ILPB3/423-853/10-3/GC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej kosztów zakupionego za granicami kraju paliwa, obejmujących podatek VAT, w związku z podróżami służbowymi pracowników.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-853/10-3/GC Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej kosztów zakupionego za granicami kraju paliwa, obejmujących podatek VAT, w związku z podróżami służbowymi pracowników.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W trakcie wyjazdów służbowych pracowników Spółki zdarzają się incydentalne sytuacje dokonywania zakupu paliwa za granicą (teren Unii Europejskiej - głównie Niemcy). Faktura, dokumentująca zakup paliwa, obok wartości netto, zawiera również podatek VAT danego kraju.

Zakup netto Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Kwota podatku VAT nie podlega odliczeniu i Spółka uznaje ją za koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawca w piśmie stanowiącym uzupełnienie do przedmiotowego wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r., wyjaśnia, że zakupy paliwa za granicą (teren Unii Europejskiej - głównie Niemcy) dokonywany jest do samochodów osobowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - art. 4a ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest zarachowywanie do kosztów uzyskania przychodu kwoty brutto za zakupione paliwo poza granicami kraju (łącznie z podatkiem VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołany art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ww. ustawy, jest potwierdzeniem przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, a podatek VAT nakładany w Unii, dotyczący paliwa zakupionego, może stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższy przepis stanowi, że wydatki związane z działalnością gospodarczą, oprócz wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, są kosztami uzyskania przychodu o ile są w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Jeśli zatem poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu w chwili obecnej lub w przyszłości stanowi koszt uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Podsumowując, wydatek zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi:

* zostać poniesiony w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością,

* zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* zostać właściwie udokumentowany,

* nie znajdować się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a.

podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towaru i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b.

podatek należny w przypadku:

* importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

* przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

c.

kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatek naliczony stanowi zatem koszt uzyskania przychodu, jeżeli podatnik:

a.

korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług lub

b.

nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Ponadto, podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje mu obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, pod warunkiem jednak że naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis ten ma zastosowanie we wszystkich przypadkach, w których zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki związane z zakupem paliwa do samochodów osobowych na terenie Unii Europejskiej głównie w Niemczech. Zakupu dokonują pracownicy, będący w podróży służbowej. Zakup udokumentowany jest fakturą. Wnioskodawca zalicza przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów w kwocie brutto (wraz z podatkiem VAT). Jak wskazuje Wnioskodawca, kwota podatku VAT nie podlega odliczeniu, w związku z czym, uznaje ją za koszt uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe uregulowania i przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonego podatku VAT, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl