ILPB3/423-873/10-2/GC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, w tym uiszczonego podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat notarialnych, sądowych oraz pomocniczych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-873/10-2/GC Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, w tym uiszczonego podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat notarialnych, sądowych oraz pomocniczych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu 02.11. 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 września 2010 r. w Kancelarii Notarialnej Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki oraz zmiany umowy Spółki.

Kapitał zakładowy wynoszący 1.000.000,00 zł (500 równych niepodzielnych udziałów po 2 000,00 każdy) podniesiono o kwotę 3.000.000,00 zł.

Po podwyższeniu kapitał zakładowy Spółki wynosi 4.000.000,00 zł i dzieli się na 500 równych i niepodzielnych udziałów po 8.000,00 zł każdy.

Ww. podwyższenie nastąpiło z kapitału zapasowego Spółki, utworzonego z zysku, w trybie art. 260 Kodeksu spółek handlowych.

Podniesienie kapitału zakładowego spowodowało zmianę umowy Spółki, a tym samym uiszczenie podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 15.000,00 zł.

Poniesiono także wiążące się z ww. faktem opłaty notarialne, sądowe, koszty obsługi prawnej i tłumaczenia na język niemiecki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego (podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne, sądowe i pomocnicze).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, to koszty bezpośrednio związane z przychodami, natomiast koszty poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, to koszty pośrednio związane z przychodami.

Wydatki dot. podniesienia kapitału zakładowego, a tym samym zmiany umowy Spółki, stanowią element całokształtu działalności przedsiębiorstwa. Pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z racjonalnie oczekiwanym przychodem. Wyższy kapitał zakładowy zwiększa pozycję na rynku i wiarygodność wśród kontrahentów, dzięki czemu otwiera możliwość realizacji nowych, większych kontraktów. Wzmacnia również kondycję finansową, a więc i zabezpieczenie dla instytucji gwarancyjnych i banków, przez co ułatwia pozyskiwanie środków na inwestycje.

Należy zauważyć także, że podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie jest opodatkowane samo podwyższenie kapitału, lecz zmiana umowy Spółki. Wartość wkładu, o którą został podniesiony kapitał stanowi tylko podstawę do wyliczenia tego podatku.

Należy zwrócić uwagę również, iż koszty poniesione w związku z zaistniałym stanem faktycznym (podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne i sądowe) nie są wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli nie wyłączono ich z kosztów uzyskania przychodu.

Spółka uważa, że podwyższenie kapitału zakładowego jest racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia, w związku z czym wydatki związane z ww. podwyższeniem stanowią koszty poniesione co najmniej w celu zabezpieczenia przychodu; a więc koszty uzyskania przychodu pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka pragnie powołać się na wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 lipca 2009 r. (sygn. akt I SA/Wr 632/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 257 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych.

W myśl art. 260 § 1, § 2 i § 3 ww. ustawy, uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). Nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia. W przypadku podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych udziałów stosuje się odpowiednio przepis § 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Istotne jest również, aby były to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Powołana wyżej regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łącznie dwóch warunków, tj:

* konieczność faktycznego co do zasady poniesienia wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zatem, dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków, po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. A contrario, wydatki poniesione na powiększenie kapitału zakładowego nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Nie stanowią bowiem kosztów podatkowych wydatki mające wpływ na przysporzenia nie uważane przez ustawodawcę za przychód podatkowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Związane z tymi przychodami koszty nie mogą, stosownie do pkt 3 tego przepisu, pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł.

Powyższa regulacja prawna stanowi wprost, iż przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi przychodami.

Ustawodawca w powyższym przepisie posługuje się sformułowaniem "dochodu ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu". "Dochód ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu" może obejmować zarówno przychód ze źródła o którym mowa w art. 2 czyli taki, do którego nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i przychód o którym mowa w art. 12 ust. 4 tej ustawy, czyli przysporzenia które nie stanowią przychodu podatkowego.

Przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, o którym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, nie będący przychodem podatkowym mieści się bowiem w kategorii przychodów, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przychód, który z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym spełnia bowiem kryterium niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Skoro zatem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, to automatycznie w rachunku podatkowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania tych przychodów.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał podwyższenia kapitału zakładowego, przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących na podstawie zmiany umowy Spółki, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego. W tym celu poczynione zostały przez Spółkę wydatki na: opłaty notarialne, sądowe, koszty obsługi prawnej i tłumaczenia na język niemiecki, podatek od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca wskazuje, że ww. wydatki stanowią element całokształtu przedsiębiorstwa. Pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z racjonalnie oczekiwanym przychodem.

Tut. Organ nie neguje, iż w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółka przewiduje zwiększenie przychodu. Jednakże, należy zwrócić uwagę, jak wskazano powyżej, że ustawodawca zakwalifikował środki otrzymane na powiększenie kapitału zakładowego do przychodów podatkowych, które następnie wyłączył spod opodatkowania (art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy). Uniemożliwia to przyjęcie założenia, że przy ich pomocy ma być osiągany inny finalny cel w postaci uzyskania przychodu z działalności.

Reasumując, wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego (podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne, sądowe i pomocnicze), nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie, powołane w treści skargi orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii, tak jak wyroki przeciwne wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10, wyrok NSA z dnia 17 marca 2020 r. sygn. akt II FSK 1828/08, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 4 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 4/10, wyrok NSA z dnia10 lutego 2010 r. sygn. akt II FSK 1450/08, wyrok z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt II FSK 1446/08. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych tut. Organ uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl