) do 31 grudnia 2011 r.".

Tym samym, Zezwolenie określa poziom Wydatków kwalifikowanych, do poniesienia których Spółka jest zobowiązana. Spółka uprawniona jest zarazem do poniesienia Wydatków kwalifikowanych w kwocie przekraczającej wielkość wskazaną w Zezwoleniu, które będą stanowiły wydatek inwestycyjny, zwiększający dostępny dla Spółki limit pomocy publicznej.

(iii) Dostępne stanowiska organów podatkowych.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym warunki wskazane w Zezwoleniu, określają jedynie minimalną wielkość wydatków kwalifikowanych, niezbędnych do uzyskania prawa do zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, nie limitują w żaden sposób maksymalnego limitu kwoty pomocy publicznej, potwierdzają liczne interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego.

W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 12 października 2009 r. (sygn. ILPB3/423-552/09-2/ŁM) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika w odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego, który argumentował, że: "W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 października 2009 r. (sygn. IPPB3/423-494/09-2/MS) potwierdził, że: " (...) w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania w p.d.o.p. należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, nawet gdyby wydatki przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (...)".

Tożsame stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 30 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-571/08/AM), gdzie stwierdził, że: " (...) W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzenia, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej".

Warto także zwrócić uwagę na zdanie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z 24 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-668/08/MO), w której organ podatkowy pozytywnie odniósł się do uzasadnienia racji podatnika, w brzmieniu: "Należy zauważyć, że jeżeli ustawodawca miałby zamiar wprowadzenia ograniczenia polegającego na uznaniu za wydatki kwalifikowane wyłącznie takich kosztów, które zostały poniesione przed określonym w Zezwoleniu terminem, odpowiedni zapis zostałby uwzględniony wprost w treści Rozporządzenia o SSE (Rozporządzenia w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej - przypis podatnika). Skoro jednak ograniczenie takie nie zostało zawarte w treści Rozporządzenia o SSE, ani w innych przepisach regulujących działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych, należy uznać, że wydatki inwestycyjne spełniające warunki określone w § 6 Rozporządzenia o SSE kwalifikują się do objęcia pomocą jeżeli zostały poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia".

Zbliżone do wyżej przywołanego, stanowisko organów podatkowych zostało także wyrażone w kilku wcześniejszych interpretacjach indywidualnych, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 października 2008 r. (sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 maja 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-327/08-2/KB) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-390/08/AM).

Mając na uwadze przedstawione argumenty, a w szczególności biorąc pod uwagę jednolite stanowisko organów podatkowych w przedmiotowym zakresie, w tym przede wszystkim stanowisko wyrażone w ostatnim czasie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-779/10/AK), Spółka uznaje, że uzyskane przez Nią Zezwolenie określa jedynie minimalną wielkość wydatków kwalifikowanych, które wpływają na wielkość dostępnego limitu pomocy publicznej (kwotę zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych).

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. l SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl