ILPB3/423-876/10-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych:

* w części dot. poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi niemieckiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego - jest prawidłowe,

* w części dot. stanowiska w zakresie nieuwzględnienia programów komputerowych w definicji należności licencyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi niemieckiemu, rosyjskiemu, amerykańskiemu, holenderskiemu, chińskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca wykonuje działalność polegającą na prowadzeniu internetowego serwisu społecznościowego, pod domeną (...)pl. Serwis umożliwia użytkownikom odnalezienie swoich dawnych szkolnych kolegów i koleżanek oraz przyłączenie się do wybranych klas.

Dla potrzeb swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje oprogramowanie komputerowe (dalej Programy) kontrahentów zewnętrznych. Programy te są udostępniane Wnioskodawcy za wynagrodzeniem, na warunkach uzgodnionych w umowach. Na podstawie tych umów, Wnioskodawca otrzymuje m.in. prawo do używania i wykorzystywania Programów w ramach Serwisu, a także rozpowszechniania ich przez publiczne udostępnianie za pośrednictwem sieci Internet. Wnioskodawca ma prawo do publicznego udostępniania Programów tylko w ramach swojego Serwisu, co oznacza, że użytkownicy sieci Internet nie korzystają z tych Programów za jego pośrednictwem na innych portalach / serwisach.

Umowy o korzystanie z Programów zawierane są z podmiotami zagranicznymi, nieposiadającymi na terytorium Polski siedziby, podlegającymi obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tylko od dochodów, które tutaj osiągają (dalej również: Dostawcy). Dostawcy mają siedzibę lub zakład w krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska jest związana umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania: Niemczech, Rosji, USA, Holandii oraz Chinach. Dostawcy nie prowadzą działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Polski zakład.

Umowy między Polską a państwami, w których Dostawcy mają siedzibę lub zakład, nie wymieniają programów komputerowych jako przedmiotu praw autorskich, z tytułu użytkowania których wynagrodzenie stanowi należności licencyjne.

Pismem uzupełniającym z dnia 21 stycznia 2011 r. Spółka wskazuje, że dokłada najwyższej staranności w celu uzyskania od Dostawców certyfikatów rezydencji potwierdzających ich miejsca siedziby dla celów podatkowych. W większości przypadków Wnioskodawca posiada / będzie posiadał certyfikaty rezydencji potwierdzające miejsca siedziby Dostawców dla celów podatkowych. W przypadku niektórych Dostawców Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania certyfikatów rezydencji Dostawców.

W zakresie pytania dotyczącego formy prawnej podmiotów zagranicznych (Dostawców) na rzecz których Wnioskodawca dokonuje / będzie dokonywać wypłaty wynagrodzeń, Wnioskodawca wskazuje, że są to osoby prawne.

W zakresie pytania, czy uzyskane przez Wnioskodawcę, w związku z wypłacanym wynagrodzeniem oprogramowanie, wiąże się z przeniesieniem całości lub części praw autorskich do przedmiotowego oprogramowania, czy też oprogramowanie to jest użytkowane jedynie na potrzeby bieżącej działalności Spółki (bez prawa do dalszej odsprzedaży, przekazania do dalszego użytkowania, powielania, kopiowania, modyfikowania itp.), Wnioskodawca wskazuje, że nie przechodzą na Niego w całości czy w części prawa autorskie do oprogramowania.

Wnioskodawca nie posiada prawa do dalszej odsprzedaży, przekazania do dalszego użytkowania (rozumianego jako korzystanie z prawem pobierania pożytków) ani modyfikowania Programów. Wnioskodawca umożliwia użytkownikom Serwisu korzystanie z Programów wyłącznie za pośrednictwem Serwisu (tekst jedn. on-line po zalogowaniu się użytkownika do Serwisu).

Prawo do kopiowania Programów przysługuje Wnioskodawcy tylko w zakresie w jakim wprowadzanie do pamięci komputera, serwera bądź pamięci innego urządzenia kopii danego Programu jest niezbędne do umożliwienia użytkownikom Serwisu korzystania z Programów za pośrednictwem Serwisu (Wnioskodawca wprowadza kopie jedynie do pamięci komputerów i serwerów wykorzystywanych przez Niego do prowadzenia Serwisu).

Prawo do kopiowania Programów nie obejmuje prawa do rozpowszechniania kopii Programów, czy wprowadzania kopii do pamięci komputerów, czy serwerów osób trzecich.

