ILPB3/423-847/08-2/DS
Pismo z dnia 9 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-847/08-2/DS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2008 r. (data wpływu 19 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.
Spółdzielnia prowadzi działalność w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Spółdzielnia jest właścicielem lokali użytkowych przeznaczonych na wynajem, wybudowanych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2007 r. Środki na budowę tych lokali pochodziły z funduszu zasobowego. Lokale te zostały zaliczone do zasobów mieszkaniowych zgodnie z obowiązującymi ówcześnie uregulowaniami prawnymi.
W związku z powyższym oraz w oparciu o art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), Spółdzielnia do chwili obecnej nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych, lecz umarza je w ciężar funduszu zasobowego.
Od 1 stycznia 2009 r. Spółdzielnia zamierza zrezygnować z umarzania ww. lokali i rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Odpisy te dokonywane będą od wartości początkowej ww. lokali, ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odpisy będą dokonywane do momentu, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lokalu pomniejszoną o dokonane wcześniej umorzenie. Odpisy amortyzacyjne Spółdzielnia będzie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy odpisy amortyzacyjne od ww. lokali, dokonywane od 1 stycznia 2009 r., będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.
Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami prawnymi - stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w piśmie z dnia 5 marca 2008 r., znak DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 - lokale użytkowe w najmie nie są zaliczane do zasobów mieszkaniowych. w związku z powyższym, Spółdzielnia może od 1 stycznia 2009 r. zrezygnować z umarzania i rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ww. lokali. Odpisy te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
- przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Na podstawie art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno - wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.
Zasady gospodarki finansowej spółdzielni mieszkaniowej powinny rozstrzygać, czy w odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego stosowane będzie umorzenie wartości tych lokali pomniejszające fundusz zasobowy spółdzielni, czy też będą naliczane odpisy amortyzacyjne w ciężar kosztów działalności, którym te lokale służą. A zatem, to sama spółdzielnia decyduje o umorzeniu lub amortyzacji lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego.
Lokale użytkowe (niemieszkalne), co do zasady, są odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji. w odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego należy wskazać, iż taki środek trwały podlegać będzie odpisom amortyzacyjnym na podstawie przepisów podatkowych, pod warunkiem że nie zostanie zaliczony do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub nie służy działalności społeczno - wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, o ile Spółdzielnia podejmie decyzję o naliczaniu odpisów amortyzacyjnych od określonego lokalu użytkowego.
Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:
znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki jak np.: zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
Z powyższego wynika, iż lokale użytkowe nie wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni.
Reasumując, Spółdzielnia, wykazując niepodlegające zwolnieniu dochody uzyskane z najmu przedmiotowych lokali użytkowych, od 1 stycznia 2009 r. może amortyzować podatkowo te lokale i obciążać odpisami amortyzacyjnymi koszty uzyskania przychodów, wpływające na zmniejszenie dochodu do opodatkowania.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.