Brak przejścia całości bądź części praw autorskich na Wnioskodawcę potwierdza treść zawieranych przez Niego umów z Dostawcami, na podstawie których, jest on uprawniony między innymi do:

* używania i wykorzystania Programów w jakiejkolwiek działalności Wnioskodawcy w ramach Serwisu;

* publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania Programów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w ramach Serwisu w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

* wprowadzania do pamięci komputera kopii danego Programu, serwera bądź pamięci innego urządzenia;

* tłumaczenia danego Programu, umieszczenia danego Programu w zasobach komputera, sieci Internet lub innej sieci teleinformatycznej,

* rozpowszechniania danego Programu poprzez publiczne udostępnianie za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych i informatycznych w tym w sieci Internet.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca we wskazanym wyżej stanie faktycznym zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku od osób prawnych z tytułu wypłacanego Dostawcom wynagrodzenia za korzystanie z Programów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wynagrodzenia wypłacanego Dostawcom za korzystanie z Programów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników podlegających obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Jednocześnie art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (dalej również DTT).

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonując wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej DTT albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Definicja należności licencyjnych oraz zasady ich opodatkowania są najczęściej określane w dwustronnych umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę. Przykładowo, zgodnie z polsko - niemiecką DTT, należności licencyjne, powstające w jednym państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie, mogą być opodatkowane zarówno w państwie, w którym powstają, jak i w państwie miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, któremu są wypłacane (art. 12 ust. 1 i 2 polsko - niemieckiej DTT).

Umowa ta przewiduje również definicję należności licencyjnych. Zgodnie z jej brzmieniem, należności licencyjne stanowią wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 12 ust. 3 polsko - niemieckiej DTT).

Podobne definicje zawierają także DTT pomiędzy Polską, a pozostałymi państwami, w których Dostawcy mają siedzibę lub zakład (umowy z Rosją, USA, Holandią oraz Chinami).

Zgodnie z definicjami zawartymi w tych DTT, w pojęciu należności licencyjne mieści się wynagrodzenie wypłacane za użytkowanie lub prawo do użytkowania określonych w DTT utworów. Jednakże polsko - niemiecka DTT, a także DTT pomiędzy Polską a pozostałymi państwami, w których siedzibę lub zakład mają pozostali Dostawcy w definicji należności licencyjnych nie wymieniają wśród utworów programów komputerowych.

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku wskazuje, że państwa strony mogą dostosować zawierane pomiędzy sobą DTT w taki sposób, by wyraźnie zaliczyć programy komputerowe do utworów, z tytułu korzystania z których powstają należności licencyjne bądź zrezygnować z definiowania należności licencyjnych poprzez odwołanie do pojęcia praw autorskich. W przypadku umów pomiędzy Polską a państwami Dostawców nie nastąpiło takie dostosowanie (por. pkt 13 komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD). Wobec tego, DTT pomiędzy Polską, a państwami Dostawców nie zaliczają expressis verbis programów komputerowych do źródeł powstania należności licencyjnych, ani ich wyraźnie z tej kategorii nie wykluczają.

Zdaniem Wnioskodawcy o tym, czy wynagrodzenie za korzystanie z programów komputerowych stanowi należności licencyjne w rozumieniu DTT, decydują wewnętrzne regulacje danego państwa z zakresu prawa autorskiego.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) zawiera odrębne przepisy odnoszące się do programów komputerowych. Są one zatem odrębną kategorią utworów, przez co nie można uznać, że mają do nich zastosowanie uregulowania DTT, które odnoszą się do innych typów utworów wyraźnie w nich wymienionych (tak np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2001 r. sygn SA/Łd 758/99). Na gruncie polskiego prawa autorskiego nie można zatem uznać, że programy komputerowe można potraktować jako rodzaj utworu literackiego czy naukowego.

Uwzględniając fakt, iż oceniając ewentualny obowiązek podatkowy z tytułu podatku u źródła należy uwzględniać zapisy odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w ocenie Wnioskodawcy, wypłacane przez Niego wynagrodzenie na rzecz Dostawców nie stanowi należności licencyjnych.

Wynagrodzenie z tytułu korzystania z programów komputerowych, jeżeli nie są one wymienione w przepisach umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie stanowi zatem należności licencyjnych, ale zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 Modelowej Konwencji OECD.

Zgodnie z brzmieniem DTT pomiędzy Polską, a państwami Dostawców zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa (państwa Dostawcy) podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (z zastrzeżeniem sytuacji, gdy przedsiębiorstwo prowadzi w drugim państwie zakład, która w opisanej sytuacji nie zachodzi). Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku pobrania podatku u źródła, z tytułu korzystania z Programów udostępnionych przez Dostawców mających siedzibę lub zakład w państwie, z którym Polska zawarła DTT, na gruncie której pojęcie należności licencyjnych nie obejmuje wynagrodzenia za prawo do korzystania z programów komputerowych.

Powyższe zostało potwierdzone np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 marca 2009 r. sygn. ILPB3/423-45/09-4/MC.

Z powyższych względów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku pobrania podatku u źródła od wynagrodzenia wypłacanego z tytułu korzystania z Programów udostępnianych przez Dostawców mających siedzibę lub zakład w państwach, z którymi Polska ma podpisaną DTT (Niemczech, Rosji, USA, Holandii lub Chinach), a umowy te nie wymieniają wynagrodzenia z tytułu korzystania z programów komputerowych jako należności licencyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wnoszę o potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w indywidualnej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dot. poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi niemieckiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego,

* nieprawidłowe - w części dot. stanowiska w zakresie nieuwzględnienia programów komputerowych w definicji należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W art. 3 ust. 2 ww. ustawy wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pkt 1, ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca wskazał, iż dla potrzeb swojej działalności wykorzystuje oprogramowanie komputerowe (programy) kontrahentów zewnętrznych. Programy te są udostępniane Wnioskodawcy za wynagrodzeniem, na warunkach uzgodnionych w umowach. Na podstawie tych umów, Wnioskodawca otrzymuje m.in. prawo do używania i wykorzystywania Programów w ramach Serwisu, a także rozpowszechniania ich przez publiczne udostępnianie za pośrednictwem sieci Internet. Spółka wskazała, że nie przechodzą na Nią w całości czy w części prawa autorskie do oprogramowania. Wnioskodawca nie posiada prawa do dalszej odsprzedaży, przekazania do dalszego użytkowania (rozumianego jako korzystanie z prawem pobierania pożytków) ani modyfikowania Programów.

Prawo do kopiowania Programów przysługuje Wnioskodawcy tylko w zakresie w jakim wprowadzanie do pamięci komputera, serwera bądź pamięci innego urządzenia kopii danego Programu jest niezbędne do umożliwienia użytkownikom Serwisu korzystania z Programów za pośrednictwem Serwisu.

Umowy o korzystanie z Programów zawierane są z podmiotami zagranicznymi, nieposiadającymi na terytorium Polski siedziby, podlegającymi obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tylko od dochodów, które tutaj osiągają (Dostawcy). Dostawcy mają siedzibę lub zakład w krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska jest związana umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, m.in. Niemczech. Dostawcy nie prowadzą działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Polski zakład.

Artykuł 12 ust. 3 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 Nr 12, poz. 90) zawiera definicję "należności licencyjne", za które uważa się wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W pkt 13, 13.1 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD, wyraźnie stwierdza się, iż program komputerowy może być traktowany jako utwór literacki, artystyczny lub naukowy, przy czym, o ile ustawodawstwo krajowe nie stanowi inaczej, najbardziej uzasadnione jest traktowanie programów komputerowych jako dzieła naukowego. Zatem, w przypadku braku wymienienia dochodów z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych w definicji "należności licencyjnych", należy uznać program komputerowy za utwór literacki, artystyczny lub naukowy i dochód uzyskiwany z tytułu użytkowania takich programów traktować dla celów podatkowych jak "należność licencyjną".

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

W polskim ustawodawstwie nie ma definicji programu komputerowego. Jedynie w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) określono przedmiot praw autorskich, przez który należy rozumieć w szczególności: utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Natomiast, w art. 74 ust. 1 tejże ustawy stwierdza się, iż programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosując zatem, przywołane przepisy definicji należności licencyjnych w polskim ustawodawstwie, należy stwierdzić, iż należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programu komputerowego mieszczą się w definicji należności licencyjnych zawartych w art. 12 Umowy. Brak bowiem wyraźnego wymienienia kategorii programów komputerowych jako utworów, nie przesądza o wyłączeniu tego dochodu spod postanowień tego artykułu.

Jednocześnie należy podkreślić fakt, że prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego, zgodnego z prawem autorskim, przekazywane może być na wiele sposobów, z których każdy odmiennie określa kwestie natury praw, jakie odbiorca nabywa w ramach konkretnych uzgodnień, dotyczących programu.

Zaliczenie należności, wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta niemieckiego, do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu umowy polsko - niemieckiej zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowań komputerowych.

Z przedstawionego opisu wynika, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę ograniczają się do korzystania z programu komputerowego wyłącznie na Jego własne potrzeby.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, zawartym w punkcie 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych.

W takiej sytuacji, dochód spółki niemieckiej w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za udostępnienie oprogramowania komputerowego (Programów) Wnioskodawcy, należy kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reasumując, płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta niemieckiego nie stanowią należności licencyjnych. Spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia wypłaconego Dostawcy (podmiotowi niemieckiemu) za korzystanie z oprogramowania komputerowego (Programów).

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek Spółki dotyczący:

* zdarzenia przyszłego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi niemieckiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-5/MM,

* stanu faktycznego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi rosyjskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-6/MM,

* zdarzenia przyszłego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi rosyjskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-7/MM,

* stanu faktycznego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi amerykańskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-8/MM,

* zdarzenia przyszłego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi amerykańskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-9/MM,

* stanu faktycznego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi holenderskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-10/MM,

* zdarzenia przyszłego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi holenderskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-11/MM,

* stanu faktycznego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi chińskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-12/MM,

* zdarzenia przyszłego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi chińskiemu za korzystanie z oprogramowania komputerowego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 16 lutego 2011 r. nr ILPB3/423-876/10-13/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.